Gaan na inhoud

Walliese nasionale vrouerugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wallis
Unie Walliese Rugbyunie (WRU)
Bynaam(e) Rooi Drake
Embleem Prins van Wallis se vere
Stadion Millennium-stadion, Cardiff
Rodney Parade, Newport
Afrigter(s) Vlag van Wallis Sean Lynn (sedert 2025)
Kaptein(s) Kate Williams en Alex Callender
Spankleure


Alt. kleure
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Wallis Wallis 4–22 Engeland Vlag van Engeland
(Pontypool, Wallis; 5 April 1987)
Grootste oorwinning
Vlag van Duitsland Duitsland 0–77 Wallis Vlag van Wallis
(Barcelona, Spanje; 17 Mei 2002)
Grootste nederlaag
Vlag van Wallis Wallis 0–81 Engeland Vlag van Engeland
(Cardiff, Wallis; 4 Februarie 2005)
Wêreldbeker
Verskynings 9/10 (Eerste in 1991)
Beste uitslag Vierde plek in 1994
Unie webwerf
www.wru.co.uk

Die Walliese nasionale vrouerugbyspan (Engels: Wales women’s national rugby union team; Wallies: Tîm rygbi’r undeb cenedlaethol merched Cymru) is die nasionale vrouerugbyspan wat Wallis in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Rugby word in Wallis deur die Walliese Rugbyunie (Welsh Rugby Union, WRU) geadministreer. Wallis neem jaarliks aan die Sesnasies-vrouetoernooi deel, saam met Engeland, Frankryk, Ierland, Italië en Skotland.

Wallis het sy eerste internasionale wedstryd in 1987 teen Engeland gespeel. Walliese spelers dra tradisioneel skarlakenrooi truie, wit broeke en rooi sokkies. Wallis se belangrikste internasionale verskyning is tydens die vierjaarlikse vrouerugbywêreldbekertoernooi wat sedert 1991 beslis word. Wallis het tot dusver vir nege van die tien toernooie gekwalifiseer en slegs die 2006-toernooi misgeloop; in 1994 het hulle met die vierde plek hul beste prestasie behaal. Die Walliese vrouerugbyspan is tans (September 2025) twaalfde op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[1] Een voormalige Walliese rugbyspeler is in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem.

Beheerliggaam

[wysig | wysig bron]

Die beheerliggaam vir rugby in Wallis is die Walliese Rugbyunie (Welsh Rugby Union, WRU), wat in 1881 gestig is.[2] In 1886 het die WRU saam met die Ierse Rugbyvoetbalunie (IRFU) en die Skotse Rugbyunie (SRU) die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) gestig.[3] In 1999 het Wallis met die aansluiting van die Fédération internationale de rugby amateur (FIRA; nou Rugby Europa) by die IRVR ook ’n lid van dié kontinentale beheerliggaam geword.[4]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Die Cardiff Ladies op 15 Desember 1917. Dié foto word as die oudste van ’n vrouerugbyspan beskou

Reeds in die 19de eeu het Walliese vroue groot belangstelling in rugby getoon. Dienooreenkomstig is Cardiff Arms Park se nuwe pawiljoen “vir die gemaak van die dames” opgeknap en ’n verslaggewer het berig, dat “’n hele derde” van die toeskouers in die Stradeypark, Llanelli, vroue was. In 1905 het ’n Engelse joernalis vir die Daily Mail verslag gedoen oor die wedstryd tussen die “Original All Blacks” teen die Newport RFC op die Rodney Parade “Te oordeel aan die kundige vroulike kritiek wat Saterdag se wedstryd begelei het, lyk dit asof die gemiddelde vrou in Newport net soveel van die aard van rugby weet as die gemiddelde man.”[5]

Hoewel dit onbekend is, wanneer die eerste vrouerugbywedstryd beslis is, het vrouerugby tydens die Eerste Wêreldoorlog groot bekendheid verwerf, aangesien baie manlike spelers ingeroep is. Een van die eerste gedokumenteerde wedstryde is op 16 Desember 1917 in Cardiff Arms Park beslis, waartydens die Cardiff Ladies (wat volledig uit Hancocks-brouery-werkers bestand het) die Newport Ladies met 6–0 geklop het.[6] Maria Eley het as heelagter vir Cardiff gespeel en het die oudste rugbyspeler geword[7] en sy is in 2007 op die ouderdom van 106 oorlede. ’n Foto van die Cardiff Ladies op 15 Desember 1917 word as die oudste van ’n vrouerugbyspan beskou en dit is by die Cardiff Rugby Museum.

Op 5 April 1987 het die eerste amptelike Walliese nasionale vrouerugbyspan onder haar kaptein Liza Burgess teen Engeland op Pontypoolpark te staan gekom.[8] Voor 1987 is Walliese spelers vir Groot-Brittanje gekeur vir ’n wedstryd teen Frankryk in 1986 op Athletic Ground. Die span Groot-Brittanje het tot in 1990 in ’n aantal wedstryde gespeel en sy laaste wedstryd teen Italië gewen. Wallis het sedert 1987 Engeland jaarliks ontmoet.

Wallis het die heel eerste Vrouerugbywêreldbeker 1991 in Cardiff aangebied en die Plaat-kwarteindstryd gehaal.[9] Tydens die daaropvolgende Vrouerugbywêreldbeker 1994 het die Walliesers met die vierde plek hul beste prestasie behaal.[10] In 1998 het die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) die organisasie van die toernooi oorgeneem, wat in daardie jaar Nieu-Seeland gewen het.[11]

In 1994 is die Walliese Vrouerugbyunie (Welsh Women’s Rugby Union, WWRU) ter bevordering en ontwikkeling van vrouerugby in Wallis gestig; die ander drie Tuisnasies het ook die beheer van die plaaslike vrouerugby oorgeneem, waarmee die WRFU se werk beëindig is. Gelyktydig het die WWRU met die Walliese Rugbyunie (Welsh Rugby Union, WRU) saamgesmelt. Met die stigting van die vier beheerliggame vir vrouerugby in die Verenigde Koninkryk het ook die invoering van die Tuisnasies-vrouetoernooi gepaard gegaan, wat in 1995 vir die eerste keer beslis is. In die eerste jare kon die Walliesers slegs oorwinnings aanteken oor die Iere. Die Walliesers was ook die enigste rugbyspan uit Wallis wat ’n reeks in Suid-Afrika gewen het, toe hulle die 1994-reeks teen die Suid-Afrikaners met 2–0 beklink het.

Van 2004 tot 2006 het die besluit om slegs in Wallis aktiewe spelers vir die nasionale span te keur, tot swak resultate gelei, buitendien het die span met die Vrouerugbywêreldbeker 2006 vir die eerste keer ’n toernooi versuim. Ná die herroeping van die besluit het die Walliesers hul beste prestasies tydens die Sesnasies-vrouetoernooie behaal met oorwinnings oor Frankryk in 2006, asook Skotland in 2006 en 2007, gelyk aan hul eerste oorwinning oor die Keltiese buurland in tien jaar, in 2009 kon hulle ná ’n oorwinning oor Engeland vir die eerste keer ook die Driekroon wen. In 2007 het Wallis aan die Europese Vrouerugbykampioenskap deelgeneem om aan sy ontwikkelende span toernooi-ervaring te gee.

In November 2021 het die WRU aangekondig om sy spelers vir die eerste keer twaalfmaandelikse kontrakte aan te bied. Dié kontrakte het op 1 Januarie 2022 begin.[12]

Stadions

[wysig | wysig bron]

Net soos ander vername rugbylande soos Frankryk, Ierland, Italië, Kanada, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en die Verenigde State beskik Wallis oor geen amptelike tuisstadion vir sy nasionale span nie. Die Walliesers gebruik vir hul toetse eerder ’n verskeidenheid stadions dwarsdeur Wallis. Tydens die Sesnasies-vrouetoernooi word veral die Millennium-stadion in Cardiff en die Rodney Parade in Newport gebruik.

Rugbywêreldbekerstadions

[wysig | wysig bron]

Wallis het die Vrouerugbywêreldbeker 1991 aangebied. Dié toernooi is in en rondom die Walliese hoofstad Cardiff gehou.[13]

Kleure en embleem

[wysig | wysig bron]
Die Prins van Wallis se vere

Wallis speel tradisioneel in skarlakenrooi truie, wit broeke en rooi sokkies. Op die truie is die Prins van Wallis se vere geborduur.

Toetswedstryde

[wysig | wysig bron]

Wallis het 81 van sy 252 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 32,14%. Wallis se statistieke in toetswedstryde teen al die lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek teen September 2025):

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Vlag van Australië Australië 6 0 6 0 0,00
Vlag van Duitsland Duitsland 2 2 0 0 100,00
Vlag van Engeland Engeland 42 2 40 0 4,76
Vlag van Fidji Fidji 1 0 1 0 0,00
Vlag van Frankryk Frankryk 30 4 26 0 13,33
Vlag van Hongkong Hongkong 2 2 0 0 100,00
Vlag van Ierland Ierland 32 17 15 0 53,13
Vlag van Italië Italië 23 13 9 1 56,52
Vlag van Japan Japan 2 1 1 0 50,00
Vlag van Kanada Kanada 15 2 11 2 13,33
Vlag van Kasakstan Kasakstan 5 3 2 0 60,00
Vlag van Nederland Nederland 5 2 3 0 40,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 7 0 7 0 0,00
Vlag van Rusland Rusland 2 2 0 0 100,00
Vlag van Samoa Samoa 1 0 1 0 0,00
Vlag van Skotland Skotland 38 20 18 0 52,63
Vlag van Spanje Spanje 11 4 7 0 36,36
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 8 6 2 0 75,00
Vlag van Swede Swede 3 2 1 0 66,67
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 6 2 4 0 33,33
Algeheel 252 81 159 3 32,14

Wedywering met ander nasionale spanne

[wysig | wysig bron]

Wallis handhaaf veral teen die buurland Engeland ’n intensiewe wedywering. Wallis en Engeland het tot dusver in 42 toetswedstryde ontmoet, waarvan Wallis twee gewen het en Engeland 40. Gedurende wêreldbekertoernooie het albei spanne tot dusver nog nie ontmoet nie.

Rekords

[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord

[wysig | wysig bron]

Wallis het tot dusver aan nege vrouerugbywêreldbekertoernooie deelgeneem. Hul beste prestasie was die vierde plek tydens die 1991-toernooi.

Jaar Uitslag
1991 Plaat-kwarteindstryd
1994 Vierde plek
1998 Elfde plek
2002 Tiende plek
2006 Nie gekwalifiseer nie
2010 Negende plek
2014 Agste plek
2017 Sewende plek
2021 Kwarteindrondte
2025 Groepfase
2029 N.v.t.
2033 N.v.t.

Tuisnasies / Vyfnasies / Sesnasies

[wysig | wysig bron]

Wallis se enigste jaarlikse toernooi is die Sesnasies-vrouetoernooi waartydens hulle teen vyf ander Europese lande speel: Engeland, Frankryk, Ierland, Italië en Skotland. Die Sesnasies het begin as die Tuisnasies-toernooi in 1996 met Engeland, Ierland, Skotland en Wallis. Frankryk het in 1999 by die toernooi aangesluit om sodoende die Vyfnasies te vorm, voordat Spanje in 2002 toegetree het en in 2007 met Italië vervang is, waarmee die huidige Sesnasies ontstaan het. Wallis het nog nie ’n toernooi gewen nie.

Europese Vrouerugbykampioenskap

[wysig | wysig bron]

Wallis het voorheen aan die Europese Vrouerugbykampioenskap deelgeneem maar geen toernooi gewen nie.

Spelers

[wysig | wysig bron]

Huidige span

[wysig | wysig bron]

Die volgende spelers het die Walliese span gevorm tydens die Vrouerugbywêreldbeker 2025:[14]

Agterspelers (backs)
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Keira Bevan Skrumskakel Bristol Bears 74
Megan Davies Skrumskakel Gloucester-Hartpury / Gwalia Lightning 08
Seren Lockwood Skrumskakel Gloucester-Hartpury / Gwalia Lightning 01
Lleucu George Losskakel Gloucester-Hartpury 32
Kayleigh Powell Losskakel Harlequins 24
Carys Cox Senter Trailfinders 19
Hannah Jones Senter Gloucester-Hartpury 66
Courtney Keight Senter Sale Sharks 23
Kerin Lake Senter Gwalia Lightning 53
Jasmine Joyce-Butchers Vleuel Bristol Bears 49
Lisa Neumann Vleuel Harlequins 48
Catherine Richards Vleuel Gloucester-Hartpury / Gwalia Lightning 04
Nel Metcalfe Heelagter Gloucester-Hartpury 11
Voorspelers (forwards)
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Kelsey Jones Haker Gloucester-Hartpury 50
Carys Phillips Haker Harlequins 84
Molly Reardon Haker Gwalia Lightning 09
Katherine Baverstock Stut Leicester Tigers 01
Maisie Davies Stut Bristol Bears 08
Gwenllian Pyrs Stut Sale Sharks 47
Donna Rose Stut Saracens 35
Jenni Scoble Stut Gwalia Lightning 06
Sisilia Tuipulotu Stut Gloucester-Hartpury 26
Gwen Crabb Slot Gloucester-Hartpury / Brython Thunder 34
Abbie Fleming Slot Harlequins 28
Alaw Pyrs Slot Gloucester-Hartpury 08
Tilly Vucaj Slot Gwalia Lightning 01
Kate Williams Kaptein Slot Gloucester-Hartpury 21
Alex Callender Kaptein Losvoorspeler Harlequins 44
Georgia Evans Losvoorspeler Saracens 39
Bryonie King Losvoorspeler Gwalia Lightning 10
Bethan Lewis Losvoorspeler Gloucester-Hartpury 57
Branwen Metcalfe Losvoorspeler Hartpury University and Hartpury College 00

Bekende spelers

[wysig | wysig bron]

Een voormalige Walliese speler is vir haar uitstekende prestasies in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem:[15]

Speler Posisie Inskrywing
Liza Burgess Agsteman 2018

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) "Women's and Men's Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 9 September 2025.
  2. (en) "WRU: History of the Welsh Rugby Union: A Brief History". Walliese Rugbyunie. 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2011. Besoek op 14 Augustus 2011.
  3. (en) "Wales". Wêreldrugby. Besoek op 9 September 2025.
  4. (en) "About us". Rugby Europa. 2020. Besoek op 9 September 2025.
  5. (en) Carolyn Hitt (6 November 2021). "Carolyn Hitt: Wales Women contracts announcement might finally turn despair into hope for Welsh women's rugby". Wales Online. Besoek op 9 September 2025.
  6. (en) D.E. Davies (1975). Cardiff Rugby Club, History and Statistics 1876–1975. Risca: The Starling Press. pp. 70–71. ISBN 0-9504421-0-0.
  7. (en) "Rugby is the secret of 106-year-old's longevity". Penarth Times. 23 Januarie 2006. Besoek op 23 Januarie 2006.
  8. (en) "Historic day for England Women's Rugby". Engelse Rugbyvoetbalunie. 5 April 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Julie 2013. Besoek op 9 Julie 2013.
  9. (en) "1991 Women's Rugby World Cup". rugbyworldcup.com. Besoek op 9 September 2025.
  10. (en) "Women's Rugby World Cup". RugbyFootballHistory.com. Besoek op 9 September 2025.
  11. (en) "1998 Women's Rugby World Cup". rugbyworldcup.com. Besoek op 9 September 2025.
  12. (en) Matthew Southcombe (3 November 2021). "Wales Women rugby players to be offered professional contracts for first time in history". Wales Online. Besoek op 9 September 2025.
  13. (en) Becky Grey (6 Oktober 2022). "Rugby World Cup: The intrigue & inspiration behind first women's tournament of 1991". BBC. Besoek op 9 September 2025.
  14. (en) "Lynn names Wales squad for Rugby World Cup 2025". Walliese Rugbyunie. 11 Augustus 2025. Besoek op 9 September 2025.
  15. (en) "Inductees". Wêreldrugby. Besoek op 9 September 2025.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]