Somer van Liefde
Die Somer van Liefde (Engels: Summer of Love) was 'n maatskaplike verskynsel wat in die somer van 1967 ontwikkel het toe 100 000 mense in San Francisco se Haight-Ashbury-buurt vergader en 'n kulturele en politieke rebellie begin het. Terwyl daar ook byeenkomste van hippies in New York, Los Angeles, Philadelphia, Seattle, Portland, Washington, DC, Chicago, Montreal, Toronto, Vancouver en dwarsoor Europa plaasgevind het, het die hippierewolusie hom in San Francisco afgespeel – in 'n smeltkroes van musiek, psigoaktiewe dwelmmiddels, seksuele vryheid, kreatiewe uitdrukking en politiek.
Die Somer van Liefde was 'n beslissende oomblik in die 1960's waartydens die hippieteenkultuur vir die eerste keer openbare aandag getrek het.[1] Hierdie ongekende byeenkoms van jongmense word dikwels as 'n sosiale eksperiment beskou – veral vanweë die alternatiewe lewenstyle wat tydens die somer van 1967 en in die volgende jare algemeen voorgekom het. Hierdie lewenstyle het kommunale leefwyses; die vrye en gemeenskaplike gebruik van hulpbronne, dikwels deur vreemdelinge; en vrye liefde behels.
Die gewelddadigste onluste in Amerikaanse stede ooit, wat in dieselfde somer uitgebreek het, het met die bogenoemde vreedsame gebeure gekontrasteer. So het rasse-onluste onder meer in Detroit en Newark ontvlam. Na hierdie aspek van die somer van 1967 word dikwels as "Die Lang, Warm Somer" verwys. Die geweldpleging word algemeen toegeskryf aan rassediskriminasie teen Afro-Amerikaners en die ontevredenheid en woede wat dit onder swart burgers veroorsaak het.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ P. Braunstein en M.W. Doyle (reds.): Imagine Nation: The American Counterculture of the 1960s and '70s. New York 2002, bl. 7