Pietro Badoglio

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pietro Badoglio
Pietro Badoglio
Pietro Badoglio in 1921

28ste Eerste Minister van Italië
Ampstermyn
25 Julie 1943 – 18 Junie 1944
Monarg Victor Emmanuel III
Voorafgegaan deur Benito Mussolini
(as Duce)
Opgevolg deur Ivanoe Bonomi

Persoonlike besonderhede
Gebore 28 September 1871
Grazzano Monferrato, Italië
Sterf 1 November 1956
Grazzano Badoglio, Italië
Politieke party Geen (Voorlopige Militêre Regering)
Nasionale Fascistiese Party (tot 1943)

Pietro Badoglio (Grazzano Badoglio, 28 September 1871 - Grazzano Badoglio, 1 November 1956) was 'n Italiaanse soldaat en politikus.

Hy is gebore in Grazzano Monferrato (later Grazzano Badoglio) in die provinsie van Asti, Italië. Nadat hy aan die militêre akademie in Turyn gestudeer het dien hy van 1892 in die Italiaanse leër. Hy het aanvanklik as 'n luitenant in die artillerie gedien. Hy neem deel aan die veldtogte in Eritrea (1896) en Libië (1912), waar hy homself onderskei het tydens die Slag van Zanzur. Aan die begin van die Italiaanse deelname aan die Eerste Wêreldoorlog was hy 'n luitenant-kolonel en word tot die rang van generaal bevorder vir sy rol tydens die oorname van Monte Sabotino in Mei 1916. Teen 1918 was hy die senior aide de camp vir die Italiaanse Bevelvoeder ten spyte daarvan dat hy gedeeltelik verantwoordelik was vir die terugslag by Caporetto (24 Oktober 1917).

Na hy gedien het in die Eerste Wêreldoorlog word hy verkies as 'n senator, maar bly aan die leër verbonde en ontvang spesiale opdragte wat hom in 1920 en 1921 neem na Roemenië en die VSA. Aanvanklik het hy Benito Mussolini teengestaan en word hy in 1922 uit Italië gestuur as ambassadeur in Brasilië. Nadat hy sy politieke mening verander het keer hy terug na Italië en word aangestel as Hoof van die Generalestaf van die Italiaanse leër op 4 Mei 1924.

Badoglio word goewerneur van Libië (1929–33) en volg in 1936 generaal Emilio de Bono op as bevelvoeder van die Ethiopiese inval (wat in 1935 begin is). Gedurende die jaar behaal hy sukses en Ethiopië word deur Italië beset. Hy word as hertog van Addis Abeba aangestel. Hy was nie ten gunste van die Italiaanse - Duitse Pakt van Staal nie en was ook pessimisies oor die sukses van Italië in enige oorlog. Hy bedank in Desember 1940 na die swak vertoning van Italiaanse leër tydens die inval in Griekeland.

Na die val van Mussolini word hy deur Koning Victor Emmanuel III benoem tot premier van Italië in 1943. Hy sluit 'n ooreenkoms met die Geallieerdes en Italië verklaar oorlog teen Duitsland op 13 Oktober 1943. 'n Besluit wat baie Italiaanse soldate onkant gevang het. Hy kry opposisie in Italië, veral vanuit die anti-fasistiese beweging en tree in 1944 af. Hy word vervang deur Ivanoe Bonomi.

Na sy dood in 1956 word hy opgevolg as hertog van Addis Abeba (Duca di Addis Abeba) deur sy kleiseun ook genoem Pietro. Hy was getroud met Prinses Phuong Mai, dogter van Bao Dai, laaste Keiser van Vietnam.