Valdivia-rif

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Valdivia-bank is ‘n ondersese berg in die suidelike deel van die Atlantiese Oseaan.

Hierdie berg lê by 26° 15' wes, 6° 25' oos en ongeveer 650km wes van Lüderitz. Die berg se hoogste punt is ‘n 230m onder die wateroppervlakte en dis op ‘n plat rotsagtige gebied van ongeveer 11km by 5km wat steil uitstyg uit die Walvisrif. Hierdie ondersese rif loop van noordoos (ongeveer wes van die mond van die Kunenerivier) na suidwes (ongeveer by Tristan da Cunha).

Ander van hierdie ondersese bergspitse is die Schmitt-Ott, Wüst, Ewing en Vema. Sommige van hierdie pieke in hierdie deel van die Atlantiese Oseaan breek deur die see-oppervlakte, nl. Ascension, St. Helena en Tristan da Cunha.

Hierdie gebied is baie ryk viswaters. Reuse seekatte wat per geleentheid op die Suid-Afrikaanse strande uiltspoel, het waarskynlik hul tuiste op die Valdivia-bank.

Die Deutsche Tiefsee-Expedition het in 1898 en 1899 hierdie rotsbank ontdek en die naam van hul skip daaraan gegee.

Bibliografie[wysig | wysig bron]