Wilhelm Marx

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wilhelm Marx
Wilhelm Marx
Rykskanselier Wilhelm Marx

17de Kanselier van die Duitse Ryk
8ste Kanselier van die Republiek van Weimar
Ampstermyn
30 November 1923 – 15 Januarie 1925
Vise Karl Jarres
President Friedrich Ebert
Voorafgegaan deur Gustav Stresemann
Opgevolg deur Hans Luther

19de Kanselier van die Duitse Ryk
10de Kanselier van die Republiek van Weimar
Ampstermyn
17 Mei 1926 – 12 Junie 1928
Vise Oskar Hergt (1927-1928)
President Paul von Hindenburg
Voorafgegaan deur Hans Luther
Opgevolg deur Hermann Müller

6de Minister-president van die Vrystaat Pruise
Ampstermyn
18 Februarie – 6 April 1925
Voorafgegaan deur Otto Braun
Opgevolg deur Otto Braun

Persoonlike besonderhede
Gebore 15 Januarie 1863
Keulen, Duitse Bond
Sterf 5 Augustus 1946 (op 83)
Bonn, Wes-Duitsland
Politieke party Sentrumsparty
Eggenoot/-note Johanna Verkoyen
Kind(ers) 4
Religie Rooms-Katolieke Kerk

Wilhelm Marx (Keulen, 15 Januarie 1863Bonn, 5 Augustus 1946) was 'n Duitse regsgeleerde en politikus. Hy was twee keer die rykskanselier (regeringsleier) van die Republiek van Weimar ('n vroeër inkarnasie van Duitsland).

Marx was die seun van 'n onderwyser. Hy studeer regte in Bonn en werk daarna veral by howe, onder meer as 'n regter. Van 1907 tot 1921 was hy 'n appèlregter (Oberlandesgerichtsrat) in Düsseldorf en later senaatspresident van die appèlhof (Kammergericht) in Berlyn.

As 'n lid van die katolieke sentrumsparty (Deutsche Zentrumspartei) dien hy vanaf 1899 in die parlement van Pruise en vanaf 1910 in die Duitse parlement (die Ryksdag). As 'n rustige bemiddelaar het hy homself veral op onderwys en kultuur toegespits.

In November 1923 word Marx vir die eerste keer rykskanselier. Hy het twee kabinette tot Januarie 1925 gehad, en nog twee kabinette van Mei 1926 tot Junie 1928. Tussenin was hy 'n minister onder die partylose rykskanselier, Hans Luther. Aan die begin van 1925 was Marx vir 'n maand die minister-president van Pruise.

Marx staan as kandidaat vir die sentrum-linkse partye tydens die presidensiële verkiesing van 1925, maar is deur Paul von Hindenburg verslaan.

Gedurende Duitsland se nasionaal-sosialistiese periode het Marx teruggetrokke in Bonn gewoon.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]