Náftali
Náftali (Hebreeus נַפְתָּלִי;|"My Stryd"), volgens Genesis, is die tweede gebore seun van Jakob en Bilha. Hy is die stamvader van die Israelitiese Stam van Náftali. Sommige Bybelkenners voer ewenwel aan dat dit as ’n ‘‘postdiksie’’ gereken moet word; as ’n naamgeër-beeldspraak wat ’n oorsaakleer verskaf hoe die stam met al die ander stamme van die Israelitiese bondgenootskap mee verband hou.[1]
Naam[wysig | wysig bron]
Die Torah-geskrifte dui daarop dat die naam Náftali verwys na die twis tussen Ragel en Lea om die guns van Jakob te wen. Bilha was die diensmaagd van Ragel, waar laasgenoemde geglo het dat sy self onvrugbaar was. Ragel het Jakob dus oorreed om ’n kind by Bilha te verwek as ’n plaasvervanger.
Bybelse verwysing[wysig | wysig bron]
Die Bybelverhaal toon hoe Bilha as diensmaagd tot ’n daadwerklike vrou vir Jakob omgeskakel word. Haar diensmaagd-status word deur sommige Bybelkenners gesien as aanwyser dat die skrywers die Stam van Náftali nie heeltemal uit Israelitiese oorsprong geag het nie.[2] Dit mag die gevolg wees van ’n drukfout, omrede dit voorkom asof die twee name ‘‘Náftali’’ en ‘‘Issaskar’’ plekke elders in die teks geruil het.[3] Die geboortebeskrywing van Náftali en Issaskar word deur die tekskenners beskou asof dit deur die bronne op so ’n manier bymekaargebring is dat dit nouliks die verhaal oneg gemaak het.[1][4] Volgens die Targum Pseudo-Jonathan was Náftali ’n ratse hardloper, hoewel dit blyk dat dit uit die Seën van Jakob (Genesis 49:21) afgelei is, waar Náftali met ’n wildsbok (hinde) vergelyk word.[2] Die Bybelkenners glo egter dat die beskrywing eintlik betrekking het op die Stam van Náftali, veral omrede die tekskenners beweer dat die Seën van Jakob eers lank na die stam permanent in Kanaän al gebly het, neergeskrywe is.[1][2]
Náftali se gesin[wysig | wysig bron]
Náftali het, volgens Genesis 46:24 vier seuns gehad: Jágseël, Guni, Jeser en Sillem. Daar word geen melding gemaak van sy vrou(e) se naam nie. Hy het saam met sy gesin na Egipte getrek,[5] met die res van die familiestam, waar hulle gebly het tot met die uittog. Volgens die apokrief Testament van die Twaalf Stamvaders het Náftali op ’n ouderdom van 137 gesterf en is in Egipte ter aarde bestel.[6]
Verwysings[wysig | wysig bron]
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
