The Two Popes
| The Two Popes | |
|---|---|
| Regisseur | Fernando Meirelles |
| Vervaardiger |
|
| Draaiboek | Anthony McCarten, geskoei op sy toneelstuk The Pope |
| Met | |
| Musiek deur | Bryce Dessner |
| Kinematografie | César Charlone |
| Ateljee | Rideback |
| Verspreider | Netflix |
| Uitgereik | 31 Augustus 2019 (Telluride-rolprentfees) 27 November 2019 (VSA) 29 November 2019 (VK) |
| Speeltyd | 125 minute |
| Land |
|
| Taal |
|
| IMDb-profiel | |
The Two Popes is ’n biografiese dramarolprent van 2019 wat deur Fernando Meirelles geregisseer en deur Anthony McCarten geskryf is, geskoei op McCarten se toneelstuk The Pope, waarvan die première in 2019 was.[1][2] Die prent speel hoofsaaklik in die Vatikaanstad af in die nasleep van die Vatikaan-lekkasieskandaal, en volg pous Benedictus XVI (Anthony Hopkins) terwyl hy kardinaal Jorge Mario Bergoglio (Jonathan Pryce) probeer oorreed om sy besluit om as aartsbiskop te bedank te heroorweeg, terwyl Benedictus self sy voorneme bely om die pousskap neer te lê.[3]
Die prent se première op die Telluride-rolprentfees was op 31 Augustus 2019. Dit het op 27 November 2019 ’n beperkte uitreiking in die Verenigde State en op 29 November in die Verenigde Koninkryk gehad, met digitale stroomvrystelling op 20 Desember deur Netflix. Die vertolkings van Pryce en Hopkins, sowel as McCarten se draaiboek, is wyd deur resensente geprys, en al drie is benoem vir 'n Oscar, Golden Globe en Bafta.
Storielyn
[wysig | wysig bron]Bederwingswaarskuwing: Die storielyn en/of storie se einde volg hieronder.
In April 2005 word kardinaal Jorge Mario Bergoglio (Pryce), die aartsbiskop van Buenos Aires, na die Vatikaan ontbied ná die dood van pous Johannes Paulus II om ’n nuwe pous te verkies. Kardinaal Joseph Ratzinger (Hopkins), ’n vooraanstaande Duitse prelaat, word as pous Benedictus XVI verkies; kardinaal Bergoglio kry die tweede meeste stemme.
Sewe jaar later is die Rooms-Katolieke Kerk betrokke in die Vatikaan-lekkasieskandaal en Benedictus se ampstermyn word geknou deur openbare beskuldigings oor sy rol in die toesmeerdery.
Bergoglio dien sy bedanking as aartsbiskop in, maar die Vatikaan reageer nie. Terwyl hy hom voorberei om na Rome te gaan om sy bedanking persoonlik te oorhandig, word hy na die Vatikaan ontbied. Bergoglio en Benedictus ontmoet by die pous se somerwoning. Die twee bespreek die rolle van God en die Kerk. Benedictus vertel wat hom tot die priesterskap gelei het en gesels oor sy belangstellings.
Bergoglio vertel van sy vroeë lewe en sy pad na die kerk. Hy het sy verlowing verbreek en by die Jesuïete aangesluit. Benedictus verwerp Bergoglio se bedanking en sê die wêreld sal dit as ’n wantroue in sy leierskap beskou en dit sal die Katolieke Kerk verswak. Benedictus en Bergoglio skuif hulle verskille opsy en gesels informeel, en begin geleidelik om mekaar beter te verstaan.
Die volgende dag vertrek hulle per helikopter na die Vatikaan. Benedictus bly steeds huiwerig om Bergoglio se bedanking te bespreek. Benedictus ontmoet Bergoglio in die Sixtynse kapel, waar hy sy voorneme openbaar om as pous te bedank. Bergoglio is geskok en protesteer, en voer aan dat die tradisie en kontinuïteit van die kerk belangrik is. Benedictus sê sy siening oor tradisie het verander en hy glo verandering is noodsaaklik. Hy stel voor dat Bergoglio sy opvolger kan wees, maar Bergoglio verwerp die idee en noem die redes en die dinge wat hom pla.
Benedictus troos Bergoglio en gee hom absolusie. Daarna bely Benedictus dat hy bewus was van vader Marcial Maciel se langdurige seksuele wangedrag en spyt is dat hy stilgebly het. Hy impliseer dat dit die rede is waarom hy wil bedank: Benedictus hoor nie meer God se stem nie en bevestig sy wens om af te tree. Bergoglio troos Benedictus en bied ook vir hom absolusie aan. Daarna vertrek Bergoglio terug na Argentinië.
'n Jaar later kondig pous Benedictus XVI sy bedanking as pous aan. Bergoglio word in 2013 as sy opvolger gekies en word pous Franciscus; in sy eerste toespraak bid hy vir Benedictus, wat die toespraak op televisie kyk. Die twee pouse kyk aan die einde van die prent saam na die eindstryd van die Fifa-wêreldbekersokkertoenooi in 2014 tussen hulle nasionale spanne, Duitsland en Argentinië.
Hoofakteurs
[wysig | wysig bron]Die hoofakteurs is
- Anthony Hopkins as pous Benedictus XVI
- Jonathan Pryce as Jorge Mario Bergoglio
- Juan Minujín as die jong Jorge Mario Bergoglio
- Luis Gnecco as Cláudio kardinaal Hummes
- Sidney Cole as Peter kardinaal Turkson
- Lisandro Fiks as vader Franz Jalics
- Maria Ucedo as Esther Ballestrino
- Willie Jonah as Francis kardinaal Arinze
- Achille Brugnini as Carlo Maria kardinaal Martini
Ontvangs
[wysig | wysig bron]Volgens die tydskrif Variety was The Two Popes 'n "onverwagte sukses" met sy première op die Telluride-rolprentfees. Dit het lof ontvang vir sy humor en die twee hoofakteurs se toneelspel.[4] Op Rotten Tomatoes het die prent 'n goedkeuringsyfer van 89%, gebaseer op 229 resensies, en 'n gemiddelde punt van 7,3 uit 10. Die webtuiste prys ook die twee sterre se spel. Op Metacritic het die prent 'n punt van 75 uit 100, gebaseer op 39 resensies, wat dui op 'n "algemeen gunstige" ontvangs.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Billington, Michael (13 Junie 2019). "The Pope review – Anton Lesser and Nicholas Woodeson's papal powerplay". The Guardian – via www.theguardian.com.
- ↑ "Netflix confirms cast and production team on 'The Pope'". Screen Daily. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2019. Besoek op 2 September 2019.
- ↑ Kay, Jeremy. "Netflix confirms Argentine cast and production team on 'The Pope'". Screen Daily (in Engels). Besoek op 7 Oktober 2019.
- ↑ Malkin, Marc (2 September 2019). "Telluride: Oscar Buzz Builds For Renée Zellweger, Adam Driver and 'The Two Popes'". Variety. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 September 2019. Besoek op 16 September 2019.
Skakels
[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.