Romanos II van Bisantium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Romanos II
Keiser van die Bisantynse Ryk
’n Muntstuk wat Konstantyn VII en Romanos II uitbeeld.
’n Muntstuk wat Konstantyn VII en Romanos II uitbeeld.
Bewind November 95915 Maart 963
Dinastie Masedoniese
Gebore Omstreeks 938
Oorlede 15 Maart 963
Voorganger Konstantyn VII
Opvolger Nikephoros II
Eggenote Eudokia
Theophano
Kinders Basilius II
Konstantyn VIII
Anna Porphyrogeneta
Vader Konstantyn VII
Moeder Helena Lekapenos

Romanos II (Grieks: Ρωμανός Β΄; omstreeks 938 – 15 Maart 963) was die Bisantynse keiser van 959 tot met sy skielike dood in 963.

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Romanos II was die seun van keiser Konstantyn VII en Helena Lekapenos, die dogter van keiser Romanos I. Hy is as kind laat trou met Bertha, die buite-egtelike dogter van ’n Italiaanse koning, wat haar naam ná die troue na Eudokia verander het.

Op 6 April 945, ’n paar maande nadat Konstantyn sy Lekapenos-swaers van die troon afgesit het, het hy Romanos as medekeiser gekroon. Bertha is in 949 dood en Romanos het in 956 getrou met Anastaso, ’n herbergier se dogter, wat ná die troue bekend was as Theophano.

Bewind[wysig | wysig bron]

Die dood van Romanos II

In November 959 het Romanos sy pa opgevolg te midde van gerugte dat hy of sy vrou Konstantyn vergiftig het. Romanos het sy pa se howelinge met sy en sy vrou se vriende vervang. Een van die mense wat haar posisie aan die hof verloor het, was Helena, Romanos se ma, en haar dogters, wat almal na ’n klooster gestuur is.

Die pretliewende keiser se nuwe howeling het hulle goed van taak gekwyt en hy het die militêre sake in die hande van bekwame generaals gelaat, veral die broers Leo en Nikephoros Phokas. In 960 is Nikephoros met ’n vloot van duisende bote gestuur om Kreta van die Moslems te herower. Ná ’n moeilike veldtog en die nege maande lange beleg van Chandax het Nikephoros in 961 Bisantynse beheer oor die hele eiland herstel.

Daarna is Nikephoros na die oosgrens gestuur, waar die emir van Aleppo gereeld die Bisantynse Anatolië binnegeval het. Nikephoros het Cilicia en selfs Aleppo in 962 bevry en die emir se paleis geplunder. Intussen het Leo Phokas en Marianos Argyros Magjaarse invalle in die Balkan gekeer.

Ná ’n lang jagtog het Romanos II siek geword en op 15 Maart 963 gesterf. Ná sy dood het Theophano, wat nou die regent vir haar twee minderjarige seuns was, getrou met generaal Nikephoros Phokas, terwyl sy ’n ander generaal, Johannes Tzimiskes, as minnaar geneem het. Sy het albei mans verhef tot troonopvolgers. Die regte van haar seuns was egter veilig en nadat Tzimiskes dood is, het haar oudste seun keiser Basilius II geword.

Familie[wysig | wysig bron]

Romanos II se eerste huwelik met Bertha (later Eudokia) is waarskynlik nooit voltrek nie.

By sy tweede vrou, Theophano, het hy twee kinders gehad:

Bronne[wysig | wysig bron]

  • The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991.
  • Ostrogorsky, George. History of the Byzantine State, 1969.
  • Norwich, John Julius. Byzantium: The Apogee, 1991.
  • Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia