Magnetometer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Helium Vektor Magnetometer (HVM) van die Pioneer 10 en 11 ruimtetuie

'n Magnetometer is 'n toestel wat die sterkte en rigting van magnetisme of die relatiewe verandering van 'n magneetveld by 'n spesifieke plek meet. Die meting van die magnetisme van magnetiese materiaal soos ferromagnet is 'n voorbeeld vir die gebruik van 'n magnetometer. 'n Kompas is 'n voorbeeld van 'n eenvoudige magnetometer, dit meet die rigting van 'n magnetiese veld; in die hierdie geval die Aarde se magnetiese veld.

Die eerste magnetometer wat die vermoë gehad het om absolute magnetiese intensiteit was deur Carl Friedrich Gauss uitgedink in 1883 en ander belangrike ontwikkelinge van die 19de eeu sluit die Hall-effek in, wat nog steeds gebruik word.