Edward Carson

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Edward Henry Carson
Edward Carson
Driekwartlengte-portret van Edward Carson

Leier van die Opposisie
Ampstermyn
19 Oktober 1915 – 6 Desember 1916
Monarg George V
Voorafgegaan deur Vakant
Opgevolg deur H.H. Asquith

Attorney General for England and Wales
Ampstermyn
25 Mei 1915 – 19 Oktober 1915
Monarg George V
Eerste minister H.H. Asquith
Voorafgegaan deur Sir John Simon
Opgevolg deur Sir F.E. Smith

Solicitor General for England and Wales
Ampstermyn
11 Mei 1900 – 4 Desember 1905
Monarg Victoria
Edward VII
Eerste minister The Marquess of Salisbury
Arthur Balfour
Voorafgegaan deur John Atkinson
Opgevolg deur Charles Hemphill

First Lord of the Admiralty
Ampstermyn
10 Desember 1916 – 17 Julie 1917
Voorafgegaan deur Arthur Balfour
Opgevolg deur Sir Eric Geddes

Minister sonder portefeulje en lid van die Oorlogskabinet
Ampstermyn
17 Julie 1917 – 20 Januarie 1918
Voorafgegaan deur Geen
Opgevolg deur Geen

Leier van die Irish Unionist Parliamentary Party
Ampstermyn
1910 – 1921
Voorafgegaan deur Walter Long
Opgevolg deur The Viscount Craigavon

Persoonlike besonderhede
Gebore 9 Februarie 1854
Dublin, Ierland, Verenigde Koninkryk van Groot-Brittanje en Ierland
Sterf 22 Oktober 1935
Cleve Court, Minster-in-Thanet, Engeland, Verenigde Koninkryk
Politieke party Ierse Unioniste-alliansie (UUP)
Eggenoot/-note Anette Kirwan († 1913)
Ruby Frewen († 1966)
Kind(ers) 5
Alma mater Trinity-kollege, Dublin
Religie Kerk van Ierland (Anglikaans)

Edward Henry Carson, Baron Carson (* 9 Februarie 1854, † 22 Oktober 1935), vanaf 1900 tot 1921 bekend as Sir Edward Carson, was 'n Ierse politikus, advokaat en regter. As leier van die Ierse Unioniste-alliansie (Irish Unionist Alliance) en Ulster-Unionisteparty (Ulster Unionist Party), poste wat hy tussen 1910 en 1921 beklee het, het Carson Ierse selfregering (Home Rule) verwerp en hom vir die handhawing van die politieke unie tussen Ierland en Groot-Brittanje beywer.

Standbeeld van Edward Carson voor die Noord-Ierse parlementsgebou in Belfast

Carson het verskeie poste in die Britse kabinet beklee en as Lord of Appeal in Ordinary (Law Lord, "Lordregter") gedien. Die Britse historikus John Brown het opgemerk dat "sy standbeeld, wat meer as lewensgrootte is en gedurende sy leeftyd [in 1933] voor die Noord-Ierse parlementsgebou op Stormont opgerig is, 'n opvatting versinnebeeld wat deur vele gedeel word - dat Noord-Ierland sy skepping is."[1]

Carson was een van min nie-koninklike Britse persoonlikhede wat 'n staatsbegrafnis ontvang het. Carson het sy laaste rusplek in die Kerk van Ierland se Sint Anna-katedraal (St Anne's Cathedral) te Belfast gevind, net soos sy tweede vrou Ruby Frewen wat ná haar verassing in die katedraal se columbarium ter ruste gelê is.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. John Brown: Carson, Sir Edward, Baron Carson 1854–1935. In: David Loades (red.): Reader's Guide to British History. Volume 1. London: Fitzroy Dearborn Publishers 2003, bl. 227

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Media