KISS (musiekgroep)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
KISS
Kiss tydens 'n konsert (Hellfest 2013)
Agtergrondinligting
OorsprongVSA
GenresRock
Jare aktief1974 — hede
EtiketteSony Music Entertainment
LedeGene Simmons
Paul Stanley
Eric Singer
Tommy Thayer
Gewese ledeAce Frehley
Vinnie Vincent
Mark St. John
Bruce Kulick
Peter Criss
Eric Carr

KISS is 'n Amerikaanse rockmusiekgroep wat in 1973 in New York Stad gestig is. Die oorspronklike lede was Gene Simmons, Paul Stanley, Peter Criss en Ace Frehley. Hulle is veral bekend vir hulle verhoogoptredes en liedjies soos "Rock and Roll All Nite" (1975), "Strutter" (1974) en "Detroit Rock City" (1976).

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die begin[wysig | wysig bron]

Kiss is gestig in Januarie 1973 deur Gene Simmons (regte naam: Chaim Witz, later (Eu) Gene Klein) en Paul Stanley (regte naam: Stanley Eisen). Hulle wil van KISS die musiekgroep maak 'wat hulle altyd wou sien, maar nooit te sien gekry het nie', soos hulle self noem "The Hottest Band in the World". Die groepd word voltooi deur Ace Frehley (regte naam: Paul Daniel Frehley) en Peter Criss (regte naam: George Peter John Criscuola).

Die groepsnaam Kiss is deur Paul Stanley gekies en geneem uit 'n liedjie van The New York Dolls, 'Looking for a kiss'.

Die verhaal dat die naam kort is vir Knights in Satan's Service of soortgelyke betekenisse, is die eerste keer in Christelike publikasies genoem. Die groep het dit nog altyd ontken.[1] 'n Ander teorie oor die naam is dat dit 'n afkorting vir' Keep It Simple, Stupid 'sal wees. [2]

In die begin was die aanhangers veral geboei deur die uitspattige kleredrag en optredes. Geklee in futuristiese kostuums met maskeragtige grimering en omring deur rook en vuur, wou Kiss van elke konsert 'n skouspel maak. Die musiek is kommersiële hardrock, bombasties met baie melodie.

Van Februarie 1974 tot April 1975 het die groep drie albums uitgereik en byna deurlopend in die Verenigde State opgetree om 'n groot ondersteunersbasis te kry.

Groot suksesse[wysig | wysig bron]

Kiss het hul albumreeks voortgesit met Alive!, 'n versameling van hul beste liedjies wat tot op daardie stadium uitgereik is. In Amerika bereik hierdie album die top tien en word dit steeds deur kritici en rock-aanhangers gesien as een van die beter "lewendige" albums. Die liedjie Rock and Roll All Nite is as enkelsnit vrygestel en word ook Kiss se eerste treffer in Amerika. Hul vierde studioalbum Destroyer bevat Kiss se eerste nommer een-enkelsnit (hoewel dit eintlik B-kant van Detroit Rock City was), die lied Beth. Daarbenewens bevat die album liedjies soos Detroit Rock City, God of Thunder en die saamsing-lied Shout it out. Al hierdie liedjies word altyd tydens optredes gespeel. Die musiek het meer kommersiële rock geword en Kiss het besluit om terug te val op die effens growwer klank van hul vroeë dae met die album Rock and Roll Over. Die Love Gun wat daarna uitgereik is, sluit meer aan by die meer kommersiële klinkende Destroyer.

Kiss se gewildheid is deels bepaal deur hul eksentrieke voorkoms. Dit is kommersieel uitgebuit deur Kiss deur figure en ander speelgoed vry te stel. As gevolg van al die aktiwiteite rondom die groep, het die lede van die orkes onder druk gekom, wat gelei het tot interne struweling. Die groep het besluit om hul aktiwiteite af te skaal. Elke lid het egter in 1978 'n solo-album uitgereik wat duidelik hul eie voorkeure getoon het. Gene Simmons (alter ego The Demon) het byvoorbeeld getoon dat hy van outydse musikale musiek hou. Ace Frehley se album het die beste verkoop, deels as gevolg van die treffer New York Groove. In 1979 besluit Kiss om die groep te laat herleef deur die album Dynasty op te neem. Hierdie album was baie kommersieel en het duidelike invloede van die disco gehad, wat gelei het tot die wêreldwye treffers I Was Made for Lovin 'You en Sure know something. Baie aanhangers het die afwyking van die oorspronklike Kiss-klank nie waardeer nie.

Nuwe groeplede[wysig | wysig bron]

As gevolg van verslawingsprobleme het Peter Criss die groep in 1980 verlaat. Op die albums Dynasty en Unmasked is die tromwerk al (grootliks) deur Anton Fig gedoen, maar Peter Criss is steeds as die tromspeler gelys. 'n Permanente plaasvervanger is in Eric Carr gevind. Beide Unmasked en die daaropvolgende Music from "The Elder" het nie vroeër die sukses behaal nie, deels as gevolg van die stiller klank van hierdie albums. 'n Tweede groeplid, Ace Frehley, het ook die groep verlaat. Hy het dwelm- en alkoholprobleme gehad en is deur Vinnie Vincent vervang.

In 1982 word die album Creatures of the Night uitgereik. Die album was 'n duidelike terugkeer na die harde rockklank van die vroeë Kiss, deels as gevolg van die aggressiewer trommelstyl van Eric Carr en die koms van Vinnie Vincent, wat die karakter "die Ankh Warrior" aangeneem het. Nietemin het die album nie veel beter verkoop as sy direkte voorgangers nie.

Sonder grimering[wysig | wysig bron]

In 1983 besluit Kiss om die maskers af te haal. Die stigters Paul Stanley en Gene Simmons het geglo dat die blootstelling van die groep die verkope sal verhoog. Die album Lick it up het baie goed verkoop en was die eerste plaat in vier jaar wat platinum behaal het. Vinnie Vincent verlaat die groep en word vervang deur Mark St. John, wat blykbaar later aan Reiter-sindroom ly. Die album Animalize is dus die enigste album waarop St. John te hoor is. Bruce Kulick, voormalige kitaarspeler van die groep Black Jack (wat ook Michael Bolton ingesluit het), vervang St. John vir die opnames van hul opvolger Asylum. As hierdie kombinasie (Simmons, Stanley, Carr en Kulick), sal die groep voortgaan met Crazy Nights (1987), die eerste Kiss-album met klawerborde en sintetiseerders, en Hot in the Shade (1989), die eerste album wat nie net Stanley of Simmons se sang bevat nie.

In 1990 is Kiss saam met hul voormalige vervaardiger in die ateljee vir 'n nuwe album. Op daardie oomblik is hartkanker in Eric Carr ontdek. Hy sterf in 1991 aan die gevolge van hierdie siekte en word vervang deur Eric Singer. Revenge is in 1992 vrygestel, wat redelik goed gedoen het, maar waarvan die lewendige album Alive III, met opnames van die meegaande toer, nie ooreenstem met die vorige lewendige albums in terme van verkoopsyfers nie. Die voormalige kitaarspeler Vinnie Vincent het ook bygedra tot Revenge, wat in 1992 verskyn het. Hy het net saamgewerk aan die liedjies Unholy, Heart of Chrome en I Just Wanna. Net soos tydens die Lick It Up-toer van 1984, het daar weer probleme onderling ontstaan en hy het die groep weer verlaat.

Albums[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. KISS Asylum over de herkomst van de naam
  2. Simmons, Gene (2001). Kiss and Make-up. Crown. ISBN 0-609-60855-X.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]