Suider-Afrikaanse ietermagog: Verskil tussen weergawes
k Robot: Formatteer ISBN |
No edit summary |
||
| Lyn 14: | Lyn 14: | ||
| binomial_authority = Smuts, 1832 |
| binomial_authority = Smuts, 1832 |
||
}} |
}} |
||
Die '''Suider-Afrikaanse ietermagog''', ook slegs bekend as die '''ietermagog''' of die '''ietermagô''', is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is en in die oostelike en suidelike dele van Afrika voorkom. 'n Volwasse ietermagog is ongeveer 100 cm, insluitende sy stert wat tussen 30 en 50 cm kan wees. In vergelyking met sy stert en kragtige agterpote, is sy voorpote en kop relatief klein. |
Die '''Suider-Afrikaanse ietermagog''' (''Manis temminckii''), ook slegs bekend as die '''ietermagog''' of die '''ietermagô''', is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is en in die oostelike en suidelike dele van Afrika voorkom. 'n Volwasse ietermagog is ongeveer 100 cm, insluitende sy stert wat tussen 30 en 50 cm kan wees. In vergelyking met sy stert en kragtige agterpote, is sy voorpote en kop relatief klein. |
||
Ietermagogge is nagdiere en gebiedsgebonde: hulle kom gewoonlik in grasvelde of oop areas van beboste gebiede voor. Die diere woon in gate wat hulle in die grond grou, maar sal ook soortgelyke gate deur erdvarke of vlakvarke, wat nie meer gebruik word nie, oorneem. Te wyte aan die skaarsheid van die dier en sy uitstekende kamoeflering, is dit nie algemeen om 'n ietermagog in die wild waar te neem nie. |
Ietermagogge is nagdiere en gebiedsgebonde: hulle kom gewoonlik in grasvelde of oop areas van beboste gebiede voor. Die diere woon in gate wat hulle in die grond grou, maar sal ook soortgelyke gate deur erdvarke of vlakvarke, wat nie meer gebruik word nie, oorneem. Te wyte aan die skaarsheid van die dier en sy uitstekende kamoeflering, is dit nie algemeen om 'n ietermagog in die wild waar te neem nie. |
||
| Lyn 24: | Lyn 24: | ||
'n Wyfie is telkens met slegs een kleintjie dragtig. |
'n Wyfie is telkens met slegs een kleintjie dragtig. |
||
==Sien ook== |
|||
*[[Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere]] |
|||
*[[Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere volgens wetenskaplike name]] |
|||
*[[Suider-Afrikaanse soogdiere en hul ordes]] |
|||
==Bronnelys en verwysings== |
==Bronnelys en verwysings== |
||
Wysiging soos op 12:59, 24 November 2011
| Ietermagog | |
|---|---|
| |
Bedreigingstatus: Gevoelig vir bedreiging[1]
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | M. temminckii
|
| Binomiale naam | |
| Manis temminckii Smuts, 1832
| |
Die Suider-Afrikaanse ietermagog (Manis temminckii), ook slegs bekend as die ietermagog of die ietermagô, is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is en in die oostelike en suidelike dele van Afrika voorkom. 'n Volwasse ietermagog is ongeveer 100 cm, insluitende sy stert wat tussen 30 en 50 cm kan wees. In vergelyking met sy stert en kragtige agterpote, is sy voorpote en kop relatief klein.
Ietermagogge is nagdiere en gebiedsgebonde: hulle kom gewoonlik in grasvelde of oop areas van beboste gebiede voor. Die diere woon in gate wat hulle in die grond grou, maar sal ook soortgelyke gate deur erdvarke of vlakvarke, wat nie meer gebruik word nie, oorneem. Te wyte aan die skaarsheid van die dier en sy uitstekende kamoeflering, is dit nie algemeen om 'n ietermagog in die wild waar te neem nie.
Wanneer 'n ietermagog bedreig voel of aangeval word, rol hy homself in 'n bal op. Die dier se harde skubbe kom op sy hele lyf voor, behalwe vir sy sagte maagarea; in 'n opgerolde posisie word dié area dan ook beskerm.
Die stapelvoedsel van die ietermagog is miere of termiete; sy goed-ontwikkelde kloue laat hom toe om die insekte se neste oop te breek op soek na voedsel.
'n Wyfie is telkens met slegs een kleintjie dragtig.
Sien ook
- Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere
- Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere volgens wetenskaplike name
- Suider-Afrikaanse soogdiere en hul ordes
Bronnelys en verwysings
- Soogdiere van die Krugerwildtuin en ander Nasionale Parke (1979). Saamgestel deur Die Nasionale Parkeraad. 'n Publikasie van die Raad van Kuratore vir Nasionale Parke van die Republiek van Suid-Afrika. ISBN 0-86953-027-5.
- ↑ Pangolin Specialist Group (1996). Manis temminckii. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. Verkry op 2007-02-28.