Borsbeen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Borsbeen
Inligting en eksterne bronne
Dele van die borsbeen – die manubrium (groen), hoofdeel (blou) en ensiforme kraakbeen (pers).
Dele van die borsbeen – die manubrium (groen), hoofdeel (blou) en ensiforme kraakbeen (pers).
Die posisie van die borsbeen (rooi).
Die posisie van die borsbeen (rooi).
Inligting
Latyn Sternum
Ligging Bors
Werking Bied vashegplek vir ribbes
Help met asemhaling
Beskerm organe soos die hart en longe
Eksterne bronne
MeSH D013249
FMA 7485

Die borsbeen of sternum is ’n lang platbeen in die middelste deel van die bors. Dit dien as vashegplek vir die ribbes deur middel van kraakbeen en vorm die voorkant van die ribbekas; dit help dus die hart, longe en groot bloedvate beskerm. Dit is rofweg in die vorm van ’n das en is een van die grootste en langste platbene in die menslike liggaam. Die drie dele daarvan is die manubrium, hoofdeel en ensiforme kraakbeen.[1] Die woord "sternum" kom van die Griekse στέρνον sternon, wat "bors" beteken.

Struktuur[wysig | wysig bron]

Animasie van die posisie van die borsbeen (in rooi).

Die borsbeen is ’n lang platbeen wat die middelste deel van die voorkant van die bors vorm. Die bokant steun die sleutelbene en die kante is verbind met die kraakbeen van die eerste pare ribbes. Die binneste oppervlak van die borsbeen is ook die vashegplek van die sternoperikardiale ligamente.[2]

Die borsbeen bestaan uit drie dele, van bo af die:

  • manubrium
  • hoofdeel, of corpus sterni
  • ensiforme kraakbeen

In sy natuurlike posisie loop die borsbeen effens skuins na voor en onder. Dit is breed aan die bokant en is soos ’n "T" gevorm; dit word smaller by die punt waar die manubrium aan die hoofdeel vas is, loop dan weer effens breër tot onder die middel van die hoofdeel en dan weer nouer na onder.

In volwassenes is die borsbeen gemiddeld sowat 17 cm lank (langer by mans as by vroue).

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Saladin, Kenneth S. (2010). Anatomy and Physiology: The Unity of Form and Function, Fifth Edition. New York, NY: McGraw-Hill. p. 266. ISBN 978-0-07-352569-3.
  2. Dyce, Keith M.; Sack, Wolfgang O.; Wensing, C. J. G. (3 Desember 2009). Textbook of Veterinary Anatomy (in Engels). Elsevier Health Sciences. ISBN 1437708757.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]