Sultanaat Atjeh

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die sultanaat

Die Sultanaat Atjeh (Atjehs: Keurajeun Acèh Darussalam) was 'n staat in die noorde van Sumatra vanaf die 15de eeu tot 1903.

In die 17de eeu het die Nederlandse VOC handelskontakte met die sultanaat onderhou en in 1616 het hulle 'n ambassadeur na die sultan se hof gestuur. In die 19de eeu het Nederland begin om sy invloed op Sumatra uit te brei. Die Jemenitiese raadgewer van die sultan Habib Abdoe'r Rahman Alzahier (1833-1896) het die Turkse hof in Istanboel besoek om Atjeh as 'n Ottomaanse protektoraat te laat inlyf, maar die Turkse regering het geweier.

Ná die opening van die Suezkanaal (1869) word die posisie van die sultanaat vir die Nederlanders baie belangriker omdat dit op die roete van die Nederlandse skepe geleë is. Op 31 Maart 1873 besluit Nederland tot 'n inval en dit word die grootste en bloedigste oorlog uit die Nederlandse koloniale geskiedenis wat eers in 1904 met die onderwerping van die gebied sou eindig. Die sultanaat word ingelyf, hoewel die Atjehers self die koms van die Japanners in 1942 as die einde van die oorlog beskou.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]