Slag van Frankryk

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Slag van Frankryk, ook bekend as die Val van Frankryk, was die Duitse inval in Frankryk en die Lae Lande gedurende die Tweede Wêreldoorlog. Op 3 September 1939 het Frankryk oorlog verklaar teen Duitsland nadat Duitsland vir Pole, hul bondgenoot, ingeval het. In die begin September 1939 het Frankryk die Saar-offensief geloods wat tot stilstand gekom het. Teen middel Oktober is die Franse troepe teruggetrek na hul oorspronklike posisies vanwaar hulle begin het. In die ses weke vanaf 10 Mei 1940 het die Duitse magte die geallieerde magte deur mobiele operasies verslaan en Frankryk, België, Luxemburg en Nederland verower, waardeur land operasies aan die Westelike Front tot 'n einde gekom het tot en met die Normandië landings op 6 Junie 1944. Italië het die oorlog betree op 10 Junie 1940 en het Frankryk oor die Alpe binnegeval.

In Fall Gelb (Operasie Geel) het Duitse pantsereenhede 'n verrassings tog deur die Ardennes en die Somme-vallei gedoen en die Geallieerde eenhede wat na België gevorder het om die verwagte Duitse inval te ontmoet, af gesny. Toe die Britse, Belgiese en Franse magte deur die mobiele en goed georganiseerde Duitse operasie na die see teruggedruk word, ontruim Brittanje die Britse Expeditionary Force (BEF), Franse en Belgiese afdelings uit Duinkerken tydens Operasie Dynamo.

Duitse magte het Fall Rot (Operasie Rooi) op 5 Junie begin. Die oorblywende sestig Franse afdelings en twee Britse afdelings het vasberade weerstand gebied, maar kon nie die Duitse lug oorheersing en gepantserde mobiliteit oorkom nie. Duitse tenks het die Maginot-lyn oorgesteek en tot diep in Frankryk gevorder, terwyl Parys op 14 Junie beset is sonder enige weerstand. Nadat die Franse regering gevlug en die Franse leër ineengestort het, het Duitse bevelvoerders op 18 Junie met Franse amptenare vergader om 'n wapenstilstand te bewerkstellig.

Op 22 Junie is die Tweede wapenstilstand in Compiègne deur Frankryk en Duitsland onderteken, die eerste was in 1918. Die neutrale Vichy-regering, onder leiding van Maarskalk Philippe Pétain, vervang die Derde Republiek en Duitsland beset die noord- en weskus van Frankryk en hul agterlande. Italië het beheer oor 'n klein besettingsone in die suidooste geneem en die Vichy-bewind het die onbewoonde gebied in die suide, bekend as die zone libre, behou. In November 1942 het die Duitsers en Italianers die gebied as deel van Fall Anton (Operasie Anton) beset, tot die Geallieerde bevryding in 1944.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]