Isak II Angelos
| Isak II Angelos | |
|---|---|
| Keiser van die Bisantynse Ryk | |
 ’n Miniatuurskildery van Isak II uit die 15de eeu.
| |
| Eerste bewind | 12 September 1185 - 8 April 1195 |
| Voorganger | Andronikos I Komnenos |
| Opvolger | Alexios III Angelos |
| Tweede bewind | 1 Augustus 1202 - 25 Januarie 1204 |
| Voorganger | Alexios III Angelos |
| Opvolger | Alexios V Doukas |
| Gebore | September 1156 |
| Oorlede | 25 Januarie 1204 (op 47) |
| Vrou | Irene Palaiologos Margaret van Hongarye |
| Vader | Andronikos Doukas Angelos |
| Moeder | Euphrosyne Kastamonitissa |
| Huis | Angelos |
| Godsdiens | Oosters-Ortodoks |
Isak II Angelos (Grieks: Ἰσαάκιος Β’ Ἄγγελος, Isaakios II Angelos; September 1156 - 25 Januarie 1204) was van 1185 tot 1195 keiser van die Bisantynse Ryk, en weer van 1203 tot 1204.
Sy pa, Andronikos Doukas Angelos, was ’n militêre leier in Klein-Asië wat getroud was met Euphrosyne Kastamonitissa. Andronikos was die seun van Konstantyn Angelos en Theodora Komnene, die jongste dogter van keiser Alexios I Komnenos en Irene Doukaina. Isak was dus lid van die uitgebreide Komnenos-familie.
Opkoms[wysig | wysig bron]
Tydens die kort bewind van Andronikos I Komnenos was Isak saam met sy pa en broers betrokke by ’n opstand, maar snaaks genoeg is hy nie gestraf nie en het hy in Konstantinopel gebly. Maar op 11 September 1185, terwyl Andronikos uitstedig was,[1] het sy luitenant Stephen Hagiochristophorites Isak gearresteer.[2] Andronikos was ’n bekwame leier, maar is gehaat weens sy wreedheid en sy pogings om die aristokrasie na sy pype te laat dans. Isak het Hagiochristophorites doodgemaak en in die Hagia Sophia gaan skuil. Hy het ’n beroep om hulp op die inwoners gedoen, en ’n opskudding het ontstaan wat gou deur die hele stad versprei het.[1]
Toe Andronikos terugkeer, het hy uitgevind Isak is tot keiser verklaar.[1] Die afgesette keiser het probeer vlug, maar is gevange geneem. Angelos het hom aan die skare oorhandig en hy is op 12 September 1185 vermoor.
Eerste bewind[wysig | wysig bron]
Isak het sy posisie as keiser versterk met dinastiese huwelike in 1185 en 1186. Sy niggie Eudokia Angelina was getroud met Stefan, seun van Stefan Nemanja van Serwië. Isak se suster was getroud met die Italiaanse markies Conrad van Montferrat. In Januarie 1186 is Isak self getroud met Margaret van Hongarye (hernoem tot Maria), dogter van koning Béla III.[3] Hongarye was een van Bisantium se magtigste buurlande, en Margaret was verwant aan die koninklike families van Kiëf-Roes, die Heilige Romeinse Ryk en Italië, asook vroeëre Bisantynse dinastieë.
Isak het sy bewind ingelui met ’n klinkende oorwinning oor die Normandiese[1] koning van Sisilië, Willem II, op 7 November 1185. Willem het die Balkan binnegeval aan die einde van Andronikos se bewind. Op ander tye was Isak minder suksesvol, soos in 1185 teen Sisilië en Siprus.
Die onderdrukkende aard van Isak se belasting, wat verhoog is om sy leërs te betaal en sy troue te finansier, het laat in 1185 tot ’n opstand gelei. In die ooste het verskeie aanspraakmakers op die troon gekom en gegaan. In 1189 wou die Heilige Romeinse keiser, Frederik I Barbarossa, sy troepe van die Derde Kruistog deur Bisantium laat reis.[1] Isak het egter vermoed Barbarossa wil Bisantium verower weens sy diplomatieke kontak met die Bisantynse vyande Bulgarye en Serwië. Uit wraak het Barbarossa se leër Philippopolis beset en ’n Bisantynse leër verslaan wat die stad wou bevry.[4] Eindelik het Isak sy verpligtinge teenoor die Kruisvaarders nagekom.
In die volgende vyf jaar was daar aanhoudend oorloë teen Bulgarye, maar dit het min uitwerking gehad. Bisantium het in 1194 nog ’n groot nederlaag gely. Isak het Bulgarye die volgende jaar weer aangeval met Hongarye se hulp, maar Alexios Angelos, die keiser se ouer broer, het sy afwesigheid uit die kamp vanweë ’n jagekspedisie misbruik en homself tot keiser verklaar. Hy is geredelik deur die soldate erken as keiser[1] Alexios III. Alexios het toe die veldtog gekanselleer. Isak is verblind en in Konstantinopel gevange gehou.[1]
Tweede bewind[wysig | wysig bron]
Ná agt jaar van gevangenskap het Isak weer die troon bestyg[1] ná die aankoms van die soldate van die Vierde Kruistog en Alexios III se vlugtog uit die hoofstad. Beide sy liggaam en gees was verswak ná sy aanhouding[1] en sy seun, Alexios IV Angelos, het as monarg opgetree.
Alexios IV kon nie sy verpligtinge teenoor die Kruisvaarders nakom nie en dit het veroorsaak dat hy die steun van sy Kruistogbondgenote en sy onderdane verloor het. Einde Januarie 1204 het die invloedrye hofamptenaar Alexios Doukas Mourtzouphlos van die betogings in die hoofstad misbruik gemaak om Alexios IV gevange te neem en die troon as Alexios V oor te neem. Isak het gesterf, na bewering weens skok, en Alexios IV is op 28 of 29 Januarie verwurg.
Verwysings[wysig | wysig bron]
Bronne[wysig | wysig bron]
- Burkhardt, Stefan (2016). "Between empires: South-eastern Europe and the two Roman Empires in the Middle Ages". In Jaritz, Gerhard; Szende, Katalin (reds.). Medieval East Central Europe in a Comparative Perspective: From Frontier to Lands in Focus. Routledge.
{{cite book}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - Chisholm, Hugh, red. (1911), "Andronicus I", Encyclopædia Britannica, 1 (11de uitg.), Cambridge University Press, pp. 975–976
- Harris, Jonathan (2003), Byzantium and the Crusades, Bloomsbury Academic
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
Normdata  |
|
|---|