Rex Harrison

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Rex Harrison
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Harrison in 1976 in Londen, deur Allan Warren
Geboortenaam Reginald Carey Harrison
Geboorte (1908-03-05)5 Maart 1908
Huyton, Engeland
Sterfte 02 Junie 1990 (op 82)
New York, VSA
Nasionaliteit Brits
Beroep(e) Akteur
Aktiewe jare 1930-'89
Internet-rolprentdatabasis-profiel

Sir Rex Harrison (5 Maart 1908 – 2 Junie 1990) was ’n Britse verhoog- en rolprentakteur. Hy het sy verhoogloopbaan in 1924 begin en sy eerste Tony in 1949 gewen vir sy rol as Hendrik VIII in Anne of the Thousand Days. Hy het sy tweede Tony in 1957 gewen vir die rol van prof. Henry Higgins in My Fair Lady. Hy het weer dié rol gespeel in die rolprentweergawe van 1964 – daarvoor het hy ’n Golden Globe en Oscar vir beste akteur gewen.

Benewens sy verhoogloopbaan het Harrison in verskeie rolprente gespeel, onder meer Anna and the King of Siam (1946), The Ghost and Mrs. Muir (1947), Cleopatra (1963) en Doctor Dolittle (1967). In Julie 1989 het koningin Elizabeth II hom tot ridder geslaan.

Harrison het in 1975 sy eerste outobiografie uitgereik. Sy tweede, A Damned Serious Business: My Life in Comedy, is in 1991 ná sy dood gepubliseer. Hy was ses keer getroud en het twee seuns gehad: Noel en Carey. Hy het op die verhoog verskyn tot kort voor sy dood in Junie 1990 op die ouderdom van 82.

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Reginald Carey Harrison is in Derry House in Huyton, Brittanje,[1] gebore en het aan die Liverpool-kollege skoolgegaan.[2] Hy het in 1924 in Liverpool die eerste keer op die verhoog verskyn. Sy loopbaan is tydens die Tweede Wêreldoorlog onderbreek terwyl hy in die Britse lugmag as vlugluitenant gedien het.[3]

Hy het in Londen en New York rolle op die verhoog vertolk in stukke soos Bell, Book and Candle, Venus Observed, The Cocktail Party, The Kingfisher en The Love of Four Colonels. Hy was ook die regisseur van laasgenoemde.[4] Hy het sy eerste Tony in 1949 gewen vir sy rol as Hendrik VIII in Anne of the Thousand Days. Sy tweede Tony en internasionale roem het gevolg met sy rol as prof. Henry Higgins in My Fair Lady, waarin hy saam met Julie Andrews verskyn het.

Latere stukke waarin hy opgetree het, sluit in Henry IV, Aren't We All? en The Admirable Crichton. Hy het in 1981 na die verhoog teruggekeer in die rol van Henry Higgins in My Fair Lady en sy verbinding met die toneelstukke van George Bernard Shaw herbevestig. Hy het Tony-benoemings gekry vir onder meer Heartbreak House, Caesar and Cleopatra en The Devil's Disciple.

Rolprente[wysig | wysig bron]

Harrison se rolprentdebuut was in 1930 in The Great Game. Daarna het rolle gevolg in The Citadel (1938), Night Train to Munich (1940), Major Barbara (1941), Blithe Spirit (1945), Anna and the King of Siam (1946), The Ghost and Mrs. Muir (1947) en The Foxes of Harrow (1947). Hy is die bekendste vir die rol van prof. Henry Higgins in the 1964-rolprentweergawe van My Fair Lady. Dit was gebaseer op die Broadway-produksie met dieselfde naam en dié was weer gebaseer op die toneelstuk Pygmalion van George Bernard Shaw. Harrison het daarvoor ’n Oscar gewen vir beste akteur. In 1967 het hy ook in Doctor Dolittle gespeel en in 1968 in die komedie The Honey Pot.

Hoewel hy in komedies uitgeblink het, het hy goeie reaksie ontlok in dramas soos Cleopatra (1963) as Julius Caesar en in The Agony and the Ecstasy (1965) as pous Julius II teenoor Charlton Heston as Michelangelo. Hy was ook in die Hindi-prent Shalimar en het die rol vertolk van ’n ouer homoseksueel teenoor Richard Burton as sy minnaar in Staircase (1969).[5]

Harrison en Elizabeth Taylor in Cleopatra, waarvoor hy vir ’n Oscar benoem is.

Latere loopbaan en dood[wysig | wysig bron]

Hoewel hy uit die rolprentbedryf getree het ná die 1982-prent A Time to Die, het Harrison steeds op Broadway en die Weseinde verskyn tot net voor sy dood. Hy is in 1984 vir nog ’n Tony benoem vir sy rol as kapt. Shotover in George Bernard Shaw se Heartbreak House. Daarna het hy in onder meer The Kingfisher (1985), Aren't We All? (1986) en The Admirable Crichton (1989) verskyn.[6]

Harrison is op 2 Junie 1990 in sy huis in Manhattan dood op die ouderdom van 82. Die verhoogstuk waarin hy toe verskyn het, The Circle (1989–1990), het met sy dood tot ’n einde gekom.[7]

Filmografie[wysig | wysig bron]

Jaar Titel Rol Notas
1930 The Great Game George
1934 Get Your Man Tom Jakes
1934 Leave It to Blanche Ronnie
1935 All at Sea Aubrey Bellingham
1936 Men Are Not Gods Tommy Stapleton
1937 Storm in a Teacup Frank Burdon
1937 School for Husbands Leonard Drummond
1938 Sidewalks of London Harley Prentiss Alternatiewe titel: St. Martin's Lane
1938 The Citadel Dr. Frederick Lawford
1939 Over the Moon Dr. Freddie Jarvis
1939 The Silent Battle Jacques Sauvin
1940 Night Train to Munich Gus Bennett Alternatiewe titels: Gestapo
Night Train
1940 Ten Days in Paris Bob Stevens
1941 Major Barbara Adolphus Cusins
1945 Blithe Spirit Charles Condomine
1945 I Live in Grosvenor Square Maj. David Bruce Alternatiewe titel: A Yank in London
1945 Journey Together Guest
1945 The Rake's Progress Vivian Kenway Alternatiewe titel: Notorious Gentleman
1946 Anna and the King of Siam Koning Mongkut
1947 The Ghost and Mrs. Muir Kapt. Daniel Gregg
1947 The Foxes of Harrow Stephen Fox
1948 Escape Matt Denant
1948 Unfaithfully Yours Sir Alfred De Carter
1951 The Long Dark Hall Arthur Groome
1952 The Four Poster John Edwards
1954 King Richard and the Crusaders Emir Hderim Sultan Saladin
1955 The Constant Husband William Egerton Alternatiewe titel: Marriage a la Mode
1958 The Reluctant Debutante Jimmy Broadbent
1960 Midnight Lace Anthony "Tony" Preston
1962 The Happy Thieves Jimmy Bourne
1963 Cleopatra Julius Caesar
1964 My Fair Lady Prof. Henry Higgins
1964 The Yellow Rolls-Royce Lord Charles Frinton, die markies van Frinton
1965 The Agony and the Ecstasy Pous Julius II
1967 The Honey Pot Cecil Sheridan Fox
1967 Doctor Dolittle Dr. John Dolittle
1968 A Flea in Her Ear Victor Chandebisse/Poche
1969 Staircase Charles Dyer
1977 Crossed Swords Die Hertog van Norfolk Alternatiewe titel: The Prince and the Pauper
1978 Shalimar Sir John Locksley
1979 Ashanti Brian Walker
1979 The Fifth Musketeer Colbert
1981 Titanic in a Tub: The Golden Age of Toy Boats Verteller
1982 A Time to Die Van Osten Alternatiewe titel: Seven Graves for Rogan

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Derry House, Huyton: Aaronson, Charles S, red. 1969 International Television Almanac, Quigley Publications, New York, USA
  2. ↑ "(Sir) Rex Harrison" (in Engels). filmreference.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Julie 2018.
  3. ↑ "Sir Rex Harrison Biography by Biography.com". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2009. Besoek op 10 Oktober 2013.
  4. ↑ "The Love of Four Colonels" (in Engels). ibdb.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 1 Oktober 2009.
  5. ↑ (Hadleigh 2001, p. 91)
  6. ↑ Rich, Frank (21 November 1989). "Review/Theater; Rex Harrison Back on Broadway" (in Engels). The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Julie 2018. Besoek op 12 Mei 2009.
  7. ↑ Pace, Eric (3 Junie 1990). "Rex Harrison, a Leading Man With Urbane Wit, Dies at 82" (in Engels). The New York Times. p. 1. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2019. Besoek op 12 Mei 2009.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Donnelley, Paul (2003). Fade To Black: A Book Of Movie Obituaries (2de uitg.). Omnibus Press. ISBN 0-7119-9512-5
  • Fleming, E.J. (2004). The Fixers: Eddie Mannix, Howard Strickling, and The MGM Publicity Machine. McFarland. pp. 223. ISBN 0-7864-2027-8
  • Golden, Eve; Kendall, Kim Elizabeth (2002). The Brief, Badcap Life of Kay Kendall. University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2251-1
  • Hadleigh, Boze (2001). The Lavender Screen: The Gay and Lesbian Films – Their Stars, Directors, and Critics (3de uitg.) Citadel Press. ISBN 0-8065-2199-6
  • Harris, Mark (2008). Pictures at a Revolution: Five Movies and the Birth of the New Hollywood. The Penguin Press. ISBN 0-14-311503-0
  • Harrison, Rex (1975). Rex: An Autobiography. William Morrow. ISBN 0-688-02881-0
  • Parish, James Robert (2007). The Hollywood Book of Extravagance: The Totally Infamous, Mostly Disastrous, and Always Compelling Excesses of America's Film and TV Idols. John Wiley and Sons. ISBN 0-470-05205-8
  • Wapshott, Nicholas (1991). Rex Harrison: A Biography (1ste uitg.) Chatto & Windus. ISBN 0-7011-3764-9

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rex_Harrison&oldid=2620016"