Vrouekrieketwêreldbeker 1982
 Kenteken van die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 | |
| Datums | 10 Januarie – 7 Februarie |
|---|---|
| Bestuurder | Internasionale Vrouekrieketraad (IVKK) |
| Krieketformaat | Internasionale eendagkrieket (EDI) |
| Toernooiformaat | Groepfase en eindstryd |
| Gashere |  Nieu-Seeland |
| Kampioen |  Australië (2de titel) |
| Naaswenner |  Engeland |
| Deelnemers | 5 |
| Wedstryde gespeel | 31 |
| Meeste lopies | Jan Brittin (391)[1] |
| Meeste paaltjies | Lyn Fullston (23)[2] |
← 1978 1988 → | |
Die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 (Engels: 1982 Women’s Cricket World Cup) is van 10 tot 7 Februarie 1982 in Nieu-Seeland beslis. Dit was die derde vrouekrieketwêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse krieketwêreldkampioenskap in internasionale eendagkrieket (EDI) wat deur die destydse Internasionale Vrouekrieketraad (IVKK) aangebied is. Daarbenewens was dit die eerste kriekettoernooi wat in Nieu-Seeland aangebied is.
Vyf nasionale vrouekrieketspanne het aan die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 deelgeneem: Australië, Engeland, Indië, Internasionale XI en Nieu-Seeland. Suid-Afrika kon nie aan die vrouekrieketwêreldbeker deelneem nie as gevolg van ’n sportboikot teen dié land weens sy voortgesette apartheidsbeleid.
Tydens die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 is 31 wedstryde gespeel, waaronder 30 tydens die groepfase en die eindstryd. Die spanne is in een groep geplaas, waarin elke span drie keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het, dus het elke span twaalf groepwedstryde gespeel. Die twee spanne met die meeste tabelpunte het mekaar in die eindstryd ontmoet. Elke wedstryd het uit 60 boulbeurte per span bestaan. Die verdedigende kampioen Australië het die groep eerste afgesluit met 46 punte van elf oorwinnings, nadat hulle onoorwonne gebly het, gevolg deur Engeland met 32 punte van sewe oorwinnings. In die eindstryd op Lancasterpark in Christchurch het Australië Engeland met drie paaltjies geklop en sodoende ná 1978 sy tweede vrouekrieketwêreldbekertitel ingepalm.
Die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 was destyds die langste toernooi volgens beide sy lengte en aantal wedstryde wat gespeel is. Oorspronklik is vyf spanne uitgenooi om saam met die gasvroue Nieu-Seeland aan die toernooi deel te neem, maar Nederland kon nie aan die toernooi deelneem nie en Wes-Indië het homself aan die toernooi onttrek uit protes teen Nieu-Seeland se huisvesting van die Suid-Afrikaanse Springbokke in 1981 in weerwil van die internasionale sportboikot teen Suid-Afrika onder apartheid. Albei spanne is met ’n saamgestelde Internasionale XI vervang.
Australië se wenreeks van 13 onoorwonne wedstryde was deel van ’n langer wenreeks van 24 wedstryde tussen 1978 en 1985, destyds ’n EDI-rekord, voordat Australië dit in 2021 self verbeter het met ’n onoorwonne wenreeks van 26 wedstryde van 2018 tot 2021. Die Vrouekrieketwêreldbeker is gekenmerk deur lae tellings en slegs een span het meer as 250 lopies in een kolfbeurt aangeteken, en ook twee gelykopuitslae is noemenswaardig: die eerste tussen Engeland en Nieu-Seeland en die tweede tussen Engeland en Australië. Dit was die eerste gelykopuitslae in internasionale vrouekrieket.
Toewysing
[wysig | wysig bron]Tydens die Vrouekrieketwêreldbeker 1978 het die Internasionale Vrouekrieketraad (IVKK) vergader. Die IVKK was nie betrokke by die aanbieding van die eerste twee vrouekrieketwêreldbekertoernooie nie, en hulle was van mening dat daar ’n gebrek aan organisasie was en het aangekondig dat hulle meer betrokke wil raak by toekomstige toernooie.[3] Ondanks die betrokkenheid van die IVKK was die Nieu-Seelandse Vrouekrieketraad, wat veral uit die spelers self bestaan het, hoofsaaklik verantwoordelik vir die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 se organisasie. Hulle was 18 maande besig met die toernooi se beplanning. Hul moeite het daartoe gelei dat die Vrouekrieketwêreldbeker vir die eerste keer oor ’n titelborg beskik het; dit is amptelik die Hansells Vita Fresh-wêreldbeker genoem.[4]
Deelnemers
[wysig | wysig bron]Oorspronklik is vyf spanne uitgenooi om aan die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 deel te neem: Australië, Engeland, Indië, Nederland, Nieu-Seeland en Wes-Indië, terwyl Suid-Afrika soos tydens die vorige toernooie nie genooi is nie.[4] Ondanks die groter borgskap en die betrokkenheid van die IVKK moes die deelnemende spanne en spelers hul eie reiskoste betaal. Byvoorbeeld moes elke Indiese speler ₨10 000 (ongeveer £570 of destyds $1 000) bestee.[5] Dié koste was te hoog vir die Nederlandse span wat soos vier jaar voorheen nie kon deelneem nie. Wes-Indië het ook homself onttrek, maar dié keer uit protes teen die Suid-Afrikaanse Springbokke se 1981-toer na Nieu-Seeland ten spyte van die sportboikot teen apartheid. Om die herhaling van ’n toernooi tussen vier spanne te verhoed het die reëlingskomitee ’n aantal spelers vir ’n saamgestelde Internasionel XI genooi soos tydens die 1973-toernooi.[4]
| Span | Kwalifiseringmetode | Verskynings by eindstryde | Laaste verskyning | Vorige beste prestasie |
|---|---|---|---|---|
 Nieu-Seeland
|
Gasvroue | Derde | 1978 | Groepfase (1973, 1978) |
| Australië
|
Uitgenooi | Derde | 1978 | Kampioen (1978) |
| Engeland
|
Derde | 1978 | Kampioen (1973) | |
 Indië
|
Tweede | 1978 | Groepfase (1978) | |
| Internasionale XI | Tweede | 1973 | Groepfase (1973) |
Stadions
[wysig | wysig bron]Die derde vrouekrieketwêreldbeker is op 15 krieketstadions dwarsdeur die land gespeel. Altesaam 31 wedstryde is tydens die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 gespeel, waaronder die eindstryd.
_at_SunSet.jpg)
Formaat
[wysig | wysig bron]Die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 is oor 29 dae tussen vyf verskillende spanne oor 31 wedstryde beslis. Dit het op 10 Januarie 1982 op Edenpark in Auckland met die openingswedstryd tussen Australië en Indië begin. Die toernooi het geëindig op 7 Februarie op Lancasterpark in Christchurch met die eindstryd tussen Engeland en Australië, waartydens Australië die Vrouekrieketwêreldbekertrofee verdedig het.
Kalender
[wysig | wysig bron]Die volgende tabel dui die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 se daaglikse program aan. ’n Pers blokkie dui op wedstryde tydens die groepfase en ’n geel blokkie op die eindstryd.
| Groepfase Januarie/Februarie |
So 10 |
Ma 11 |
Di 12 |
Wo 13 |
Do 14 |
Vr 15 |
Sa 16 |
So 17 |
Ma 18 |
Di 19 |
Wo 20 |
Do 21 |
Vr 22 |
Sa 23 |
So 24 |
Ma 25 |
Di 26 |
Wo 27 |
Do 28 |
Vr 29 |
Sa 30 |
So 31 |
Ma 1 |
Di 2 |
Wo 3 |
Do 4 |
Vr 5 |
Sa 6 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| G
roepfase |
2 | 2 | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | |||||||||
| Uitklopfase Februarie |
So 7 | |||||||||||||||||||||||||||
| Uitklopfase | 1 |
| Verklaring | |
Groepfase | |
Eindstryd | |
Groepfase
[wysig | wysig bron]Die Vrouekrieketwêreldbeker 1982 is deur vyf nasionale vrouekrieketspanne beslis. Daar is geen kwalifisering gehou om die deelnemende spanne te bepaal nie, die deelnemende spanne is egter deur die Internasionale Vrouekrieketraad genooi. Vir die groepfase is die vyf deelnemende spanne in een enkele groep geplaas; elke span het drie wedstryde teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span twaalf wedstryde in die groepfase gespeel. Vier punte is vir ’n oorwinning toegeken, een punt vir ’n gelykop of onbesliste wedstryd en geen punte vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens lopietempo gerangskik. Die twee spanne wat in die groepfase die meeste wedstrydpunte versamel het, het mekaar in die eindstryd ontmoet.
Wedstryde
[wysig | wysig bron]| Kwalifiseer vir die eindstryd. |
| Uit die toernooi geskakel. |
Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die groep- en die eindstryd.
Groepfase
[wysig | wysig bron]Vyf spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die twee beste spanne het mekaar in die eindstryd ontmoet.
| Span | S | W | V | O | LT | P |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Australië
|
12 | 11 | 0 | 1 | +3.124 | 46 |
| Engeland
|
12 | 7 | 3 | 2 | +2.988 | 32 |
| Nieu-Seeland
|
12 | 6 | 5 | 1 | +2.534 | 26 |
| Indië
|
12 | 4 | 8 | 0 | +2.296 | 16 |
| Internasionale XI | 12 | 0 | 12 | 0 | +2.034 | 8 |
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
- Wedstryd verkort weens reën tot 55 boulbeurte per span.
- Denise Emerson, Denise Martin, Jen Jacobs, Jill Kennare, Lyn Fullston en Terri Russell (almal Aus), asook Anjali Pendharker, Shantha Rangaswamy, Sujata Sridhar en Vrinda Bhagat (almal Ind) het hul EDI-debuut gemaak.
- Australië teken die destyds grootste EDI-oorwinning aan – twee dae later oortref deur Nieu-Seeland teen Internasionale XI tydens dieselfde toernooi.[6]
t
|
||
- Engeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
- Avril Starling (Eng), asook Debbie Hockley, Karen Plummer, Lesley Murdoch, Nicki Turner, Sue Brown (almal NZ) het hul EDI-debuut gemaak.
- Dit was die eerste vrouekrieketwêreldbekerwedstryd wat in ’n gelykop geëindig het.[7]
t
|
||
- Indië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
60 (34.4 boulbeurte) | |
- Internasionale XI het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
- Chris Miller, Gillian McConway, Ingrid van der Elst, Jan Hall, Jenny Owens, Karen Jobling, Linda Fraser, Lynley Hamilton, Marry Harris, Renuka Majumder en Rhonda Kendall (almal Int XI) het hul EDI-debuut gemaak.
- Nieu-Seeland teken die destyds grootste EDI-oorwinning aan en oortref Australië se vorige rekord teen Indië tydens dieselfde toernooi – later oortref deur Australië teen Nieu-Seeland tydens die 1988-toernooi.[6]
t
|
Internasionale XI
111/8 (60 boulbeurte) | |
- Internasionale XI het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
- Carole Hodges en Helen Stother (albei Eng), asook Sandra Braganza (Int XI) het hul EDI-debuut gemaak.
- Janette Brittin (Eng) teken die destyds hoogste individuelle telling aan – later oortref deur Lindsay Reeler (Aus) tydens die 1988-toernooi.[8]
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
- Nieu-Seeland verdedig die destyds laagste EDI-teiken en die 117 totale aangetekende lopies is die destyds minste in ’n vrouekrieketwêreldbekerwedstryd nadat albei spanne uitgeboul is.[9]
- Indië teken die destyds laagste EDI-telling aan, minder as Jong Engeland se telling tydens die 1973-toernooi.[10]
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
- Christine White (Aus) het haar EDI-debuut gemaak.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
113 (56.2 boulbeurte) | |
- Indië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
100 (58.4 boulbeurte) | |
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
- Beide Karen Read en Lee Albon (albei Aus) het hul EDI-debuut gemaak.
t
|
||
- Indië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
80 (55.4 boulbeurte) | |
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Internasionale XI
145 (60 boulbeurte) |
t
|
|
- Engeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
t
|
Internasionale XI
120/7 (60 boulbeurte) | |
- Internasionale XI het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
- Wedstryd verkort weens reën tot 40 boulbeurte per span.
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
76 (32.3 boulbeurte) | |
- Indië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
124/5 (60 boulbeurte) | |
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
115/7 (60 boulbeurte) | |
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
- Dit was die slegs die tweede vrouekrieketwêreldbekerwedstryd wat in ’n gelykop geëindig het.[7]
t
|
||
- Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
129/7 (60 boulbeurte) | |
- Internasionale XI het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
t
|
||
- Australië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
t
|
Internasionale XI
156 (55.3 boulbeurte) | |
- Internasionale XI het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Eindstryd
[wysig | wysig bron]t
|
||
- Engeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
| Vrouekrieketwêreldkampioen 1982 |
|---|
| Australië
|
Statistiek
[wysig | wysig bron]Meeste lopies en paaltjies
[wysig | wysig bron]Meeste lopies aangeteken:[1]
|
Meeste paaltjies geneem:[2]
|
Sien ook
[wysig | wysig bron]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 (en) "Most runs in Hansells Vita Fresh Women's World Cup, 1981/82". ESPNcricinfo. 7 Februarie 1982. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ 2,0 2,1 (en) "Most wickets For Hansells Vita Fresh Women's World Cup, 1981/82". ESPNcricinfo. 7 Februarie 1982. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ (en) Jamie Bel (9 Mei 2017). "The 1978 Women's Cricket World Cup". Nieu-Seelandse Krieketmuseum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2017. Besoek op 11 Mei 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 (en) Jamie Bel (16 Mei 2017). "The 1982 Women's Cricket World Cup". Nieu-Seelandse Krieketmuseum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2020. Besoek op 7 April 2020.
- ↑ (en) Ronojoy Sen (2015). Nation at Play: A History of Sport in India. New York: Columbia University Press. p. 266. ISBN 978-0-231-16490-0 – via Google Books.
- ↑ 6,0 6,1 (en) "Largest margin of victory (by runs) in WODIs". ESPNcricinfo. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ 7,0 7,1 (en) "Tied matches in WODIs". ESPNcricinfo. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ (en) "Most runs in an innings (progressive record holder) in WODIs". ESPNcricinfo. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ (en) "Lowest match aggregates in WODIs". ESPNcricinfo. Besoek op 27 Augustus 2025.
- ↑ (en) "Lowest innings totals in WODIs". ESPNcricinfo. Besoek op 27 Augustus 2025.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
