Frederik III van Denemarke

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Frederik III
Koning van Denemarke en Noorweë

Tydperk 28 Februarie 16489 Februarie 1670
Voorganger Christiaan IV
Opvolger Christiaan V
Huis Oldenburg
Vrou Sophie Amalie van Brunswyk-Lüneburg
Vader Christiaan IV
Moeder Anna Katharina van Brandenburg
Gebore (1609-03-18)18 Maart 1609, Haderslev
Oorlede 19 Februarie 1670 (op 60), Kopenhagen

Frederik III (18 Maart 1609 - 9 Februarie 1670[1]) was van 1684 tot met sy dood in 1670 koning van Denemarke en Noorweë. Hy was ook onder die naam Frederik II bestuurder (plaaslik prins-biskop genoem) van Verde (1623–'29 en weer 1634–'44) en bestuurder (prins-aartsbiskop) van Bremen (1635–'45).

Lewe[wysig | wysig bron]

Hy was die tweede oudste seun van Christiaan IV en Anna Katharina van Brandenburg. Hy is eers as troonopvolger oorweeg ná die dood van sy ouer broer, prins Christiaan, in 1647.

Om as koning gekies te word ná sy pa se dood het hy aansienlike invloed aan die adel oorgedra. Hy is in 1648 deur die Ryksraad as monarg aanvaar. As koning het hy twee oorloë teen Swede gevoer. Hy is in die oorlog van 1657 tot 1658 verslaan, maar het baie gewild geword nadat hy die oorlog van 1658 tot 1660 gewen het. Later daardie jaar het hy sy gewildheid gebruik om van die verkose monargie ontslae te raak en ’n absolute monargie in die plek daarvan in te stel; dit is in 1665 deur die wet bekragtig en het tot 1848 geduur.

Frederik het met Sophie Amalie van Brunswyk-Lüneburg getrou, by wie hy sy erfgenaam en troonopvolger, Christiaan V, gehad het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Den Store Danske Encyklopædi (Die Groot Deen Ensiklopedie)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]