Gerard Kuiper
| Gerard Kuiper | |
|---|---|
 Kuiper in 1964.
| |
| Geboortenaam | Gerrit Pieter Kuiper |
| Gebore | 7 Desember 1905 Tuitjenhorn, Nederland |
| Oorlede | 23 Desember 1973 (op 68) Mexikostad, Mexiko |
| Oorsaak | Hartaanval |
| Nasionaliteit | Nederlands-Amerikaans |
| Alma mater | Universiteit van Leiden |
| Beroep | Sterrekundige Skrywer Professor |
| Jare aktief | 1933-1973 |
| Bekend vir | Kuipergordel Kuiperprys |
Gerard Peter Kuiper (gebore as Gerrit Pieter Kuiper; 7 Desember 1905 – 23 Desember 1973) was ’n Nederlands-Amerikaanse sterrekundige, skrywer en professor. Die Kuipergordel is na hom genoem. Hy word deur baie beskou as die vader van moderne planetêre wetenskap.[1] As professor aan die Universiteit van Chicago was hy ’n doktorale adviseur vir Carl Sagan. In 1958 het die twee aan ’n geklassifiseerde projek van die Amerikaanse lugmag gewerk om ’n kernplofkop op die Maan te laat ontplof.
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Kuiper het twee natuurlike satelliete van planete in die Sonnestelsel ontdek: Uranus se Miranda en Neptunus se Nereid. Hy het ook koolstofdioksied in die atmosfeer van Mars ontdek, en in 1944 die bestaan van ’n atmosfeer vol metaan bo Saturnus se satelliet Titaan.
In die 1960's het Kuiper gehelp om maanlandingsterreine vir die Apollo-program te identifiseer. Hy het vroeër aan Projek A119 gewerk – ’n plan van die Amerikaanse lugmag om ’n kernplofkop op die Maan te laat ontplof.[2] Saam met hom op dié projek was Carl Sagan, destyds ’n Ph.D.-student van Kuiper.[2]
Kuiper het ook verskeie dubbelsterre ontdek wat "Kuipername" gekry het, soos KUI 79.
Sterrekundiges verwys na ’n streek van kleinplanete anderkant Neptunus as die Kuipergordel. Hy het voorspel so ’n gordel het vroeër in die geskiedenis van die Sonnestelsel bestaan, maar nie meer nie. Vandag is dit bekend dat die gordel steeds bestaan.
Die Kuiperprys, wat ook na hom genoem is, is die hoogste toekenning deur die Amerikaanse Sterrekundige Vereniging se afdeling vir planetêre wetenskap, ’n internasionale vereniging van professionele planetêre wetenskaplikes. Dit word jaarliks toegeken aan wetenskaplikes wie se lewenswerk die meeste bygedra het tot ons begrip van planetêre stelsels.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "NASA Solar System Exploration". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2015. Besoek op 12 April 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Ulivi, Paolo (2004). Lunar Exploration: Human Pioneers and Robotic Surveyors. Springer Science & Business Media. p. 20. ISBN 978-1-85233-746-9.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Gerard Peter Kuiper: NASA KAO's Namesake
- Gerard Kuiper Papers at the University of Arizona
- National Academy of Sciences Biographical Memoir
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
