Landengte
'n Landengte (Engels: isthmus van die Grieks ισθμός, isthmos)[1] is 'n nou strook land wat aan beide kante deur water begrens word en twee groot landmassas aan mekaar verbind. Dit is die omgekeerde van 'n seestraat (wat tussen twee landmassas lê en twee groter waterliggame verbind).
Landengtes is natuurlik geskikte plekke om kanale te bou. Die Panamakanaal, wat die Atlantiese en Stille Oseane verbind, verminder skeepsreistyd tussen die oos- en weskus van die Amerikas drasties. Die Suezkanaal is nog 'n voorbeeld - dit laat verskeping tussen Europa en Asië toe sonder om óm die suidpunt van Afrika te vaar.
Lys van landengtes[wysig | wysig bron]
- Die Landengte van Panama – een van die bekendste landengtes - verbind Noord-Amerika en Suid-Amerika.
- Die Landengte van Korinte in Griekeland – die eerste landengte om die naam isthmos te kry.
- Die Landengte van Dubrovnik – vandag se Stradun, (hoofstraat), wat Laus en Dub in 'n enkele stadseenheid verenig het
- Die Landengte van Suez - die landengte in Egipte, tussen Noord-Afrika en Suidwes-Asië, waar die Suezkanaal geleë is
- Die Landengte van Kra, wat die Maleise skiereiland met die Asiese vasteland verbind
- Die landengte van Avalon in Kanada – skei die hoofeiland van Newfoundland van die Avalonskiereiland (waar die hoofstad, St. John's, geleë is)
- Die Landengte van Chignecto – verbind die vastelandgedeelte van Nova Scotia met Noord-Amerika
- Die Landengte van Tehuantepec - verbind Yucatan en Sentraal-Amerika met die res van Meksiko
- Die Landengte of Perekop tussen die Krim en die eintlike Oekraïne
- Die Kareliese Landengte tussen die Golf van Finland en Ladogameer
- Die Madison Landengte, tussen Mendotameer en Mononameer in Madison, Wisconsin
Kyk ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ isthmus. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
