Pluto (mitologie)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pluto
Romeinse god

Naam Pluto
Posisie Heerser van die onderwêreld
Broers Jupiter, Neptunus
Gade Proserpina
Griekse eweknie Hades/Plouton

Pluto of Plouton was in die mitologie die heerser van die onderwêreld. Hy was in die Griekse mitologie aanvanklik as Hades bekend, en het die heerser van die onderwêreld geword nadat die wêreld in drie verdeel is tussen hom en sy broers Zeus, wat oor die lug geheers het, en Poseidon, wat die god van die see geword het. Sy naam het vrees ingeboesem; sy sentrale mite gaan oor die ontvoering van Persefone, wat hy toe sy vrou en die koningin van sy ryk gemaak het.[1]

Later is hy in Grieks dikwels Plouton genoem, wat ’n streng heerser was maar nie die donker, gewelddadige karakter gehad het wat met Hades verbind word nie.[2] Die naam Hades het later bekender geraak as die naam van die onderwêreld self, terwyl Plouton beskou is as die god van die rykdomme van die aarde: van die gewasse bo die grond sowel as die onderaardse rykdomme soos goud en silwer.[3] Onder dié naam het sy karakter verskil: hy was ’n streng heerser, maar ook Persefone se liefdevolle eggenoot. Hy verskyn ook as Plouton in ander mites in ’n sekondêre rol, veral mites oor die aankoms van Orfeus en ander helde in die onderwêreld.[4]

Romeinse mitologie[wysig | wysig bron]

In die Romeinse mitologie was Pluto (die verlatynsde vorm van die Griekse Plouton) aanvanklik nie die god van die onderwêreld nie. Hy was eerder die Romeinse eweknie van Plouton, die minsamer god van aardse rykdomme. Hy is ook Dis Pater genoem: "Ryk Vader". Later is hy geleidelik ook met die onderwêreld verbind en is hy gelykgestel aan die Griekse god Hades. So het die verband met Plouton verdwyn.

Hoewel Pluto en Hades se karaktertrekke dus verskil, bly hulle een god met dieselfde mites.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Hansen, Classical Mythology,, bl. 180.
  2. ↑ Tsagalis, Inscribing Sorrow, bl. 101–102; Morrow, Plato's Cretan City, bl. 452–453; John J. Hermann, Jr., "Demeter-Isis or the Egyptian Demeter? A Graeco-Roman Sculpture from an Egyptian Workshop in Boston" in Jahrbuch des Deutschen Archäologischen Instituts 114 (1999), bl. 88.
  3. ↑ Fernando Navarro Antolin, Lygdamus: Corpus Tibullianum III.1–6, Lygdami Elegiarum Liber (Brill, 1996), bl. 145–146.
  4. ↑ Hansen, Classical Mythology, bl. 180–181.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Pluto_(mitologie)&oldid=2587145"