Suzette de Ridder
Suzette de Ridder (Potchefstroom, 29 Julie 1928 – Pretoria, 24 Oktober 2021) was 'n Afrikaanse kultuurleier in Pretoria en onder andere hoofdame van die Suid-Afrikaanse Vrouefederasie.[1] Haar man, Johan de Ridder (1927–2013), was as argitek verantwoordelik vir die ontwerp van woonhuise, kerkgeboue en -sale (veral vir die GKSA), restourasieprojekte, monumente, aftreeoorde, woonstelle, jeugsentrums, skole en kantoorgeboue.
Herkoms[wysig | wysig bron]
Suzette (Suzette Douwine) de Ridder is op 29 Julie 1928 in Potchefstroom gebore as oudste kind van Boy Fourie en Tollie Fourie (gebore Van der Merwe). Uit die huwelik is ook ’n seun, Marius (20 Januarie 1930 – 6 Januarie 2006), gebore.[1]
Boy, haar Pa is in die distrik Losberg in Wes-Transvaal gebore. Hy was in Potchefstroom op Gimnasium en Potchefstroom Boys High op skool waarna hy in 1921 aan die Universiteit van Stellenbosch die B.A.-graad verwerf het. Terwyl hy as onderwyser by Potchefstroom Boys High skoolgegee het, het hy voortgegaan met sy studie aan die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys en in 1941 sy M.A. graad in Latyn aan Unisa verwerf. In 1952 het hy die graad D.Litt. aan die Universiteit van Pretoria gewerf.
Hy het vir die grootste gedeelte van sy lewe as onderwyser skoolgegee, maar was later ook ‘n dosent aan die Universiteit van Pretoria, die Polisiekollege, Normaalkollege en Unisa. Hy het 'n uitmuntende gawe gehad om enige saak te verduidelik en het met sy buitengewone kennis van die klassieke, sy wye algemene kennis en vermoë om onderhoudend te praat en strengheid 'n onuitwisbare indruk gelaat op almal wat by hom op skool was. In 1939 het hy volgens 'n uitruilskema vir 'n jaar skoolgegee aan die Royal High School en James Gillispie High School in Edinburgh, Skotland. Daar het hy as 'n uitmuntende ambassadeur vir sy land en volk opgetree. Sy vermoë om spookstories te vertel, sy humorsin en onuitputlike skat van verhale en herinnerings uit die verlede het almal geboei en veral kinders aan sy lippe laat hang. Hy was 'n kleurryke, karaktervolle, talentvolle en musikale mens, vol liefde, humor en blymoedigheid.
Tollie, haar ma is op die familieplaas Holfontein in die distrik Ottosdal in die Wes-Transvaal gebore. Van haar gelukkige kinderdae op die plaas tot die vroeë dood van haar ma in 1918 kon sy nooit genoeg vertel nie. Sy het hierdie sonnige tydperk uit haar verlede en haar ouers vir wie sy 'n wonderlike verering gehad het voortdurend in herinnering geroep en sodoende dit laat voortleef en deel gemaak van die belewenis van haar kinders en klein kinders. Haar laerskooldae het sy op die Oost-Eindskool te Pretoria deurgebring waarna sy haar skoolloopbaan aan die die Hoër Meisieskool Bloemhof op Stellenbosch voltooi het. Aan die Spes Bona Musiekkollege van die Universiteit van Kaapstad het sy haar studie in musiek voortgesit en as talentvolle meisie dikwels in sang- en klavieruitvoerings opgetree. In 1954 het sy 'n ernstige breinoperasie ondergaan. Dit het tot gevolg gehad dat sy aan die linkerkant gedeeltelik verlam was. Hierdie beproewing het meegebring dat sy haar in 'n groot mate aan die omgang met mense, waarvoor sy met haar opgeruimde gees so lief was, onttrek het. Deur haar geloof en onwrikbare wil en sterkte van gees het sy nogtans die fisieke terugslag tot 'n groot mate te bowe gekom en haar familiekring die rol van 'n eggenote, ma en ouma met warmte en liefde vervul.
Opleiding[wysig | wysig bron]
Ná haar voltooiing van haar skooldae, eers aan die Central Primary School en daarna aan die High School for Girls te Potchefstroom en Leith Academy in Edinburgh, Skotland (1939), het sy haar graad B.A.Ed.Phys. (H.O.D.) in 1951 aan die Universiteit van Pretoria verwerf.
Op skool het sy haar onderskei as ’n kranige sportvrou en haar skool in krieket, swem, tennis netbal en hokkie verteenwoordig en selfs ’n medalje as instrukteur as lewensredder verwerf. Sy het van jongs af besondere leierseienskappe getoon en was onder andere prefek in standerd vyf, hoofmeisie in standerd tien, sportsekretaris en skoolsportkaptein op hoërskool.
Op universiteit het sy in die Damestehuis U.P., beter bekend as die Fant, tuisgegaan en later saam met andere oorkant die Fant by ’n mev. Dickson geloseer.
Haar eerste werk was as onderwyseres vir ’n jaar aan die Hoërskool Heidelberg, Tvl., in 1952 waarna sy van 1953-1956 onderwys in Engels aan die Afrikaanse Hoër Meisieskool in Pretoria onder die welbekende hoof, mej. E.C. Steyn, gegee het.
Huwelik[wysig | wysig bron]
Op ’n braaivleisgeselligheid in 1954 ontmoet sy Johan (Johannes) de Ridder. Hulle trou op 14 Desember 1954 en vestig hulle in Groenkloof, Pretoria, by Herbert Bakerstraat 31 en 56 van 1957–2003 en later met sy aftrede in Centurion (Protea-aftreeoord).
Uit die huwelik is vier kinders gebore. • Johan (Johannes Andries) (1958–2012) was getroud met Helene van der Merwe met drie seuns: André, Erik en Cobus. Johan is in 2012 oorlede nadat hy lank breinkanker gehad het. • Tienie (Josephus Marthinus) (1962) • Thomas (Johannes Thomas) (1964–1982). Hy het in 1982 tragies verongeluk toe hy in sy eerste jaar in argitektuur was. • Trudy (Gertruida Anna Susanna) (1959) was getroud met Nic (Nicholas Anthony) Borain met twee seuns: Luke en Jake.
Omstreeks 2011 is Parkinsonsiekte by Johan sr. gediagnoseer en is hy op 29 Januarie 2013, agt dae ná sy 86ste verjaarsdag oorlede ná ’n lang en bittere lyding wat hy moedig met geduld en aanvaarding gedra het. Hy is op 1 Februarie begrawe uit die Gereformeerde kerk Pretoria (die Krugerkerk), waar hy ook gedoop is.
Hulle het ’n besonder vol, ryk, gelukkige en liefdevolle huwelik van bykans 60 jaar gehad en sy het hom met die grootste liefde en sorg bygestaan en ondersteun.
Afsterwe[wysig | wysig bron]
Op 24 Oktober 2021, 26 dae ná haar 93ste verjaarsdag, is Suzette in Huis Nazareth in Pretoria oorlede en op 29 Oktober 2021 uit dieselfde kerk as haar man begrawe.
Kultuurdeelname[wysig | wysig bron]
Sy was ’n gerespekteerde persoonlikheid in Afrikaanse Kultuurkringe en waar ook al in kultuurorganisasies en ander instansies onbaatsugtig gedien. Sy was onder andere offisier van die Dirkie Uys-Voortrekkerkommando, ondervoorsitter van Dames Kenkrag, voorsitter van die Vroueparaatheidsfront, hoofdame van die Suid-Afrikaanse Vrouefederasie, lid van die Gereformeerde Sustersvereniging van die Gereformeerde Kerk Pretoria-Sunnyside en Groenkloof se Burgelike Beskermingsvereniging.
Onder leiding van die hoof van die Suid-Afrikaanse Noodhulpliga het sy tientalle dames in noodhulp opgelei. Sy was ’n ywerige skut, het skietklasse by Suid-Afrikaanse Polisie geneem en was lid van die Groenkloofse Skietklub.
Sy het ’n vol lewe met baie belangstellings gehad maar haar groot liefdes was tuinmaak, lees en die versamel van Africanaboeke. Sy het saam met Johan die Pretoriase Leserskring gestig en was ywerig daarby betrokke.
Geaardheid[wysig | wysig bron]
Sy was ’n besondere netjiese, stylvolle, stil en beskeie vrou, liefdevol en opofferend. Sy het baie van diere gehou en het die mooiste Duitse herdershond, Woeps, gehad voordat sy getrou het. Katte het ook ’n spesiale plek in hart gehad en haar kroos is bederf met baie huisdiere.
Die manier hoe sy terugslae en beproewing sonder klag en moed in groot lydsaamheid gedra en na siekes en veral na haar ouers en Johan omgesien het, sal haar nmageslag altyd bybly en as voorbeeld dien.
Ná haar dood het haar kinders en kleinkinders geskryf: "God het in haar as persoon verenig die eienskappe van nederigheid, krag, trots, vurigheid van gees, lydsaamheid, beleefdheid, vriendelikheid, gasvryheid en getrouheid.
“Ons dank die Hemelse Vader vir sy onmeetlike genade vir die voorbeeld wat aan ons gestel was deur ’n Godvresende, saggeaarde, nederige, dankbare, talentvolle ma en ouma. Vir ons is sy onmisbaar, maar ons berus in die wonderlike troosvolle wete dat sy nou by haar Skepper is.”
Bron[wysig | wysig bron]
- Lewensbeskrywing by haar dood opgestel deur haar kinders, Tinnie en Trudy, en kleinkinders.