Thomas-Morse S-4

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Thomas-Morse S-4
Tipe Vegvliegtuig
Vervaardiger Thomas-Morse Aircraft Corporation
Ontwerp deur B.D. Thomas
Nooiensvlug Junie 1917
Hoofgebruiker Amerikaanse Weermag

Die Thomas-Morse S-4 was 'n Amerikaanse, enkelsitplek, dubbeldekker opleidingsvliegtuig wat eers in Junie 1917 sy nooiensvlug voltooi het.

Die Thomas-Morse Aircraft Corporation is gestig in Januarie 1917 deur die Engels gebore Thomas-broers met die ondersteuning van Morse-Chain Co. Die vliegtuig was ontwerp deur B.D. Thomas (geen verwantskap met die eienaar nie). Na voltooiing van die nooiensvlug was dit aanvaar deur Amerikaanse Weermag as die S-4B onderhewig aan verskeie veranderinge; die romp was onder andere verkort met 0.94 meter.

In Oktober 1917 het die Sein Korps 'n 100 van die vliegtuig bestel om te gebruik vir gevorderde opleiding. Die hantering van die vliegtuig was goed, die enigste swakheid was dat dit stertswaar was. Die 100 perdekrag Gnome Monosoupape motor was nie betroubaar nie; dit het onder andere olielekke ontwikkel.

Daarna het hulle 400 S-4C's bestel met die 80 perdekrag Le Rhône motor; die eerste vyftig was afgelewer met die Monosoupape motor. 'n Ander verbetering was dat die twee vlerke meer in lyn was oor mekaar. Daar was ook voorsiening gemaak vir 'n 0.30 duim Marlinmasjiengeweer voor op die kajuit aan die stuurboord kant. Dit kon vervang word met 'n kamera. In Augustus en Oktober was bestellings geplaas vir 'n verdere 150 S-4C's maar na die vredesluting op 11 November was die kontrak gekanselleer nadat slegs 79 eenhede voltooi was.

Alhoewel die Amerikaanse Weermag die meeste van die vliegtuie bestel het, was tien S-4B's en S-4C's en ses vlotter S-5's verskaf aan die vloot. 'n Prototipe S-4E was ook ontwikkel; die vlerke was korter en meer gespits.

Post Eerste Wêreldoorlog[wysig | wysig bron]

Na die Vredesluiting was baie Thomas-Morse S-4's kommersieël beskikbaar en het in privaat besit beland en was ook gebruik vir wedrenne. Baie se motors was vervang met die 110 perdekrag Le Rhônes of 90 perdekrag Curtiss OX-5s motors. Die S-4 was ook deur Hollywood gebruik vir rolprente soos Hell's Angels

Thomas-Morse Aircraft Corporation het ook verdere ontwikkeling gedoen: die S-6, S-7 en S-9 is bekend gestel. Die eerste twee het in Januarie 1919 verskyn. Die S-6 het oor twee sitplekke in tandem beskik en die S-7 oor twee sitplekke langs mekaar. Die S-9 was 'n tandem tweesitplek vliegtuig wat toegerus was met 'n 200 perdekrag Wright J-3 stermotor.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Besonderhede van die Thomas-Morse S-4C:
Item Statistiek
Aantal motors 1
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Le Rhône 9 C
Kraglewering per motor 80 perdekrag
Vlerkspan 8,08 m
Lengte 6,05 m
Hoogte 2,46 m
Vlerkoppervlakte 21,74 m2
Maksimum opstygmassa 603 kg
Maksimum snelheid 156 km/h op seevlak
Operasionele hoogte 4 572 m
Uithouvermoë 2.0 ure en 30 minute
Klimvermoë Onbekend
Bewapening Een 0.30 Marlinmasjiengeweer.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]