Tritium
Algemeen | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Tritium | |||||||||||||||
Protone | 1 | |||||||||||||||
Neutrone | 2 | |||||||||||||||
Kernspin | ½ | |||||||||||||||
Massa-oorskot | +14949,8060 keV[1] | |||||||||||||||
Status | ||||||||||||||||
Status | kunsmatig radioaktief | |||||||||||||||
Halfleeftyd | 12,323 j[2] | |||||||||||||||
Vervalvorm | β-[1] | |||||||||||||||
Relatiewe voorkoms | 'n Spoor in die atmosfeer. | |||||||||||||||
Navigasie | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Lys van isotope | ||||||||||||||||
Portaal Chemie | ||||||||||||||||
Portaal Fisika |
Tritium of waterstof-3 is 'n isotoop van waterstof wat 3 nukleone bevat – 1 proton en 2 neutrone. Dit word ook soos volg geskryf: 31H of slegs 3H of T. Sy kern word 'n triton genoem.
Aanwesigheid
[wysig | wysig bron]Tritium kan in die atmosfeer kosmogeen vervaardig word en daar was voor 1945 'n uiters klein natuurlike aanwesigheid in die atmosfeer. Wat nou in die atmosfeer aangetref word is egter die produk van proewe met kernwapens wat in die atmosfeer gehou is of uitstoot uit kernreaktors.
Die kosmogene vorming is hoofsaaklik die gevolg van reaksie van stikstof en neutrone met hoë energie:
Sedert die Verdrag vir 'n Verbod op Kerntoetse in 1963 het die konsentrasie tritium begin afneem.
Die totale aanwesigheid op aarde is nou sowat 3*1018 Bq (ongeveer 50 kg.) Elke kernreaktor stel ongeveer 1014 Bq per jaar vry.[2] Kernreaktore waar kernsplyting plaasvind lewer tritium deur twee soorte prosesse.[3]
- Reaksie van die gelewerde neutrone met ligte isotope soos deuterium, litium-6, berillium-9, boor-11 wat in die reaktor aanwesig is.
- Ternêrne splyting
Die meeste splyting van isotope soos uraan-235 is binêr: die kern splyt in twee ongelyke dele en 'n paar neutrone. Splyting kan soms ook drie dele oplewer en een daarvan kan tritium wees. Byvoorbeeld: [4]
Isotoop | Neutrone | T per 104 splytings |
---|---|---|
Uraan-235 | Termies (0,025 eV) | 0,85 0,92 |
Plutonium-239 | Termies | 1,85 1,64 |
Plutonium-241 | Termies | 2,6 |
Uraan-235 | Vinnig (1,0 MeV) | 2,2 |
Uraan-238 | Vinnig | 1,4 2,3 |
Kernfusie
[wysig | wysig bron]Tritium word as 'n moontlike bron van brandstof vir kernfusie beskou. Die gewenste reaksie is:[2]
Verval
[wysig | wysig bron]Tritium is radioaktief en vertoon betaverval.
Dit beteken dat dit elektrone vrystel. Hulle het 'n maksimum-energie van 18,54 keV wat die laagste waarde van alle betastralers verteenwoordig. Hierdie 'sagte' straling dring net 0,5 – 6 mm deur in lug en in water is dit net 6 μm. Daar word geen gammastraling vrygestel nie. Dit wil sê dat tritiumstraling maklik afgeskerm kan word.[5] Tritium word net gevaarlik indien dit ingesluk of ingeasem word. Ongelukkig word tritium opgeneem in die biologiese kringlope omdat dit chemies net waterstof is.
Fukushima
[wysig | wysig bron]Tritium is 'n groot probleem vir die Japanse Fukushima-Daiichi-kernaanleg wat deur 'n tsoenami getref is in Maart 2011. Daar is amper 'n miljoen ton radioaktief besoedelde water. Die meeste radionukliede is daaruit deur ioonuitwisseling verwyder, maar tritium kan nie uit die water gehaal word nie.[6]
Kyk ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties G. Audi, O. Bersillon, J. Blachot, A.H. Wapstra IUPAC
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Tritium: Fuel of Fusion Reactors Tetsuo Tanabe Springer, 2016, ISBN 4431564608, ISBN 9784431564607
- ↑ Safety in Tritium Handling Technology F. Mannone Commission of the European Communities Springer Science & Business Media, 1993, ISBN 0792325117, ISBN 9780792325116
- ↑ Physics for Radiation Protection: A Handbook James E. Martin John Wiley & Sons, 2006, ISBN 3527406115, ISBN 9783527406111
- ↑ Safety in Tritium Handling Technology F. Mannone, Springer Science & Business Media, 2012, ISBN 9401119104, ISBN 9789401119108
- ↑ Beiser, Vince. "Fukushima's Other Big Problem: A Million Tons of Radioactive Water". Wired. Besoek op 23 September 2020.