Tannenberg-monument
Die Tannenberg-monument (Duits amptelik respektiewelik Tannenberg-Nationaldenkmal en - ná 1934 - Reichsehrenmal Tannenberg) is tussen 1924 en 1927 naby Hohenstein in Oos-Pruise (tans Olsztynek in Pole) opgerig ter herdenking van die oorwinnings wat Duitse magte tydens die Eerste Wêreldoorlog teen invallende Russiese troepe behaal het, veral in die Slag by Tannenberg (1914) - wat na die Middeleeuse Slag van Tannenberg (1410) vernoem is - en die Slag by die Masoeriese Mere. Die Duitse bevelhebber, Paul von Hindenburg, wat die monument in 1924 ingewy het, is as nasionale held vereer en later tot rykspresident verkies.
Die monument, wat in 1927 voltooi is, is deur die Berlynse argitekte Johannes en Walter Krüger ontwerp en deur die Weimarse Republiek gefinansieer. Die agthoekige uitleg met agt torings (elkeen met 'n hoogte van 20 meter) is volgens die voorbeeld van Frederik II, keiser van die Heilige Romeinse Ryk se Castel del Monte en Stonehenge geskep.
Toe rykspresident von Hindenburg in 1934 oorlede is, is hy saam met sy vrou, wat reeds in die 1920's oorlede was, in die Tannenberg-monument ter ruste gelê. In Januarie 1945 het pioniers van die Duitse weermag die monument voor naderende Russiese troepe opgeblaas. Die bouvalle is later deur die Poolse owerheid verwyder en die stene onder meer as boumateriaal in Warskou hergebruik.
