Vrouerugbywêreldbeker 1991

	Kwalifiseer vir die Beker.
	Kwalifiseer vir die Plaat.

	Vrouerugbywêreldbeker 1991
Toernooibesonderhede
Gasheer	Wallis
Datums	6 – 14 April 1991
Aantal nasies	12
Finale posisies
Kampioen	Verenigde State
Naaswenner	Engeland
Derde plek	Frankryk; Nieu-Seeland
Toernooistatistiek
Wedstryde	22
← Geen	1994 →

Die Vrouerugbywêreldbeker 1991 (Engels: 1991 Women’s Rugby World Cup) is van 6 tot 14 April 1991 in Wallis beslis. Dit was die eerste vrouerugbywêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse vrouerugbywêreldkampioenskap. Dié toernooi is oorspronklik nie deur die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) erken nie en is eers terugwerkend, nadat die beheerliggaam die organisasie van die toernooi oorgeneem het, amptelik as die eerste vrouerugbywêreldbekertoernooi erken. Frankryk het sy deelname slegs enkele minuut voor die groepe se loting op 26 Februarie sy deelname bekragtig.^[1] Verteenwoordigers van die IRVR, WRFU en RFU het die eindstryd bygewoon, maar dit sou tot in 2009 duur, dat dit amptelike en terugwerkend deur die wêreldbeheerliggaam as vrouerugbywêreldbekertoernooi erken is, toe vir die eerste keer ’n lys van al die vrouerugbywêreldkampioene uitgereik is.^[2]

Die Vrouerugbywêreldbeker 1991 is in en rondom die Walliese hoofstad Cardiff gehou.^[1] Die organiseerders het ’n aantal nasionale spanne uitgenooi om aan die toernooi deel te neem, waarvan twaalf ingestem het: Engeland, Frankryk, Italië, Japan, Kanada, Nederland, Nieu-Seeland, Swede, die Sowjetunie, Spanje, die Verenigde State en Wallis. Tydens die Vrouerugbywêreldbeker 1991 is 22 wedstryde gespeel, waaronder twaalf tydens die groepfase, sewe tydens die Plaat en drie tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier groepe van drie elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het. Die beste span van elke groep het hierna vir die halfeindrondte (die Beker) gekwalifiseer, terwyl die ander twee spanne aan die Plaat deelgeneem het.

Die Verenigde State het die eindstryd op Cardiff Arms Park in Cardiff teen Engeland met 19–6 gewen en sodoende die eerste vrouerugbywêreldkampioen geword.^[3] Frankryk en Nieu-Seeland het die derde plek gedeel.^[4]

Aanbieding

Die toernooi is deur vier vroue van die Richmond Vrouerugbyklub van stapel gestuur en ook hoofsaaklik deur hulle gereël: Deborah Griffin, Sue Dorrington, Alice Cooper en Mary Forsyth.^[5] Weens hul toewyding is hulle in 2022 in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem.^[6]

Die wêreldbeheerliggaam Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) het die toernooi nóg ondersteun nóg erken. Die toernooi is met ’n baie klein en streng beheerde begroting deurgevoer. Die organiseerders het verskeie plekke oorweeg en hulle het om verskeie redes op Cardiff besluit: Aangesien die meeste deelnemende spanne van Europa was, was ’n Europese plek voor die hand liggend; die organiseerders het ’n plek gekies met ’n sterk rugbygemeenskap, waaroor Wallis beskik het en Cardiff het ook hulp aangebied, waaronder die befondsing van die verwelkomingseremonie en die afsluitingsete.^[3]

Die toernooi het ’n finansiële verlies gemaak. Dit was deels omdat die mansrugbywêreldbekertoernooi in dieselfde jaar in Europa beslis is, waarvan sommige wedstryde ook in Wallis,^[7] waardeur die vrouetoernooi teleurstellende toeskouergetalle gelok het en hulle nie televisie- of borgkontrakte kon onderteken nie.^[3] Nog ’n finansiële las was, dat die Sowjetse span nie sy hotelrekening en reiskoste kon betaal nie, aangesien Sowjetburgers nie toegelaat is om die land met harde bates te verlaat nie.^[8] Die span het daarop vertrou om met die ruiling en verkoop van goedere soos wodka en soeweniers soos Russiese poppe kop bo water te kon hou; hierdie aktiwiteite moes egter ingeperk word, nadat hulle die aandag getrek het van die Britse doeane- en belastingowerhede, waarna die Sowjets moes staat maak op skenkings van plaaslike maatskappye uit Cardiff.^[5]

Die finansiële verlies is gekompenseer. Anonieme entrepreneurs het hulle tydens die afsluitingsete ná die toernooi daartoe verbind om ’n deel van die tekort te vergoed.^[3] Die beheerliggaam Engelse Rugbyvoetbalunie het die res van die tekort betaal.^[5]

Deelnemers

Die organiseerders het ’n aantal nasionale spanne uitgenooi om aan die toernooi deel te neem, waarvan twaalf ingestem het. Die spanne het oor uiteenlopende vlakke se internasionale ervaring beskik. Onder die meer ervare spanne was Nederland met 20 toetswedstryde en Frankryk met 18, wat albei in 1982 in die heel eerste vrouetoetswedstryd ontmoet het.^[9] Van die minder ervare spanne was Japan sonder ’n vorige toetswedstryd en Spanje met een, waartydens hulle in 1989 deur Frankryk met 28–0 afgeransel is.

Span	Kwalifiseringmetode	Vorige beste prestasie	Groep
Wallis	Gasvroue	Debuut	1
Engeland	Uitgenooi		4
Frankryk			2
Italië			4
Japan			2
Kanada			1
Nieu-Seeland			1
Nederland			3
Swede			2
Sowjetunie			3
Spanje			4
Verenigde State			3

Stadions

Cardiff	Memorial Ground Talbot Athletic Ground Pontypoolpark St Helen’s Dairy Field Cardiff Arms Park Vrouerugbywêreldbeker 1991 (Wallis)	Cardiff
Cardiff Arms Park		Memorial Ground
51°28′47″N 3°11′1″W / 51.47972°N 3.18361°W / 51.47972; -3.18361 (Cardiff Arms Park)		51°28′29.72″N 3°16′3″W / 51.4749222°N 3.26750°W / 51.4749222; -3.26750 (Memorial Ground)
Kapasiteit: 53 000		Kapasiteit: 3 000

Pontypool		Port Talbot
Pontypoolpark		Talbot Athletic Ground
51°42′5″N 3°2′4″W / 51.70139°N 3.03444°W / 51.70139; -3.03444 (Pontypoolpark)		51°35′37.88″N 3°46′33.42″W / 51.5938556°N 3.7759500°W / 51.5938556; -3.7759500 (Talbot Athletic Ground)
Kapasiteit: 14 000		Kapasiteit: 8 000

Swansea		Llanharan
St Helen’s		Dairy Field
51°36′45″N 3°57′56″W / 51.61250°N 3.96556°W / 51.61250; -3.96556 (St Helens)		51°32′12.65″N 3°26′31.91″W / 51.5368472°N 3.4421972°W / 51.5368472; -3.4421972 (Dairy Field)
Kapasiteit: 4 500		Kapasiteit: 5 000

Formaat

Die Vrouerugbywêreldbeker 1991 is oor nege dae tussen twaalf verskillende spanne oor 22 wedstryde beslis. Dit het op 6 April 1991 op die Memorial Ground in Cardiff met die openingswedstryd tussen Kanada en Nieu-Seeland afgeskop. Die toernooi het geëindig op 14 April op die Cardiff Arms Park met die eindstryd tussen Engeland en Verenigde State, waartydens die Arende die trofee ingepalm het.

Kalender

Die volgende tabel dui die Vrouerugbywêreldbeker 1991 se daaglikse program aan. ’n Pers blokkie dui op wedstryde tydens die groepfase, ’n siaan blokkie op wedstryde tydens die Plaat, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die Beker en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Groepfase April	Sa 6	So 7	Ma 8	Di 9	Wo 10
Groep 1	1		1		1
Groep 2	1		1		1
Groep 3	1		1		1
Groep 4	1		1		1
Plaat April	Do 11	Vr 12	Sa 13	So 14
Plaat	4	2	1
Beker April	Vr 12	Sa 13	So 14
Beker	2		1

Verklaring
Groepwedstryde
Plaat
Beker
Eindstryd

Groepe

Groep 1	Groep 2	Groep 3	Groep 4
Kanada Nieu-Seeland Wallis	Frankryk Japan Swede	Nederland Sowjetunie Verenigde State	Engeland Italië Spanje

Groepfase

Die eerste Vrouerugbywêreldbekertoernooi is deur twaalf nasionale vrouerugbyspanne beslis. Daar is geen kwalifisering gehou om die deelnemende spanne te bepaal nie, die deelnemende spanne is egter deur die organiseerders genooi. Vir die groepfase is die twaalf deelnemende spanne in vier groepe van drie elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span twee wedstryde in die groepfase gespeel. Twee punte is vir ’n oorwinning toegeken, een vir ’n gelykop en geen punte vir ’n nederlaag.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

Twee wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
Een vir ’n gelykop;
geen vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die derde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die beste span van elke groep wat na die halfeindrondte (die Beker) deurgedring het, terwyl die twee ander spanne aan die Plaat deelgeneem het.

Plaat

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit sewe wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde en die eindstryd.

Die tweede en derde span van elke groep het aan die Plaat deelgeneem. Tweede spanne het teen derde spanne in ander groepe in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die tweede van Groep 1 het teen die derde van Groep 3 en die Derde van Groep 4 teen die Tweede van Groep 2 gespeel.

Beker

Die Beker was soos die Plaat ’n uitklopformaat wat uit drie wedstryde bestaan het: twee halfeindstryde en die eindstryd.

Die wenner van elk van die groepe het na die Beker deurgedring. Die wenner van Groep 1 het teen die wenner van Groep 3 en die wenner van Groep 2 teen die wenner van Groep 4 gespeel.

Wedstryde

Die wedstryde is in drie fases opgedeel, naamlik die groepfase, die Plaat en die Beker.

Groepfase

Twaalf spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die beste span in elke groep het na die Beker deurgedring, terwyl die twee ander spanne aan die Plaat deelgeneem het.

Groep 1

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	P
Nieu-Seeland	2	2	0	0	48	14	+34	6
Kanada	2	0	1	1	17	33	−16	3
Wallis	2	0	1	1	15	33	–18	3

6 April 1991	Nieu-Seeland	24–8	Kanada	Memorial Ground, Cardiff

8 April 1991	Wallis	9–9	Kanada	Memorial Ground, Cardiff

10 April 1991	Wallis	6–24	Nieu-Seeland	Dairy Field, Llanharan

Groep 2

Span	S	W	V	P v	P t	+/−	P
Frankryk	2	2	0	99	0	+99	6
Swede	2	1	1	20	37	−17	4
Japan	2	0	2	0	82	–82	2

6 April 1991	Frankryk	62–0	Japan	Talbot Athletic Ground, Port Talbot

8 April 1991	Frankryk	37–0	Swede	Memorial Ground, Cardiff

10 April 1991	Japan	0–20	Swede	Dairy Field, Llanharan

Groep 3

Span	S	W	V	P v	P t	+/−	P
Verenigde State	2	2	0	53	0	+53	6
Nederland	2	1	1	28	7	+21	4
Sowjetunie	2	0	2	0	74	–74	2

6 April 1991	Nederland	0–7	Verenigde State	Pontypoolpark, Pontypool

8 April 1991	Nederland	28–0	Sowjetunie	Dairy Field, Llanharan

10 April 1991	Verenigde State	46–0	Sowjetunie	Memorial Ground, Cardiff

Groep 4

Span	S	W	V	P v	P t	+/−	P
Engeland	2	2	0	37	9	+28	6
Spanje	2	1	1	13	19	–6	4
Italië	2	0	2	16	38	–22	2

6 April 1991	Engeland	12–0	Spanje	St Helen’s, Swansea

8 April 1991	Engeland	25–9	Italië	Dairy Field, Llanharan

10 April 1991	Italië	7–13	Spanje	Memorial Ground, Cardiff

Plaat

Kwarteindstryd		Halfeindstryd		Eindstryd

11 April – Cardiff

Kanada	38
		12 April – Cardiff
Sowjetunie	0
		Kanada	6
11 April – Cardiff
		Italië	0
Italië	18
				13 April – Cardiff
Swede	0
				Kanada	19
11 April – Cardiff
				Spanje	4
Wallis	3
		12 April – Cardiff
Nederland	6
		Nederland	0
11 April – Cardiff
		Spanje	8
Japan	0

Spanje	30

Kwarteindrondte

11 April 1991	Kanada	38–0	Sowjetunie	Cardiff Arms Park, Cardiff

11 April 1991	Italië	18–0	Swede	Cardiff Arms Park, Cardiff

11 April 1991	Wallis	3–6	Nederland	Cardiff Arms Park, Cardiff

11 April 1991	Japan	0–30	Spanje	Cardiff Arms Park, Cardiff

Halfeindrondte

12 April 1991	Kanada	6–0	Italië	Cardiff Arms Park, Cardiff

12 April 1991	Nederland	0–8	Spanje	Cardiff Arms Park, Cardiff

Eindstryd

13 April 1991	Kanada	19–4	Spanje	Cardiff Arms Park, Cardiff

Beker

Halfeindrondte		Eindrondte

12 April – Cardiff
Engeland	13
Frankryk	0	14 April – Cardiff
		Engeland	6
12 April – Cardiff		Verenigde State	19
Nieu-Seeland	0
Verenigde State	7

Halfeindrondte

12 April 1991	Nieu-Seeland	0–7	Verenigde State	Cardiff Arms Park, Cardiff

12 April 1991	Engeland	13–0	Frankryk	Cardiff Arms Park, Cardiff

Eindstryd

14 April 1991	Engeland	6–19	Verenigde State	Cardiff Arms Park, Cardiff

Vrouerugbywêreldkampioen 1991
Verenigde State

Statistiek

Finale puntestand

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al twaalf deelnemende nasionale vrouerugbyspanne in die Vrouerugbywêreldbeker 1991.

No.	Span
	Verenigde State
	Engeland
	Frankryk
	Nieu-Seeland
5	Kanada
6	Spanje
7	Italië
7	Nederland
9	Wallis
	Swede
	Japan
	Sowjetunie

Sien ook

Rugbyportaal

Verwysings

↑ ^1,0 ^1,1 (en) Becky Grey (6 Oktober 2022). "Rugby World Cup: The intrigue & inspiration behind first women's tournament of 1991". BBC. Besoek op 23 Junie 2025.
↑ (en) "Race on to host 2014 Women's Rugby World Cup". Wêreldrugby. 27 Augustus 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2013. Besoek op 2 Desember 2013.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 (en) John Birch. "Remembering WRWC'91: The final and the legacy". Scrum Queens. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2019. Besoek op 9 Augustus 2019.
↑ (en) "Women's Rugby World Cup England 2025 Draw Media Guide" (PDF). Wêreldrugby. 17 Oktober 2024. Besoek op 23 Junie 2025.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 (en) "The 1991 Women's Rugby World Cup trailblazers". Engelse Rugbyvoetbalunie. 1 Augustus 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Augustus 2017. Besoek op 3 Augustus 2017.
↑ (en) "World Rugby Hall of Fame to recognise pioneering women and recent stars at New Zealand induction". Wêreldrugby. 29 September 2022. Besoek op 23 Junie 2025.
↑ (en) "Women's Rugby World Cup". Rugby Football History. Besoek op 23 Junie 2025.
↑ (en) Martyn Williams (9 April 1991). "World Cup: Soviet Union team penniless". Women’s Rugby History. Besoek op 23 Junie 2025.
↑ (en) "The story behind the first-ever women's international". Women Rugby. 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2022. Besoek op 23 Junie 2025.

Eksterne skakels

(en) Amptelike Vrouerugbywêreldbekerwebwerf

	Vrouerugbywêreldbeker
Wallis 1991 • Skotland 1994 • Nederland 1998 • Spanje 2002 • Kanada 2006 • Engeland 2010 • Frankryk 2014 • Ierland 2017 • Nieu-Seeland 2021 • Engeland 2025 • Australië 2029 • Verenigde State 2033

[BBC_Sport-1] 1,0 ^1,1 (en) Becky Grey (6 Oktober 2022). "Rugby World Cup: The intrigue & inspiration behind first women's tournament of 1991". BBC. Besoek op 23 Junie 2025.

[2] (en) "Race on to host 2014 Women's Rugby World Cup". Wêreldrugby. 27 Augustus 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2013. Besoek op 2 Desember 2013.

[scrumqueens.com-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 (en) John Birch. "Remembering WRWC'91: The final and the legacy". Scrum Queens. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2019. Besoek op 9 Augustus 2019.

[4] (en) "Women's Rugby World Cup England 2025 Draw Media Guide" (PDF). Wêreldrugby. 17 Oktober 2024. Besoek op 23 Junie 2025.

[englandrugby.com-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 (en) "The 1991 Women's Rugby World Cup trailblazers". Engelse Rugbyvoetbalunie. 1 Augustus 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Augustus 2017. Besoek op 3 Augustus 2017.

[6] (en) "World Rugby Hall of Fame to recognise pioneering women and recent stars at New Zealand induction". Wêreldrugby. 29 September 2022. Besoek op 23 Junie 2025.

[7] (en) "Women's Rugby World Cup". Rugby Football History. Besoek op 23 Junie 2025.

[8] (en) Martyn Williams (9 April 1991). "World Cup: Soviet Union team penniless". Women’s Rugby History. Besoek op 23 Junie 2025.

[9] (en) "The story behind the first-ever women's international". Women Rugby. 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2022. Besoek op 23 Junie 2025.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]