St. Petrus Embrachervallei

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kapel St. Petrus aan die Rheinstrasse sedert 1924
Petruskerk aan die Steinackerweg sedert 1980
Die binnehof van kerk en gemeentesentrum

Die Petruskerk is 'n Rooms-Katolieke kerk in Embrach in Zürich Unterland (Zürichse Unterland). Dit is aan die Steinackerweg in Embrach. Die St. Petrus-kapel was die eerste gemeente in Embrach. Dit is aan die Rheinstrasse naby die treinstasie Embrach-Rorbas. Die gemeente waaraan hierdie twee kerkgeboue behoort strek oor die hele Embrachervallei met die dorpe Lufingen, Oberembrach, Embrach, Rorbas en Freienstein-Teufen.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Voorgeskiedenis en benoeming[wysig | wysig bron]

Vanaf die elfde eeu tot die reformasie het die kanonnekoorklooster van Sint Petrus aan die Augustiniese kanonne behoort. Die kerk was in die middel van die dorp Embrach. Die kerk het reeds voor die stigting van die kannonekoorklooster bestaan en was gewy aan die heilige Petrus (Simon Petrus). Vanweë hierdie patronaat word die twee sleutels van Sint Petrus in die dorpswapen van Embrach uitgebeeld. Die kannonekoorkloorster is in die loop van die reformasie in 1524 ontbind. Die Gotiese stigtingskerk het die eerste gereformeerde kerk in Embrach geword, maar dit het in 1778 ineengestort en is vervang deur 'n nuwe gebou, die hedendaagse gereformeerde kerk van Embrach.

Sedert die reformasie tot aan die begin van die 19de eeu was katolieke eredienste in die kanton van Zürich verbied. Die Verdraagsaamheidsedik van die regeringsraad van Zürich het op 10 September 1807 die eerste keer weer 'n katolieke gemeente in Zurich toegelaat.[1] In 1863 erken die sogenaamde Erste zürcherische Kirchengesetz die katolieke gemeentes nie net in Zürich nie, maar ook in Winterthur, Dietikon en Rheinau (die laaste twee was tradisioneel katolieke gemeenskappe). Op grond van die wet vir vereniginge (ook byvoorbeeld klubs en stigtings) was dit sederdien moontlik om in die hele kanton katolieke takke te stig. Teen 1900 was reeds 20 katolieke gemeentes in die kanton Zürich.[2] Tesame met die naburige katolieke gemeentes Bülach en Pfungen is in die 20ste eeu die pastorale sorg in die Embrachervallei geskep.

Ontstaan- en baugeskiedenis[wysig | wysig bron]

St Peter-kapel, uitsig vanuit die weste
Uitsig vanaf die suide

Individuele katolieke het die Sondagdiens bygewoon in die Kerk van St. Pirminius in Pfungen, waar 'n katolieke kerk sedert 1905 gestaan het, maar die meeste katolieke van die Embrachertal het Sondag te voet oor die Dettenberg of per trein deur die spoorwegtonnel in die Dettenberg, kerk toe gegaan in Bülach. (Die trein het net soontoe gery en nie terug nie.) Van tyd tot tyd is 'n diens vir die katolieke van Embrach vanaf 1898 in die saal van die Embrach-skoolhuis gehou. Vir 'n lang tyd het godsdiensonderrig vir die kinders in die sekondêre skool Freienstein plaasgevind en later in die wagkamer van die Embrach-Rorbas-treinstasie.[3]

In Augustus 1921 koop die katolieke mansvereniging die grond vir die bou van die huidige St. Petrus-kapel in Rheinstrasse. Die geld vir die bou van die kapel kon in die jare daarna ingevorder word. Op die 29ste Mei 1924, Hemelvaartdag, is die hoeksteen gelê en in die daaropvolgende maande is die St. Petrus-kapel volgens planne deur die argitek Joseph Steiner, Schwyz, gebou. Op die eerste Sondag van Advent, die 30ste November 1924 is die kapel deur die dekaan van Winterthur, dekaan Meyer ingewy. Die katolieke in die Embrachervallei was nog steeds deur die gemeente in Bülach bedien.

Vir die groeiende gemeente het bou van 'n nuwe kerk met 'n gemeentesentrum al dringender geword. Groter eredienste soos eerste nagmaalsvieringe het sedert 1970 in die gereformeerde kerk plaasgevind totdat die nuwe kerk gebou is. In die lente van 1976 is 'n argitektuurkompetisie gehou waarin die projekte Chuppe van Karl Higi en Horst van Robert Tanner en Felix Loetscher vir verdere verwerking aanbeveel was. Die projek van Tanner en Lötscher het die jurie uiteindelik oortuig. Die projek moes as gevolg van die hoë kostes egter afgeskaal word voordat dit in 1979–1980 gebou is. Op die 30ste September 1979 is die hoeksteen binne die voltooide skulp (rowwe raamwerk) gelê. In Junie 1980 is die kerk ingewy deur biskop Johannes Vonderach. Namate die gemeente aanhou groei en sy aktiwiteite uitgebrei het, is die gemeentesentrum in die jare 2004-2005 uitgebrei volgens die planne van die argitek Walter Hollenstein waardeur verdere sale en 'n meditasiekamer toegevoeg is. Op 2 en 3 Julie 2005 is die nuut uitgebreide en opgeknapte gemeentesentrum ingewy.[4]

Die gemeente St. Petrus van die Embrachervallei is met sy 4 364 lede (stand 2017) een van die middelgroot katolieke gemeentes in die kanton van Zürich.[5]

Die boubeskrywing van die nuwe St. Petrus-gemeentesentrum[wysig | wysig bron]

Kerktoring en buitekant[wysig | wysig bron]

Die toring van die nuwe katolieke kerk sedert 1980.

Die kerktoring huisves vier klokke wat op 18 Maart 1980 deur die klokgietery H. Rüetschi van Aarau, gegiet is. Op 10 Mei 1980 word die klokke deur pastoor Franz Stampfli ingewy. Skoolkinders het daarna die klokke in die toring opgehys.[6]

Meditasiekamer[wysig | wysig bron]

Toe die gemeentesentrum in 2004-2005 uitgebrei is, is 'n meditasiekamer by die kerk gevoeg. Die atmosfeer van die kamer word gevorm deur die lig wat van bo af deur die skagte in die kamer val. Die Zürichse kunstenaar Urs Kamm is geïnspireer deur die Wildbach-spruit wat aan die onderkant van die heuwel waarop die gemeentesentrum staan, vloei en het drie skilderye geskilder wat Bybelse tekste met die molekuul water toon.[7] Die muurkruis deur die Obwalden-kunstenaar Alois Spichtig is in 2006 ontwerp en rond die meditasiekamer af. Die kruis is gemaak van beukenhout en graniet en gee saam met die Bybelse tekste op die blou prentjies die kamer sy Christelike karakter.[8]

Literatuur in Duits[wysig | wysig bron]

Alle bronne met skakels kom vanaf die Duitse Wiki-bladsy a

  • Ernst Gassmann: Kath. Pfarrei St. Petrus Embrach. Festschrift anlässlich des 50jährigen Bestehens der St. Petrus-Kirche. Embrach 1974.
  • Bischöfliches Ordinariat Chur (Hrsg.): Schematismus des Bistums Chur. Chur 1980.
  • Katholische Kirchenpflege Bülach/Embrach (Hrsg.): Kirchenzentrum St. Petrus Embrach. Embrach 1980.
  • Christian Renfer: Katholische Kirche Bülach. Gesellschaft für Schweizerische Kunstgeschichte. Bern 1992.
  • Kunstverein Ro Studer-Koch (Hrsg.): Ro Studer Koch. Ein Führer zu den öffentlichen Werken in und um Winterthur. Berlin 1997.
  • Pfarrei St. Petrus (Hrsg.): Raum für Menschen. 25 Jahre Kath. Kirchenzentrum St. Petrus und Einweihung der Erweiterung. Embrach 2005.
  • Pfarrei St. Petrus (Hrsg.): Andachtsraum St. Petrus Embrachertal. Flyer. Embrach 2006.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Henri Truffer: Verband der römisch-katholischen Kirchgemeinden der Stadt Zürich. Zürich 1989, S. 192.
  2. Christian Renfer: Katholische Kirche Bülach. S. 4–5.
  3. Pfarrei St. Petrus (Hrsg.): Raum für Menschen. S. 18.
  4. Pfarrei St. Petrus (Hrsg.): Raum für Menschen. S. 19–21.
  5. Katholische Kirche im Kanton Zürich (Hrsg.): Jahresbericht 2017. Zürich 2017, S. 84.
  6. Katholische Kirchenpflege Bülach/Embrach (Hrsg.): Kirchenzentrum St. Petrus Embrach. S. 18–19.
  7. Pfarrei St. Petrus (Hrsg.): Andachtsraum St. Petrus Embrachertal.
  8. Website der Pfarrei, Abschnitt Andachtsraum St. Petrus. Abgerufen am 24. Juli 2013.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]