Tweedekker (vliegtuig)

Eerste Wêreldoorlog Sopwith Camel tweedekker.

'n Tweedekker is 'n vliegtuig met twee vlerke, een bo die ander gemonteer, een aan die onderkant van die romp en een aan die bokant. Hierdie beginsel is in die verlede wyd gebruik om groter hefkrag te verkry sonder om die vlerke uiters groot te maak.

Nog 'n voordeel is dat die vlerke aan mekaar vasgemaak kan word, wat 'n stabiele struktuur skep. Ouer eendekkers het dikwels ankerdrade bo en onder die vlerk.

In die ontwikkeling van lugvaart was daar ook verskeie tipes multidekkers (met drie of meer vlerke wat bo-op mekaar gestapel is), waarvan die driedekker Fokker Dr. I een van die bekendstes is. Dit is die vliegtuig waarmee Manfred von Richthofen, oftewel die Rooi Baron, roem in die Eerste Wêreldoorlog verwerf het.

Beide Anthony Fokker en Frits Koolhoven het tydens die Eerste Wêreldoorlog met ekstreme meervlakkige vegvliegtuie geëksperimenteer ; Koolhoven met die viervlak Armstrong Whitworth F.K.10 , en Fokker met die vyfvlak Fokker V.8. Nie een van die konsepte was suksesvol nie. Die potensieel groter beweeglikheid van vier- en vyfvlakvliegtuie het in die praktyk nie met die nadeel van die bykomende weerstand en gevolglike laer topsnelheid opgeweeg nie.

As gevolg van die verbeterde aërodinamiese eienskappe van moderne vlerkprofiele, is multivlerkvliegtuie vandag skaars; vandag is die meeste vliegtuie eendekkers. Konstruksietegnieke het ook verbeter, wat die behoefte aan ankerdrade, wat weerstand skep, uitskakel.

Hierdie beginsel word slegs af en toe in sport- of akrobatiese vliegtuie gebruik.