Farini

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Farini die Grote
Gebore
William Leonard Hunt

10 Junie 1838
Sterf17 Januarie 1929
NasionaliteitV.S.A.
Bekend virEerste witman wat die Kalahari deurkruis en oorleef het

Farini die Grote was 'n Amerikaanse avonturier, akrobaat, kunstenaar en skrywer wat beweer het dat hy in 1885 die Verlore Stad van die Kalahari gevind het.

Gilarmi Antonio Farini is as William Leonard Hunt in 1839 in New York gebore en sterf op 89-jarige ouderdom in Ontario, Kanada. Aanvanklik was hy 'n beesboer, maar het as koorddanser oor die Niagarawaterval bekend geword. In New York en Londen reël hy uitstallings by verskeie vermaaklikheisentrums. By die jagter Gert Louw, die leier van 'n groepie Boesmans, hoor hy verhale van goud en diamante in die Kalahari en wonder hy oor die moontlikheid van beesboerdery daar. Hy bring 'n ekspedisie op die been om die Kalahari en sy mense van naderby te leer ken. Sy seun Lulu, 'n kunstenaar en fotograaf, vergesel hom.

Vanaf Griekwastad gaan Farini, Lulu en Gert Louw as gids oor die Oranjerivier, via Kuis, Lehututu en Gantsi na die Ngamimeer. Daarna weer suid oor die Nossobrivier na Mier. Vandaar na die Augrabieswaterval en Upington. Alhoewel die verkenningstog maar 'n ses weke geduur het, het die geselskap gely aan honger en dors. Gelukkig was dit 'n goeie seisoen vir die tsamma.

By Mier het Farini, Lulu, Gert Louw en die Duitser Fritz Landwehr by 'n jaggeselskap onder ene Jan, een van Dirk Vilander se Basters, aangesluit. Die groep gaan noord langs die Nossob (tans die Kgalagadi Vredespark) en toe ooswaarts in die huidige Botswana. Êrens in hierdie omstreke so suidwes van Lehututu beweer Farini dat hy omvangryke bouvalle van 'n stad uit die antieke tyd gevind het en wat hom laat dink het aan die Groot Muur van China. Dit het aanleiding gegee tot die legende oor die verlore stad van die Kalahari. Sedertdien het tientalle soektogte daarna nog geen ruïnes opgelewer nie. Waarskynlik was dit bloot buitengewone rotsformasies waarop hulle afgekom het. Sou dit wel gevind word, sou dit bewys dat die Egiptenare reeds in antieke tye in Suider-Afrika was in hul soektog na goud en diamante. Dit is 'n belangrike skakel in die geskiedenis van Afrika en sou meer lig werp op die oorsprong van die Zimbabwe-ruïnes.

Farini het 'n groot versameling plante, sade, bolle, blomme, insekte, reptiele, velle, geraamtes en gifstowwe bymekaar gemaak wat hy later skenk aan die botaniese tuin in Berlyn, Kew Gardens in Londen en Britse en Amerikaanse museums.

Farini se reisverslag Through the Kalahari Desert verskyn in 1886 terselfdertyd ook in Duits en Frans. Hy lewer lesings en vertoon Lulu se foto's in Berlyn en Londen. Weens sy vertonerige geaardheid word sommige van sy verhale nie altyd ernstig opgeneem nie. Nogtans word sy bydrae tot die plantkunde deur wetenskaplikes hoog aangeslaan. Sy kommentaar oor die topografie van die Kalahari, waterbronne, bevolking, klimaatstoestande en die eetbare en giftige plante en wortels was aan die einde van die 19de eeu van groot wetenskaplike nut.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Clement, J.: New evidence on Farini and the 'Lost City' of the Kalahari. In: Lantern. Tydskrif vir Kuns, Kennis en Kultuur. Jaargang 31, nr. 4, September 1982
  • Goldie, Fay: Lost city of the Kalahari. The Farini story and reports on other expeditions. Kaapstad: Balkema, 1963.
  • Green, Lawrence G.: To the river's end. Kaapstad: Timmins, 1948.
  • Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek, deel 3. Kaapstad: Tafelberg vir die Raad vir Geesteswetenskaplkie Navorsing, 1977. ISBN 0-624-00848-7
  • Standard Encyclopaedia of Southern Africa, deel 4. Kaapstad: Nasou, 1971. ISBN 0-625-00320-9

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]