Chūichi Nagumo

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Chūichi Nagumo
南 雲 忠 一
Chūichi Nagumo

Chūichi Nagumo

Geboortedatum 25 Maart 1887
Geboorteplek Yonezawa, Japan
Sterfdatum 6 Julie 1944
Sterfplek Saipan, Noordelike Mariana-eilande
Lojaliteit Vlag van Japan Japan
Diens/Tak Japannese Keiserlike Vloot
Jare in diens 1908–1944
Rang Admiraal (postuum)
Veldslae/oorloë Tweede Wêreldoorlog

Chuichi Nagumo (南 雲 忠 一, Nagumo Chūichi; Yonezawa, 25 Maart 1887 - Saipan, 6 Julie 1944) was 'n admiraal van die Japannese Keiserlike Vloot wat in die Tweede Wêreldoorlog geveg het, insluitend die aanval op Pearl Harbor en die Slag van Midway. Hy het selfmoord gepleeg ná die verlore Slag van Saipan.

Loopbaan[wysig | wysig bron]

In 1908 slaag hy as die 8ste suksesvolste student van 191 kadette aan die Koninklike Japannese Vloot Akademie. Hy het as adelbors gedien op die gepantserde skepe die Soja, Niitaka en Nisshin. In 1910 dien hy as vaandrig op die kruiser Asama.

Na opleiding in torpedo's en skeepskanonne, het hy luitenant geword op die slagskip Aki en daarna op die torpedojaer Hatsuyuki. In 1914 word hy luitenant op die gevegskruiser Kirishima en daarna op die torpedobootjagter Sugi. Op 15 Desember 1917 het hy die bevel oorgeneem van die torpedojaer Kisaragi.

Nagumo (links) saam met sy vriend Ichiro Saeki in Seattle in 1925

Hy is opgelei in torpedojaers en torpedo's aan die 'Kollege vir Oorlog op die See' en word in 1920 tot luitenant-bevelvoerder bevorder. Van 1920 tot 1921 was hy kaptein van die torpedojaer Momi en daarna het hy by die generale staf op land gedien. In 1924 word hy kommandeur. Van 1925 tot 1926 onderneem hy 'n studiereis na Europa en die Verenigde State.[1]

Na sy terugkeer na Japan word hy kaptein van die Saga-slagskip van 20 Maart 1926 tot 15 Oktober 1926 en daarna van die Uji-slagskip van 15 Oktober 1926 tot 15 November 1927. Van 1927 tot 1929 gee hy klas aan die Keiserlike Japannese Vlootakademie. In November 1929 word hy kaptein en neem bevel oor die ligte kruiser Naka. Van 1930 tot 1931 het hy die 11de torpedojaersdivisie aangevoer. Van 1931 tot 1933 het hy administratiewe pligte verrig. Van 1933 tot 1934 neem hy bevel van die swaar kruiser Takao en van 1934 tot 1935 van die slagskip Yamashiro.

Op 1 November 1935 word hy skoute-by-nag en neem hy bevel van die 8ste Kruiserdivisie in die Geel See om die Japannese Keiserlike Leër te ondersteun. Van 1937 tot 1938 was hy hoof van die opleiding vir torpedo's. Van 1938 tot 1939 was hy in bevel van die 3de Kruiserdivisie. Op 15 November 1939 word hy vise-admiraal. Van November 1940 tot April 1941 was hy hoof van die "'Kollege vir Oorlog ter See ".

Tweede Wêreldoorlog[wysig | wysig bron]

Op 10 April 1941 word hy bevelvoerder van die Eerste Lugvloot van die Keiserlike Japanse Vloot.[2] Admiraal Nishizo Tsukahara het sy onsekerheid oor die aanstelling uitgespreekː

"Nagumo is 'n offisier van die ou skool, 'n spesialis van torpedo's en maneuvers met oppervlakskepe ... Hy het geen idee van die moontlikhede van vliegdekskepe nie."[3]

Nagumo het Admiraal Isoroku Yamamoto se plan vir die aanval op Pearl Harbor teengestaan, maar het dit wel uitgevoer. Na die aanval het Nagumo kritiek ontvang omdat hy nie 'n derde aanval teen die brandstofvoorsiening en die droogdakke geloods het nie.

Hy het Darwin in Australië gebombardeer en 'n vliegdekskip, twee kruisers en 'n torpedojaer van die Britse Oostelike Vloot in die Indiese Oseaan gesink en Admiraal Sir James Somerville na Oos-Afrika gedryf.

In die Slag van Midway het Nagumo vier vliegdekskepe verloor. Toe sy bomwerpers die strategies belangrike eiland Midway met sy lughawe gebombardeer het, was die tweede helfte van sy vliegtuie gereed om met torpedo's te gaan ingeval Amerikaanse vliegdekskepe ontdek sou word. Nagumo het egter veel minder verkenningsvliegtuie in die lug gestuur as die Amerikaners. Nagumo het die torpedo's laat verwyder en met normale bomme vervang vir 'n tweede bomaanval op die eiland Midway. Toe het 'n verkenningsvliegtuig berig oor die posisie van die Amerikaanse vliegdekskepe en Nagumo het die nuut-gemonteerde bomme weer laat afhaal en vervang deur torpedo's om die Amerikaanse vliegdekskepe aan te val. Met die dekke vol vliegtuie, bomme en torpedo's, het dit geblyk dat die Japannese vliegdekskepe kwesbaar was vir die Amerikaanse Douglas SBD Dauntless duikbomwerpers van die USS Enterprise (CV-6).

Nagumo word toe die opperbevelhebber van die Derde Vloot vliegdekskepe in die Slag van Guadalcanal.[4]Japannses

Op 11 November 1942 ontvang Nagumo bevel in Japan oor die Sasebo-Marinedistrik. Op 21 Junie 1943 word hy na die Kure-Marienedistrik oorgeplaas. Van Oktober 1943 tot Februarie 1944 was Nagumo weer in bevel van die Eerste Vloot.

Op 4 Maart 1944 word hy opperbevelvoerder van die 14de Vloot en die Sentraal-Stille Oseaan-Vloot by die Mariana-eilande.

Selfmoord op Saipan[wysig | wysig bron]

Laaste foto van Nagumo (middel), Saipan, 1944.

Die vise-admiraal Jisaburo Ozawa het drie vliegdekskepe en 600 vliegtuie verloor in die Slag van die Filippynse See teen die Amerikaanse Vyfde Vloot. Die Slag van Saipan het op 15 Junie 1944 begin. Nagumo en generaal Yoshitsugu Saito moes Saipan behou.[5] Toe die situasie op 6 Julie hopeloos was, het Nagumo selfmoord gepleeg. Die Amerikaanse mariniers het sy lyk in 'n grot gevind. Hy is postuum bevorder tot admiraal.

Film en video[wysig | wysig bron]

• In die film Tora! Tora! Tora! uit 1970 speel Eijirō Tōno die rol van Nagumo tydens die aanval op Pearl Harbor.

James Shigeta vertolk Nagumo in die Midway-film uit 1976.

• In die Yamamoto Isoroku-film in 2011 speel Takeo Nakahara die rol van Nagumo tydens die Slag van Midway.

• Nagumo is in die 2004 Axis & Allies-videospeletjie een van die vier speelbare Japannese bevelvoerders.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. http://archive.wikiwix.com/cache/20110902185312/http://homepage2.nifty.com/nishidah/e/px36.htm#a003
  2. https://web.archive.org/web/20120630044158/http://www.dutcheastindies.webs.com/nagumo.html
  3. http://ww2db.com/person_bio.php?person_id=N11
  4. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 April 2009. Besoek op 27 Januarie 2020.
  5. http://www.ibiblio.org/hyperwar/USMC/USMC-C-Saipan/index.html

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]