Klaus Kinkel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Klaus Kinkel (17 Desember 1936 - 4 Maart 2019) was 'n Duitse staatsman, staatsamptenaar, diplomaat en advokaat, wat gedien het as Minister van Buitelandse Sake (1992-1998) en Visekanselier van Duitsland (1993-1998) in die regering van Helmut Kohl.

Kinkel was 'n loopbaanamptenaar en 'n jarelange hulpverlener by Hans-Dietrich Genscher en was vanaf 1970 as sy persoonlike sekretaris in die Federale Ministerie van Binnelandse Sake en vanaf 1974 in senior rolle in die Buitelandse Kantoor. Hy was president van die Federale Intelligensiediens van 1979 tot 1982 en 'n staatsekretaris in die Federale Ministerie van Justisie van 1982 tot 1991. In 1991 word hy aangestel as die Federale Minister van Justisie en het hom kort daarna by die liberale Vrye Demokratiese Party (FDP) aangesluit. In 1992 word hy minister van Buitelandse Sake, en in 1993 word hy ook die visekanselier van Duitsland en die leier van die Vrye Demokratiese Party. Hy het die regering in 1998 verlaat na die nederlaag van die verkiesing. Kinkel was 'n lid van die Bundestag van 1994 tot 2002, en was later aktief as advokaat en filantroop.

Tydens sy kort termyn as Minister van Justisie het hy aangedring op die uitlewering en strafregtelike vervolging van die afgesette Oos-Duitse diktator Erich Honecker en probeer om die linkse terrorisme van die Rote Armee Fraktion te beëindig. As Minister van Buitelandse Sake word hy beskou as een van die invloedrykste Europese politici van die negentigerjare. Hy het 'n "assertiewe buitelandse beleid" verpersoonlik, Duitsland se vredesondernemings oorsee vergroot, en hy was op die voorpunt onder Westerse leiers wat 'n verhouding met Boris Jeltsin se nuut-demokratiese Russiese Federasie opgebou het en daarop aangedring het dat Duitsland permanent in die VN se Veiligheidsraad moet sit. Hy was ook 'n voorstander van die Verdrag van Maastricht, die samesmelting van die Wes-Europese Unie met die EU om die EU 'n onafhanklike militêre vermoë en die uitbreiding van die EU te gee. Kinkel het 'n sentrale rol gespeel in die pogings om die Joego-Slawiese Oorloë van die negentigerjare op te los, en het die oprigting van die Internasionale Kriminele Tribunaal vir die voormalige Joego-Slawië voorgestel.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]