Kaapstad-hawe

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kaapstad-hawe
’n Lugfoto van die hoofdeel van die Kaapstad-hawe met Leeukop en Vlaeberg op die agtergrond.
’n Lugfoto van die hoofdeel van die Kaapstad-hawe met Leeukop en Vlaeberg op die agtergrond.
Land Suid-Afrika
Ligging Tafelbaai
Besonderhede
Soort hawe Kunsmatig
Gebou Vanaf 1860
Bestuur deur Transnet
Statistiek
Houers p.j. 719 825 TEU's (2010)
Webtuiste Transnet

Die Kaapstad-hawe is ’n hawe in Kaapstad, Suid-Afrika. Dit is in Tafelbaai geleë en was voorheen bekend as die Tafelbaaise Hawe.

Vanweë sy posisie aan een van die wêreld se besigste handelsroetes is dit een van die bedrywigste hawens in die land; dit hanteer die grootste hoeveelheid vars vrugte en is naas die Durban-hawe die grootste houerhawe. Dit het ook groot herstel- en onderhoudsgeriewe wat deur talle groot hengelvlote en ’n deel van Wes-Afrika se olienywerheid gebruik word. Danksy talle toeriste-attraksies in die hawe en omgewing doen baie passasierskepe ook daar aan.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Prins Alfred van Brittanje het in 1860 die eerste beton gegooi vir die bou van 'n breekwater.

Die hawe het deur die eeue saam met Kaapstad ontwikkel, vanaf 6 April 1652 toe Jan van Riebeeck van die Verenigde Oos-Indiese Kompanjie (VOC) ’n voorsieningstasie vir matrose daar begin het. Vroeëre ontdekkingreisigers het dit reeds van die laat 15de eeu af Tafelbaai genoem.

Die eerste konstruksie in die hawe was ’n hawehoof wat Van Riebeeck in 1654 laat bou het. Skepe het in die baai anker gegooi en goedere is met kleiner skuite na en van die land vervoer.

Tafelbaai is bekend vir sy woeste storms in die winter. Die VOC het enorme verliese gely – in so ’n mate dat die hawe later vir die wintermaande gesluit is. Skepe het dan eerder Simonsbaai (deel van Valsbaai, waar Simonstad nou geleë is) aangedoen.

’n Hewige storm in 1858, lank ná die ontbinding van die VOC, het 30 skepe laat strand en tot groot lewensverlies gelei. Lloyd's of London het geweier om daarna skepe in die winter in Tafelbaai te verseker, en dit het daartoe gelei dat die Britse koloniale regering in 1860 begin het met die bou van die eerste breekwater en daarna die Victoria- en die Alfred-dok, die eerste veilige hawe. Sedertdien is die hawe in ’n groot mate uitgebrei.

Belangrikste dele[wysig | wysig bron]

Die hawe is deur die eeue aansienlik uitgebrei en bestaan vandag uit verskillende dele:

  • Die Ben Schoeman-dok: Dit is die grootste buitenste dok in die hawe en is waar die houerterminaal geleë is. Verbeterings aan die dok in die 2000's het daartoe gelei dat die hawe nou 1,4 miljoen vraghouers van sowat ses meter lank (TEU's) per jaar kan hanteer, teenoor die 800 000 van vroeër.[1]
  • Die Duncan-dok: Dit is die kleinste en oudste binnedok, met meerdoelige en vrugteterminale sowel as ’n droëdok, herstelkaai en vasmeerplek vir tenkskepe. Groot passierskepe meer sedert 2013 ook daar vas.[2]
  • ’n Vasmeerplek vir seiljagte.
  • Die Victoria- en die Alfred-dok: die hoofdokke van die oorspronklike hawe. Dit huisves nou die Victoria & Alfred Waterfront. Dit word egter steeds deur kleiner handelskepe, soos vissers- en plesierbote, gebruk.

Die hawe is 24 uur per dag, sewe dae per week oop. Dit word deur Transnet bestuur. Alle skepe wat die hawe binnekom, moet ’n haweloods aan boord hê.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Ben Schoeman-dok as spilpunt", Die Burger, 30 Mei 2009. URL besoek op 30 Januarie 2016.
  2. "Nuwe vasmeerplek in Kaapse hawe", Die Burger, 9 Oktober 2013. URL besoek op 30 Januarie 2016.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: 33°54′S 18°26′O / 33.900°S 18.433°O / -33.900; 18.433