Antoine Lavoisier: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes) vertalingsaadjie |
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
| Lyn 1: | Lyn 1: | ||
[[Lêer:Antoine lavoisier.jpg|thumb|right|Antoine Laurent Lavoisier]] |
[[Lêer:Antoine lavoisier.jpg|thumb|right|Antoine Laurent Lavoisier]] |
||
'''Antoine Laurent Lavoisier''' ([[Parys]], [[26 Augustus]] [[1743]] – aldaar, [[8 Mei]] [[1794]]) was 'n [[Frankryk|Frans]] [[chemikus]]. Hy was die eerste wat de [[behoudswet]] vir materie geformuleer het. Hy het die element [[suurstof]] ontdek en die [[phlogiston]]teorie ontkrag. Lavoisier word |
'''Antoine Laurent Lavoisier''' ([[Parys]], [[26 Augustus]] [[1743]] – aldaar, [[8 Mei]] [[1794]]) was 'n [[Frankryk|Frans]] [[chemikus]]. Hy was die eerste wat de [[behoudswet]] vir materie geformuleer het. Hy het die element [[suurstof]] ontdek en die [[phlogiston]]teorie ontkrag. Lavoisier word dikwels gesien as die vader van die moderne [[skeikunde]]. |
||
==Biografie== |
|||
Gebore en opgegroei in Parys as die seun van Jean Antoine Lavoisier en Émilie Punctis het Lavoisier van [[1754]] tot [[1761]] 'n studie in [[skeikunde]], [[plantkunde]], [[astronomie]] en [[wiskunde]] aan die universiteit Mazarin gevolg. Sy erste publikasie in die chemie het in [[1746]] verskyn. In [[1767]] het hy in Elsas en Lotaringe 'n geologiese studie uitgevoer. In [[1768]] is hy verkies tot lid van die Franse [[Académie des sciences]]. |
|||
| ⚫ | |||
<!-- |
<!-- |
||
== Biografie == |
== Biografie == |
||
Geboren in [[Parijs]] als zoon van Jean Antoine Lavoisier en Émilie Punctis, groeide Lavoisier op in Parijs en volgde hij van [[1754]] tot [[1761]] een studie in de [[scheikunde]], [[plantkunde|botanica]], [[astronomie]] en [[wiskunde]] aan de universiteit Mazarin. Zijn eerste publicatie in de scheikunde verscheen in [[1764]]. In [[1767]] werkte hij aan een geologische studie van de Franse gebiedenElzas en Lotharingen. In [[1768]] werd hij als lid van de Franse [[Académie des sciences]] gekozen. |
Geboren in [[Parijs]] als zoon van Jean Antoine Lavoisier en Émilie Punctis, groeide Lavoisier op in Parijs en volgde hij van [[1754]] tot [[1761]] een studie in de [[scheikunde]], [[plantkunde|botanica]], [[astronomie]] en [[wiskunde]] aan de universiteit Mazarin. Zijn eerste publicatie in de scheikunde verscheen in [[1764]]. In [[1767]] werkte hij aan een geologische studie van de Franse gebiedenElzas en Lotharingen. In [[1768]] werd hij als lid van de Franse [[Académie des sciences]] gekozen. |
||
| ⚫ | |||
In [[1771]] trouwde Antoine Lavoisier (27 of 28 jaar oud) met de 13 jaar oude Marie-Anne Pierrette Paulze. Zij hielp hem met het vertalen van [[Engels]]e stukken en illustreerde zijn werken. Vanaf [[1775]] werkte Lavoisier bij de ''koninklijke (bus)kruitadministratie'' waar hij werkte aan verbeteringen in het productieproces voor [[buskruit]]. Ook werkte hij in de agrochemie aan een nieuwe productiemethode van [[salpeter]]. Hij is een van de [[72 namen op de Eiffeltoren|72 Fransen]] wier namen op de [[Eiffeltoren]] gegrift staan. |
In [[1771]] trouwde Antoine Lavoisier (27 of 28 jaar oud) met de 13 jaar oude Marie-Anne Pierrette Paulze. Zij hielp hem met het vertalen van [[Engels]]e stukken en illustreerde zijn werken. Vanaf [[1775]] werkte Lavoisier bij de ''koninklijke (bus)kruitadministratie'' waar hij werkte aan verbeteringen in het productieproces voor [[buskruit]]. Ook werkte hij in de agrochemie aan een nieuwe productiemethode van [[salpeter]]. Hij is een van de [[72 namen op de Eiffeltoren|72 Fransen]] wier namen op de [[Eiffeltoren]] gegrift staan. |
||
Wysiging soos op 15:15, 5 April 2011
Antoine Laurent Lavoisier (Parys, 26 Augustus 1743 – aldaar, 8 Mei 1794) was 'n Frans chemikus. Hy was die eerste wat de behoudswet vir materie geformuleer het. Hy het die element suurstof ontdek en die phlogistonteorie ontkrag. Lavoisier word dikwels gesien as die vader van die moderne skeikunde.
Biografie
Gebore en opgegroei in Parys as die seun van Jean Antoine Lavoisier en Émilie Punctis het Lavoisier van 1754 tot 1761 'n studie in skeikunde, plantkunde, astronomie en wiskunde aan die universiteit Mazarin gevolg. Sy erste publikasie in die chemie het in 1746 verskyn. In 1767 het hy in Elsas en Lotaringe 'n geologiese studie uitgevoer. In 1768 is hy verkies tot lid van die Franse Académie des sciences.
