Etnolinguistiek

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Etnolinguistiek (ook bekend as kulturele linguistiek) is 'n onderafdeling van die taalkunde en word gedefineer as die studie van taal as 'n aspek of deel van 'n kultuur. Veral die studie van die invloed van taal op kultuur en kultuur op taal.

Etnolinguistiek bestudeer die verhouding tussen taal en kultuur en die manier hoe verskillende etniese groepe na die wêreld kyk. Dit is die kombinasie tussen etnologie en taalkunde. Taal kan beskou word as die organisering van 'n reeks simbole. Die betekenis van die simbole moet aangeleer word, soos vir enige iets anders. Etnologie verwys na die manier van lewe van'n hele gemeenskap bv. al die karaktereienskappe wat een gemeenskap van 'n ander skei.

Etnolinguiste bestudeer hoe konseptualisering en persepsie taal beïnvloed en hoe hierdie dan verbind met ander kulture en samelewings.[1][2][3]

Verwysings[wysig | wysig bron]