Slag van Pietershoogte
| Slag van Pietershoogte | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deel van Tweede Vryheidsoorlog | |||||||
| |||||||
| Strydende partye | |||||||
.svg){kind=small} Verenigde Koninkryk
|
 Zuid-Afrikaansche Republiek Oranje-Vrystaat
| ||||||
| Bevelvoerders | |||||||
| Redvers Buller | Louis Botha | ||||||
| Sterkte | |||||||
| 20 000, 50 kanonne | 5 000, 8 kanonne | ||||||
| Ongevalle | |||||||
| 2 300 dood, gewond of vermis | 200 dood | ||||||
Die Slag van Pietershoogte het van 14 tot 27 Februarie 1900 plaasgevind tydens die Tweede Vryheidsoorlog.
Die geveg[wysig | wysig bron]
'n Week na die terugslag by Vaalkrans het genl. Redvers Buller na Colenso teruggekeer om sy vierde poging aan te wend om die Tugelarivier oor te steek om Ladysmith te bereik. Hy het eers Hlangwaneheuwel suid van die Tugelarivier beset. Dit het genl. Lucas Meyer se magte gedwing om na Pietershoogte terug te val. Hierna het hewige gevegte vir dae aan die oewers van die Tugela gewoed. Die Britse magte het toe, met die Inniskillings as agterhoede, Pietershoogte aangeval en ten spyte van swaar verliese daarin geslaag om 'n deurbraak te maak. Hulle kon toe na Ladysmith opruk en die beleg beëindig.