Universiteit van Innsbruck
Die Universiteit van Innsbruck (Duits: Leopold-Franzen-Universität Innsbruck; Latyn: Universitas Leoplodino Franciscea) is 'n openbare navorsingsuniversiteit in Innsbruck, die hoofstad van die Oostenrykse federale deelstaat Tirol, gestig op 15 Oktober 1669.
Dit is die grootste onderwysfasiliteit in die Oostenrykse Bundesland van Tirol, en die derde grootste in Oostenryk na die Universiteit van Wene en die Universiteit van Graz. Beduidende bydraes is in verskeie wetenskaplike terreine gemaak, veral in Fisika. Met betrekking tot die aantal Web of Science-gelyste publikasies, beklee dit die derde rang wêreldwyd op die gebied van bergnavorsing. [1]
In 1562 is 'n Jesuïete grammatikaskool in Innsbruck gestig deur Peter Canisius, wat vandag bekend staan as die "Akademisches Gymnasium Innsbruck ". Dit is gefinansier deur die soutmyne in Hall in Tirol, en is op 15 Oktober 1669 deur Leopold I met vier fakulteite as 'n universiteit hervestig. In 1782 is dit tot 'n blote lyceum gereduseer (soos ten tye alle ander universiteite in die Oostenrykse Ryk, afgesien van Praag, Wene en Lviv), maar dit is in 1826 deur keiser Franz I as die Universiteit van Innsbruck hervestig. Die universiteit is dus vernoem na albei sy stigtersvaders met die amptelike titel "Leopold-Franzens-Universität Innsbruck" (Universitas Leopoldino-Franciscea).
Gedurende die Nasionaal-Sosialistiese era is die universiteit in Maart 1941 herdoop na die "Deutsche Alpenuniversität" na aanleiding van 'n voorstel van die destydse rektor Raimund von Klebelsberg. Soos by alle universiteite het Säuberungsaktionen plaasgevind, naamlik teenstanders van die Nasionaal-Sosialiste is van hul magte ontneem en uitgesluit uit die akademiese lewe. In 1945, na die einde van die Tweede Wêreldoorlog, is dit heropen onder die naam "Universiteit van Innsbruck".
Gedurende die tweede helfte van die 20ste eeu het verdere uitbreiding van die universiteit plaasgevind: in 1969 die Fakulteit Siviele Ingenieurswese en Argitektuur en in 1976 die Fakulteit Geesteswetenskappe en die Fakulteit Sosiale en Ekonomiese Wetenskappe, wat uit die Fakulteit Regsgeleerdheid en Politieke Wetenskappe ontstaan het. In 2004 is die Fakulteit Geneeskunde afgestig, en in 2012 is die Skool vir Opvoedkunde gestig, wat later herdoop is na die Fakulteit Onderwysersopleiding.
In 1991 het Lauda Air Flight 004 in Thailand neergestort en almal aan boord, insluitend 21 lede van die Universiteit van Innsbruck, is oorlede. Die passasiers het ondermeer professor en ekonoom Clemens August Andreae, nog 'n professor, ses assistente en 13 studente ingesluit. Andreae het dikwels veldbesoeke na Hongkong gelei.

In 2005 is afskrifte van briewe wat deur die keisers Frederik II en Conrad IV geskryf is, in die universiteit se biblioteek gevind. Hulle het in die 18de eeu in Innsbruck gearriveer, nadat hulle die klooster Allergelberg in Schnals verlaat het, nadat dit gesluit is.
Seremoniële toerusting
[wysig | wysig bron]

In die 1850's het die Habsburgers die Universiteit van Olomouc geleidelik gesluit as gevolg van die Olomouc-studente en professore se deelname aan die 1848-rewolusies en die Tsjeggiese Nasionale Herlewing. Die seremoniële toerusting van die Universiteit van Olomouc is toe na die Universiteit van Innsbruck oorgeplaas. Die oorspronklike Olomouc seremoniële septers uit die 1580's word nou gebruik as die septers van die Universiteit van Innsbruck en die Innsbruck Mediese Universiteit. Olomouc Universiteit Rektor se septer van ongeveer 1572 word deesdae gebruik as die septer van die Innsbruck Fakulteit Teologie en die Olomouc Fakulteit Regsgeleerdheid se dekaansepter van 1833 word deesdae as die septer van die Universiteit van Innsbruck se Fakulteit Regsgeleerdheid gebruik. [2]
Sedert die stigting van Tsjeggo-Slowakye in 1918 het die Tsjegge onsuksesvol versoek om die Universiteit van Olomouc se oorspronklike seremoniële toerusting terug te oorhandig. Baie jare later, in 1998, het Innsbruck wel 'n presiese kopie van die rektor se septer aan Palacký Universiteit geskenk, maar dit gebruik steeds, in 2015, die Olomouc Universiteit se oorspronklike septers en ander regalia as sy eie seremoniële toerusting. [2]
Akademici
[wysig | wysig bron]Ongeveer 28 000 mense studeer aan die Universiteit van Innsbruck, wat dit saam met die Universiteit van Wene en die Universiteit van Graz, een van die grootste universiteite in Oostenryk maak. Elke jaar begin meer as 4 000 studente 'n nuwe graadprogram. Elke jaar voltooi ongeveer dieselfde aantal studente ook hul studies aan die universiteit. Ongeveer 4 000 kursusse word jaarliks in die verskillende vakke aangebied.
Programme
[wysig | wysig bron]Die universiteit word beskou as 'n omvattende universiteit en dit dek 'n wye reeks vakgebiede met sowat 150 programme in 16 fakulteite: van argitektuur tot dierkunde.
Die universiteit bied 41 baccalaureusgraadprogramme aan, insluitend onderwysersopleidingsprogramme, 60 meestersgraadprogramme, 4 diplomaprogramme en 26 PhD/doktorale graadprogramme (vanaf die akademiese jaar 2022/23) in die vakgebiede van argitektuur, geesteswetenskappe, natuurwetenskappe, regte, sosiale wetenskappe en ekonomie, sowel as teologie. [3]
Spesiale toelatingsvereistes geld, voor algemene toelating, vir die baccalaureusgraadprogramme in argitektuur, biologie, rekenaarwetenskap, aptekerswese, sielkunde, ekonomie, die onderwysersopleidingsprogramme, die diplomaprogram in internasionale ekonomie, en die meestersgraadprogramme in sielkunde, farmaseutiese wetenskappe, en vrede- en konflikstudie. Toelatingsprosedures word egter tans vir 'n meerderheid van hierdie studies opgeskort. [4]
Verskeie studieprogramme kan aangevul word met vryekeuse pakkette oor 'n wye verskeidenheid spesialisasies soos byvoorbeeld digitalisering, volhoubaarheid, media of korporatiewe kommunikasie. 'n Tweesemester-voorligtingstudieprogram kan gebruik word om vakspesifieke bevoegdhede tematies uit te brei. Tans bied die universiteit voorligtingstudies in entrepreneurskap, rekenaarwetenskap en wetenskaplike rekenaarverwerking aan. [5]
Die Digital Science Centre (DiSC), wat in 2019 gestig is, onderrig digitale vaardighede. Dit wissel van programmeertale tot vaardighede in databestuur en -analise tot nie-tegniese aspekte van digitalisering. [6]
Na die afstigting van die Fakulteit Geneeskunde in 2004, word mediese studies by die Mediese Universiteit van Innsbruck aangebied.
In Oktober 2021 het 'n kontroversie ontstaan oor 'n Vredestudiekursus . Gevolglik het die universiteitsbestuur verklaar dat, ten spyte van die gebruik van die naam Meestersprogram, dit nie 'n gereelde meestersprogram is nie, maar eerder 'n buitengewone kursus oor vrede, ontwikkeling, veiligheid en internasionale konfliktransformasie.
Sedert 2022 word 'n gereelde meestersgraadprogram in Vrede- en Konflikstudies by die universiteit aangebied. Rina Alluri is in 2023 as die nuwe UNESCO-leerstoel vir vredestudies ingehuldig. [7]
Studente verteenwoordiging
[wysig | wysig bron]Die Oostenrykse Studentevereniging (ÖH) dien as die wettige verteenwoordiging van alle studente in Oostenryk. Alle studente is outomaties lede van die ÖH en betaal 'n fooi van 21,20 Euro (insluitend 0,70 Euro vir versekering) per semester (WS2022/2023), wat saam met die klasgeld deur die studiedepartement van die universiteit ingevorder word. [8]
Klasgeld
[wysig | wysig bron]Studente met EU/EEA/CH-burgerskap en studente van gelyke status wat tot 'n baccalaureus-, diploma-, meesters- of doktorale program toegelaat word, betaal slegs die ÖH-klasfooi aan die begin van hul nuwe studies. Nadat die nie-bydraende studietydperk oorskry is, word 'n klasgeld van 363.36 euro (A, EU/EEA, CH) of vir derdelandsburgers 726.72 euro per semester gehef. [8]
Die fakulteite
[wysig | wysig bron]Die nuwe plan van organisasie (wat op 1 Oktober 2004 in werking getree het) het die volgende 16 fakulteite geïnstalleer om die voorheen bestaande ses fakulteite te vervang:
- Fakulteit Argitektuur,
- Fakulteit Biologie,
- Fakulteit Katolieke Teologie,
- Fakulteit Chemie en Aptekerswese,
- Fakulteit Ekonomie en Statistiek,
- Fakulteit Opvoedkunde,
- Fakulteit Tegniese Wetenskappe (voorheen Fakulteit Ingenieurswetenskappe en voor dit die Fakulteit Siviele Ingenieurswese),
- Fakulteit Geografie en Atmosferiese Wetenskappe,
- Fakulteit Geesteswetenskappe 1 (Filosofie en Geskiedenis),
- Fakulteit Geesteswetenskappe 2 (Taal en Letterkunde ),
- Fakulteit Regsgeleerdheid
- Fakulteit Wiskunde, Rekenaarwetenskap en Fisika,
- Fakulteit Sielkunde en Sportwetenskap,
- Skool vir Politieke Wetenskappe en Sosiologie ,
- Skool vir Bestuur,
- Skool vir Onderwys (onderwysersopleiding).
Vanaf 1 Januarie 2004 is die Fakulteit Geneeskunde van die hoofuniversiteit afgestig om 'n universiteit in eie reg te word. Dit staan nou bekend as die Innsbruck Mediese Universiteit (Medizinische Universität Innsbruck).
Die interdissiplinêre eenheid genaamd die Digital Science Centre (DiSC) is in 2019 gestig om digitalisering van wetenskaplike navorsing te integreer en te bevorder asook om wetenskapsbeoefening van hoë gehalte te ondersteun. [9]
Geboue
[wysig | wysig bron]Die universiteitsgeboue is oor die stad versprei en daar is geen spesifieke universiteitskampus as sodanig nie. Die belangrikste liggings is:
- Die Fakulteit Teologie het in 1562 vanuit 'n Jesuïeteskool ontstaan en in 1766 het die universiteit geboue van die Jesuïetekerk in die Leopoldsaal (die oorspronklike universiteit) gebruik.
- In 1924 is die hoofgebou en die universiteitsbiblioteek geopen.
- In 1969 is die wetenskaplike fakulteit en die konstruksiefakulteit in Hötting-wes geopen.
- In 1976 het die konstruksie van die "Geiwi-toring" vir die voormalige Filosofie-fakulteit begin, 'n toevoeging tot die hoofgebou.
- In 1997 word die Fakulteit Sosiale Wetenskappe (gebou in die voormalige Fenner-kaserne) geopen.
- In 2012 is die Sentrum vir Chemie en Biogeneeskunde geopen.
- In 2023 is Ágnes-Heller-Huis geopen.
- Verskeie universiteitsklinieke van die mediese universiteit in die gebied het Tiroolse nasionale hospitale geword.
- Fotogalery: Universität Innsbruck
-
Hoofgebou
-
Binne die hoofgebou
-
Universiteits-en federale staatsbiblioteek
-
Die Sentrum vir Chemie en Biomedisyne (CCB)
-
Die Sentrum vir Historiese Kulture
-
Die Sowi
-
Fakulteit Teologie
-
Leessaal in die universiteitsbiblioteek
-
In die Botaniese tuin
Belangstellingspunte
[wysig | wysig bron]- Alpengarten Patscherkofel, die universiteit se alpiene tuin bo-op Patscherkofel
- Botanischer Garten der Universität Innsbruck, die universiteit se botaniese tuin
Nobelpryswenners
[wysig | wysig bron]- Anton Zeilinger (Fisika 2022)
- Victor Franz Hess (Fisika 1936)
- Hans Fischer (Chemie 1930)
- Adolf Windaus (Chemie 1928)
- Fritz Pregl (Chemie 1923)
Bekende personeel
[wysig | wysig bron]-
Fritz Pregl
-
Adolf Windaus
-
Victor Franz Hess
-
Anton Zeilinger
- Clemens August Andreae, professor en ekonoom
- Eugen von Böhm-Bawerk, ekonoom
- Wilhelm Ehmann, musikoloog
- Karl Rahner, teoloog
- Anton Pelinka, professor in politieke wetenskap
- Leopold Vietoris, wiskundige en oudste geverifieerde Oostenrykse man.
- Anton Zeilinger, fisikus
- Peter Zoller, fisikus
- Rainer Blatt, fisikus
Bekende oudstudente
[wysig | wysig bron]- Josef Aschbacher, president van die Europese ruimte-agentskap (ESA)
- James Demske, SJ, president van Canisius College (1966–1993) [10]
- Andreas Benedict Feilmoser, teoloog
- Walter Guggenberger, Oostenrykse staatsamptenaar en politikus
- Maria Luise Thurmair, gesangskrywer
- Alexander van der Bellen, president van Oostenryk
- Josef Hoop, premier van Liechtenstein (1928-1945)
- Herbert Willi (gebore 1956) komponis
- Armin Wolf, joernalis
- Matthias Strolz, stigter en eerste voorsitter van die politieke party NEOS
- Ivo Sanader, oud-premier van Kroasië
- Günther Rupprechter, hoof van die Instituut vir Materiaalchemie, [11] Technische Universität Wien (TU Wien)
Slagoffers van politieke vervolging en terreur
[wysig | wysig bron]- Ludwig Wahrmund was professor in Kanonieke Reg in 1908 wat uit sy pos geskors is ná kritiese opmerkings oor die Katolieke Kerk se inmenging in akademiese vryheid. [12]
- Christoph Probst (gebore 6 November 1919 in Murnau am Staffelsee: tereggestel op 22 Februarie 1943 in München) was 'n student in medisyne en 'n lid van die Wit Rose (Weiße Rose) weerstandsgroep.
- Ignacio Ellacuría, SJ (Portugalete, Biskaje, Spanje, 9 November 1930 – San Salvador, 16 November 1989) was 'n Rooms-Katolieke Jesuïete priester, filosoof en teoloog. Ignacio Ellacuría was 'n goeie vriend en kollega van die geleerdes Ignacio Martín-Baró en Segundo Montes, wat almal saam met Ellacuría deur die Salvadoraanse weermag vermoor is, saam met drie kollegas en twee werknemers. Hy het sy meestersgraad aan die Universiteit van Innsbruck verwerf.
- Segundo Montes, SJ (Valladolid, Spanje, 15 Mei 1933 – San Salvador, El Salvador, 16 November 1989) was 'n geleerde, filosoof, opvoeder, sosioloog en Jesuïete-priester. Segundo Montes was 'n goeie vriend en kollega van die geleerdes Ignacio Martín-Baró en Ignacio Ellacuría, wat almal saam met Montes deur die Salvadoraanse weermag vermoor is, saam met drie ander kollegas en twee ander werknemers. Hy het sy meestersgraad by Innsbruck verwerf.
- Kurt von Schuschnigg (1897–1977) was Oostenryk se kanselier en was ná die Anschluss (1938) tot 1945 in die tronk.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Körner, Christian (2009). "Global Statistics of "Mountain" and "Alpine" Research". Mountain Research and Development. 29: 97–102. doi:10.1659/mrd.1108.
- ↑ 2,0 2,1 Fiala, Jiří (12 Julie 1998). "Původní žezlo rektora olomoucké univerzity [Original mace of Olomouc University's Rector]" (PDF). Žurnál Univerzity Palackého (in Tsjeggies). 7 (28). Olomouc: Palacký University of Olomouc. Besoek op 30 Desember 2012.
- ↑ "Study programmes | University of Innsbruck". www.uibk.ac.at (in Engels). Besoek op 8 Februarie 2023.
- ↑ Aschbacher, Yvonne; Köll, Christina. "Admission Procedures | University of Innsbruck". University of Innsbruck (in Engels). Besoek op 8 Februarie 2023.
- ↑ Aschbacher, Yvonne. "Additional programs | University of Innsbruck". Universität Innsbruck (in Duits). Besoek op 8 Februarie 2023.
- ↑ Rudisch, Michaela. "Digital Science Center". University of Innsbruck (in Engels). Besoek op 8 Februarie 2023.
- ↑ UNESCO-Commission, Austria. "Rina Alluri new UNESCO Chair at the University of Innsbruck". Austrian UNESCO-Commission (in Engels). Besoek op 13 Februarie 2023.
- ↑ 8,0 8,1 Spiegl, Andrea; Staudacher, Fabienne. "Information on tuition fee and ÖH fee". University of Innsbruck (in Engels). Besoek op 8 Februarie 2023.
- ↑ "About Us". University of Innsbruck (in Engels). Besoek op 16 Januarie 2023.
- ↑
{{cite news}}: Leë aanhaling (hulp) - ↑ "E165-Institute of Materials Chemistry | TU Wien". www.tuwien.at. Besoek op 28 Februarie 2024.
- ↑ Geehr, Richard S. (1990). Karl Lueger: Mayor of Fin de Siècle Vienna. Wayne State University Press. ISBN 9780814320778.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Universiteit van Innsbruck
- Innsbruck Mediese Universiteit
- Universitäts- en Landesbibliothek Tirol
- Innsbruck Universiteit @ The Catholic Encyclopedia
