Suteërs
Die Suteërs was ’n Semitiese volk wat omstreeks 1350 v.C. in die Levant en Kanaän gewoon het, en later ook in Babilonië aangetref is. Hulle word in agt van die 382 Amarna-briewe genoem.
Hulle was aanvanklik handelaars. Hulle word in dokumente van die Middel-Assiriese Ryk (1395-1075 v.C.) genoem as bewoners van die Assiriese koloniale stad Emar in wat nou Noordoos-Sirië is. Saam met ander Semitiese volke soos die Galdeërs en Arameërs het hulle dele van Babilonië omstreeks 1100 v.C. verower. Hulle en die res van Babilonië is eindelik deur die Assiriërs oorrompel.[1]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ George Roux. Ancient Iraq. ISBN 978-0-14-012523-8.
