Vredesimbole

Verskeie vreedsimbole word in verskillende kulture gebruik. Die duif en olyftak is deur vroeë Christene as simbole gebruik en later deur Pablo Picasso se Duif-litografie na die Tweede Wêreldoorlog gewild gemaak. In die 1950s is die "vreesteken" deur Gerald Holtom ontwerp vir die Britse Campaign for Nuclear Disarmament (CND),[1] en deur anti-oorlog- en teenkultuur-aktiviste aangeneem.
Die V-handteken en die vredevlag het ook internasionale vreedsimbole geword.
Olyftak
[wysig | wysig bron]Klassieke oudheid
[wysig | wysig bron]
Die olyftak as vreedsimbool dateer uit die 5de eeu v.C. Griekeland. Dit was 'n eienskap van Eirene, die Griekse godin van vrede.[2] Die Romeinse digter Virgil het die olyftak met vrede verbind in sy Aeneid.[3]
Duif en olyftak
[wysig | wysig bron]Christendom
[wysig | wysig bron]
Die duif as vreedsimbool het ontstaan by vroeë Christene, wat dit met doop verbind het.[4] Die Nuwe Testament vergelyk die duif met die Heilige Gees.[5]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "Die CND-simbool". Cnduk.org. 22 Januarie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2011.
- ↑ "Theoi Greek Mythology". Theoi.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Februarie 2012. Besoek op 21 Februarie 2012.
- ↑ "Great Seal". Great Seal. Besoek op 21 Februarie 2012.
- ↑ James Elmes, A General and Bibliographical Dictionary of the Fine Arts, Londen
- ↑ Matteus 3:16