Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap se kenteken op Saartjie Baartman se graf in Hankey, Suid-Afrika.
Gedenkplaket van 'n voormalige Nasionale Gedenkwaardigheid in Suid-Afrika, nou provinsiale erfenisterreine, in hierdie geval by die Voortrekkerhuis in Pietermaritzburg

Die Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap (SAEHA, een van die tien opvolgorganisasies van die Raad vir Nasionale Gedenkwaardighede en sy voorganger die Historiese Monumentekommissie) is 'n statutêre liggaam wat gestig is onder die Wet op Nasionale Erfenishulpbronne (Wet 25 van 1999) as die administratiewe liggaam wat verantwoordelik is vir aspekte van Suid-Afrika se kulturele erfenis op nasionale vlak. Verantwoordelikheid vir voormalige nasionale gedenkwaardighede val sedert 1 April 2000 onder die nege provinsiale erfenishulpbronowerhede.[1]

SAEHA en lede van die publiek is welkom om plekke te identifiseer wat hulle voel so uniek is dat dit nasionale betekenis het om in aanmerking te kom om as nasionale erfenisterrein verklaar te word. 'n Kenteken word aangebring op plekke wat suksesvol genomineer is.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Sek 58, Wet op Nasionale Erfenishulpbronne, Wet 25 van 1999

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]