Kimmeriërs
Die Kimmeriërs (Grieks: Κιμμέριοι, Kimmerioi) was ’n antieke Indo-Europese volk wat reeds in 1300 v.C. noord van die Kaukasus en die See van Azof gewoon het.[1] Hulle is in die 8ste eeu v.C. deur die Skitiërs suidwaarts na Anatolië verdryf. Taalkundig word hulle gewoonlik beskou as Irans, of moontlik Thracies met ’n Iranse heersersklas.
Ná hul uittog uit die Ponties-Kaspiese Steppe het die Kimmeriërs moontlik in 714 v.C. Urartu aangeval, maar in 705 v.C., nadat hulle deur Sargon II uit die Nieu-Assiriese Ryk verdryf is, het hulle na Anatolië opgeruk en Frigië in 696–695 v.C. verower. In 652 v.C., nadat hulle die Lidiese hoofstad, Sardis, ingeval het, het hulle die hoogtepunt van hul mag bereik.
Kort ná 619 v.C. het die Lidiërs hulle verslaan. Hulle word nie weer in historiese bronne genoem nie, maar het waarskynlik na Kappadosië uitgewyk.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Gordon, Bruce. "Regnal Chronologies" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2019. Besoek op 8 Mei 2013.
- ↑ "Cimmerian (people)". Encyclopedia Britannica (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2015. Besoek op 8 September 2012.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
