Effektiewe temperatuur

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die effektiewe temperatuur van ’n liggaam soos ’n ster of planeet is die temperatuur van ’n swartstraler wat dieselfde algehele hoeveelheid elektromagnetiese straling sal uitstraal.[1] Effektiewe temperatuur word dikwels gebruik as ’n raming van ’n liggaam se oppervlaktemperatuur as die kurwe van die liggaam se uitstraalvermoë (as ’n funksie van golflengte) nie bekend is nie.

As die ster of planeet se netto uitstraalvermoë in die betrokke golflengteband minder as dié van ’n swartstraler is, sal die liggaam se werklike temperatuur hoër wees as die effektiewe temperatuur. Die netto uitstraalvermoë kan laag wees vanweë oppervlak- of atmosferiese eienskappe, insluitende ’n kweekhuiseffek.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Archie E. Roy, David Clarke (2003). Astronomy. CRC Press. ISBN 978-0-7503-0917-2.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]