Trolliebus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die eerste Siemens-trolliebus in Berlyn (poskaart van 1882)
'n Trolliebus in Schaffhausen, Switserland
'n Trolliebus met sy kenmerkende kragafnemer in Solingen, Duitsland
Cristalis-trolliebus in Lyon, Frankryk

'n Trolliebus is 'n elektriese openbare vervoermiddel wat soos 'n gewone bus lyk, maar in teenstelling met sy dieselaangedrewe eweknie geen verbrandingsenjin gebruik nie en in plaas daarvan deur een of meer elektriese motors aangedryf word. Net soos in die geval van 'n tremstelsel het trolliebusse elastiese kragafnemers op hul dakke wat teen 'n elektriese oorhoofse kabel gly om krag aan die enjins te verskaf. Trolliebusse is dus aan bepaalde roetes met die nodige bedrading gebonde.

Die eerste trolliebusstelsels is in die vroeë 20ste eeu in bedryf gestel, en tans is daar 310 trolliebusstelsels in 47 lande. Die meeste trolliebusstelsels word in Oos-Europa in die opvolgerstate van die Sowjetunie, China, Noord-Korea, Italië en Switserland aangetref. Meer as 550 stelsels is buite bedryf gestel, veral in Westerse lande waar trolliebusse hul bloeitydperk veral in die 1950's en 1960's beleef het. In 29 van dié lande is daar geen trolliebusstelsels meer nie.

Nog in die 1970's het twee Suid-Afrikaanse metropole, Johannesburg en Pretoria, oor trolliebusstelsels beskik. Hulle is uiteindelik deur dieselbusse vervang.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Annemarie Marais: Uit die trolliebusdae. In: Beeld, 7 April 2004, bl. 6[dooie skakel]