Arnold Bax

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
profile head and shoulders of clean-shaven man in middle age
Bax in 1922

Sir Arnold Edward Trevor Bax (8 November 18833 Oktober 1953) was 'n Engelse komponis, digter en skrywer. Sy aansienlike klomp werke sluit liedere, kamermusiek en ook solo klavierstukke in. Hy word egter veral onthou vir sy orkestrale musiek. Hy het, bykomend tot 'n reeks simfoniese gedigte, ook sewe simfonieë geskryf. Hy is vir 'n rukkie beskou as die voorste Britse komponis van simfonieë.

Bax is gebore in die Londense buurt van Streatham uit 'n welgestelde familie.[1][2] Hy is deur sy ouers aangemoedig om 'n loopbaan in musiek na te streef, en sy private inkomste het hom in staat gestel om sy eie weg te volg sonder oorweging van heersende modes of ortodoksie. Gevolglik is hy in musikale sirkels beskou as 'n belangrike maar geïsoleerde figuur. Terwyl hy 'n student aan die Koninklike Musiekakademie was het Bax gefassineerd geraak met Ierse- en Keltiese kultuur, wat 'n sterk invloed op sy vroeëre ontwikkeling sou wees.

In die jare voor die Eerste Wêreldoorlog het hy in Ierland gewoon en 'n lid van Dublin se literêre kringe geword en fiksie en poësie geskyf onder die skuilnaam Dermot O'Byrne. Later het hy 'n verwantskap met die Nordiese kultuur ontwikkel, wat vir 'n tyd die Keltiese invloed op sy werk in die jare na die Eerste Wêreldoorlog vervang het.

Tussen 1910 en 1920 het Bax 'n groot aantal werke geskryf, insluitende die simfoniese gedig Tintagel, wat as sy beste werk beskou word.[3] Gedurende hierdie periode het hy 'n lewenslange assosiasie met die pianis Harriet Cohen gevorm- wat aanvanklik 'n intieme verhouding was, en daarna 'n gewone vriendskap- maar wat altyd 'n hegte verhouding was. [4][5] In die 1920's het hy die reeks van sewe simfonieë begin wat die kern vorm van sy orkestrale uitsetting. In 1942 is Bax aangestel as Meester van die Koning se Musiek. Hy het egter min musiek in dié hoedanigheid geskryf.

Gedurende sy laaste jare het hy sy eie musiek as oudmodies bevind. Na sy dood is sy musiek oor die algemeen verwaarloos.

Van die 1960's, hoofsaaklik as gevolg van 'n groter wordende aantal kommersiële opnames, is sy musiek stelselmatig herontdek, alhoewel min daarvan in die konsertsaal gehoor kon word. In meer onlangse jare is Bax se musiek ook op entoesiastiese wyse herontdek deur 'n nuwe generasie, via aanlyn verspreidingsdienste soos Youtube. Naxos het ook opnames van verskeie van sy werke gemaak en beskikbaar gestel.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Foreman, Lewis. "Bax, Sir Arnold Edward Trevor", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004, besoek op 16 September 2015
  2. Armorial Families: A Directory of Gentlemen of Coat-Armour, A. C. Fox-Davies, T. C. & E. C. Jack, 1910, p. 106
  3. Foreman, Lewis. "Bax, Sir Arnold", Grove Music Online, Oxford University Press, besoek op 16 September 2015 (intekenaarskap benodig)
  4. Die verhouding was nie openbare kennis nie, alhoewel dit algemeen bekend was in musikale kringe; Vaughan Williams was baie geamuseerd om in 'n musiekwoordeboek 'n inskrywing vir Harriet Cohen te vind wat lees: "– sien onder Bax". Sien Rothwell, p. 154
  5. Elsita Bax het haar man se aansoek om egskeiding bestry en sy vrou gebly tot haar afsterwe in 1947. Sien Parlett, p. 10

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Parlett, Graham (1999). A Catalogue of the Works of Sir Arnold Bax. Oxford: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-816586-6.
  • Rothwell, Evelyn (2002). Life with Glorious John: A Portrait of Sir John Barbirolli. Londen: Robson. ISBN 978-1-86105-474-6.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.