Velma

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Velma (meervoud velme) is 'n begrip in die Venesiaanse dialek (afgelei van melma, modder) wat ook in die betrokke vakgebied gebruik word om te verwys na die ondiepe gedeelte van die strandmeerbodem wat gewoonlik onder water is, maar tydens laagwater te voorskyn kom. Hierdie grond is deurgaans sonder enige plantegroei (daar is wel spore van Zostera noltii, of klein seegras), in teenstelling met die barene wat gewoonlik slegs tydens hoogwater onder water is.

Velma ontstaan uit sediment wat meegesleur word deur see- en rivierstrome en dan op die bodem van die vlakwater afgeset word.

Vanuit 'n omgewingsoogpunt is selfs die velme besonder interessant, omdat die sterk verskille in soutgehalte en suurstof waaraan dit blootgestel word tydens eb- en vloedgety 'n omgewing skep wat selfs 'n selektiewer nis bied as die barene. Byvoorbeeld, die ondergrond (wat hoofsaaklik bestaan uit modder en sand) bied tuiste aan die borselwurms (Polychaeta) en weekdiere tydens die laaggety.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Italiaanse Wikipedia vertaal.