Charles Lindbergh

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Charles Lindbergh
Charles Lindbergh voor sy vliegtuig Spirit of St. Louis na sy beroemde trans-Atlantiese vlug, Mei 1927
Gebore
Charles Augustus Lindbergh

(1902-02-04)4 Februarie 1902
Sterf26 Augustus 1974 (op 72)
NasionaliteitVlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Alma materLittle Falls High School (1918)
BeroepVlieënier, skrywer, uitvinder, ontdekkingsreisiger, sosiale aktivis
Bekend virEerste solo, non-stop vlug oor die Atlantiese Oseaan
EggenootAnne Morrow Lindbergh (huwelik in 1929)
Kinders

Met Anne Morrow Lindbergh:

  • Charles Augustus Lindbergh Jr.
  • Jon Lindbergh
  • Land Morrow Lindbergh
  • Anne Spencer Lindbergh (Perrin)
  • Scott Lindbergh
  • Reeve Lindbergh (Brown)

Met Brigitte Hesshaimer:

  • Dyrk Hesshaimer
  • Astrid Hesshaimer Bouteuil
  • David Hesshaimer

Met Marietta Hesshaimer:

  • Vago Hesshaimer
  • Christoph Hesshaimer

Met Valeska (van onbekend):

  • 'n seun (naam onbekend)
  • 'n dogter (naam onbekend)
Ouer(s)Charles August Lindbergh
Evangeline Lodge Land Lindbergh
Handtekening

Charles Augustus Lindbergh (4 Februarie 190226 Augustus 1974) was 'n Amerikaanse vlieënier wat die eerste solo, ononderbroke vlug oor die Atlantiese Oseaan uitgevoer het. Hy is gebore in Detroit, Michigan. Sy vader was Charles A. Lindbergh. Charles Augustus Lindbergh (1902-1974) is waarskynlik die bekendste persoonlikheid in die geskiedenis van die lugvaart. Lindbergh het groot geword in Little Falls, Minnesota.

Hy het ook talle verkenningstogte onderneem in die soeke na interkontinentale lugroetes. Sy vader was 'n lid van die Amerikaanse Kongres. Charles het eers aan die Universiteit van Wisconsin gestudeer, maar het sy studies onderbreek en hom in Lincoln, Nebraska, by 'n vliegskool laat inskryf.

Hy het sy vlieglisensie op 20-jarige ouderdom gekry en het sy geld verdien deur met 'n ou vliegtuig, 'n Curtiss Jenny uit die Eerste Wêreldoorlog, waagtoertjies vir ʼn rondtrekkende vliegsirkus uit te voer. In 1924 het hy vlieënier by die Amerikaanse lugmag geword, maar in 1926 het hy na die burgerlike lugvaart teruggekeer en as posvlieënier die roete tussen St. Louis (Missouri) en Chicago gevlieg.

In 1924 sluit hy aan as 'n leerling by die United States Air Service Reserve by Brooks Field, Texas en later word hy 'n vlieënier in die destydse Army Air Mail Service.

ʼn Aantal sakelui van St. Louis het in die stadium geldelike hulp aan Lindbergh verleen sodat hy kon meeding om 'n prys van 25 000 dollar, wat uitgeloof was vir die eerste direkte vlug van New York na Parys. Die vliegtuig waarmee Lindbergh die vlug sou aandurf, 'n eenmotorige (ongeveer 160 kW) hoëvlerktuig met 'n Wright Whirlwindenjin, is deur Donald Hall ontwerp en deur Rayan Airlines in San Diego, Kalifornië, gebou.

Op 10 Mei 1927 vlieg hy die vliegtuig na St. Louis en twee dae later na New York. Sy totale vliegtyd van 21:45 was 'n nuwe transkontinentale rekord.

The Spirit of St. Louis, soos die vliegtuig gedoop is, is binne 3 maande teen 'n koste van sowat 13 000 dollar voltooi. Van San Diego het Lindbergh na New York vertrek, van waar hy die vlug oor die oseaan sou aandurf. Met 'n vliegtyd van altesaam 21 uur en 45 minute tussen San Diego en New York het Lindbergh ook 'n rekord vir die transkontinentale vlug opgestel.

Lindbergh het op 20 Mei 1927 van die Rooseveltlughawe buite New York opgestyg. Hy was reeds 24 uur sonder slaap van wee 'n vertraging in die vertrektyd en die week is boonop voorafgegaan deur die verdwyning van 2 Franse vlieëniers oor die Atlantiese Oseaan.

Lindbergh het die vlug van 5 809 km in 33 uur en 30 minute voltooi - 'n mylpaal in die ontwikkeling van die lugvaart. Die het wêreldwye reaksie uitgelok en Lindbergh is as nasionale held in Amerika ontvang.

Hy is in 1929 met Anne Spencer Morrow (geb. 1906), die dogter van die VSA se ambassadeur in Mexiko, getroud. Na 'n toer deur die VSA is hy as lugvaartadviseur van Transcontinental and Western Airways en van Pan American Airways aangestel. In 1933 het hy en sy vrou 'n reis oor die 5 kontinente onderneem in ʼn poging om nuwe lugroetes, onder meer oor die poolstreke, te vind. Die egpaar se 2-jarige seuntjie is in Maart 1932 ontvoer en later vermoor gevind - een van die opspraakwekkendste misdade van die dertigerjare.

Hy en sy vrou emigreer na Engeland as gevolg van al die publisiteit en hulle bly daar van 1935 tot 1938. Later verhuis hulle na die eiland Iliec naby Port Blanc in Frankryk. Sy buurman was Dr. Alexis Carrel, waarmee hy vroeër gekorresondeer het. Die moordenaar, Bruno Richard Hauptmann, is 4 jaar later gevang en tereggestel.

Hy het egter terselfdertyd bewondering gehad vir Duitsland se lugvaartprestasies en is in die VSA en elders gekritiseer om wat beskou is as sy pro-Duitse houding. Aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog het Lindbergh en sy vrou 'n vredesveldtog van stapel laat loop en teen die VSA se inmenging in Europese sake geprotesteer. Na die VSA se toetrede tot die oorlog het hy egter die oorlogspoging aktief gesteun deur as konsultant vir die Amerikaanse lugmag en as vlieënier in 50 gevegsendings in die Stille Oseaan-oorlogsone op te tree.

Na die oorlog het hy Pan American World Airways asook die Amerikaanse departement van verdediging van raad bedien. Lindbergh is op 26 Augustus 1974 oorlede. Hy was lid van onder andere die Nasionale Advieskomitee vir Lugvaartkunde in die VSA en het talle eerbewyse en onderskeidings ontvang, waaronder die Daniel Guggenheim International Aviation Award en die Wright Brothers Memorial Award, asook ʼn eremedalje (die Medal of Honor) van die Amerikaanse Kongres in 1927.

Terwyl hy in Europa was, het hy Duitsland drie keer besoek; in 1936 op versoek van die Duitse Veldmaarskalk Hermann Göring. Terug in Amerika waarsku hy die owerhede teen die groeiende Duitse lugmag se slaankrag. Tydens sy besoek in 1938 oorhandig die Duitse Regering 'n medalje aan hom. Na negatiewe kommentaar op van Lindbergh se uitsprake van 'n ooreenkoms met Duitsland bedank hy uit die Army Air Corps Reserve.

Toe Amerika egter toetree tot die Tweede Wêreldoorlog word hy 'n siviele konsultant vir die regering en maak waardevolle bydraes in die Stille Oseaan waarvoor hy later spesiale toekennings kry van die Amerikaanse Regering. Hy het later ook navorsing gedoen vir die Amerikaanse Lugmag. Hy het die volgende boeke gepubliseer:

  • We (1927)
  • Of Flight and Life (1948)
  • The Spirit of St. Louis (1953)

Laasgenoemde was 'n outobiografie waarvoor hy 'n Pulitzerprys gekry het. Die Congressional Medal of Honor, die Distinguised Service Cross en die 1953 Daniel Guggenheim International Aviation Award is ook aan hom toegeken.

Sy vrou het kortverhale, gedigte en boeke geskryf, onder meer die volgende oor lugvaart: North to the Orient (1953), Listen, the wind (1938) en Gift from the sea (1955).

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Collier's Encyclopedia, Crowell-Collier Educational Corporation, Volume 14, Bladsy 665.
  • Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0908409583 band

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]