Westelike Provinsie (streek)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Kaapkolonie is amptelik op 14 Junie 1827 deur die waarnemende goewerneur, genl. Richard Bourke, in die Westelike Provinsie (WP) en die Oostelike Provinsie verdeel. Op daardie tydstip het die WP bestaan uit die destydse distrikte Kaap, Stellenbosch, Swellendam (insluitende Caledon), Worcester (insluitende Tulbagh, Clanwilliam en die Nieuwveld). Streke bekend as die Overberg, Rûens, Swartland, Boland en die Kaapse Skiereiland is dus deel van die WP. As grens tussen die WP en die Oostelike Provinsie is noordwaarts die Gouritsrivier, die Dwykarivier, van daar af noordnoordoos na 'n punt oos van die Kareeberge aangedui. Die noordgrens was vanaf die mond en langs van die Buffelsrivier (by die huidige Kleinzee), noord van die Kamiesberge en deur die pieke van die Koperberge tot genoemde punte oos van die Kareeberge. Hierdie punt was ook die noordwestelike punt van die distrik Beaufort (later Beaufort-Wes) in die OP.

Stap vir stap is die grens noord geskuif. In Desember 1847 het die goewerneur, sir Harry Smith, die Oranjerivier van sy mond tot by die aansluiting van die Kraairvier (by die huidige Aliwal-Noord) amptelik tot die noordgrens van die Kaapkolonie verklaar. Waarskynlik was die aanwesigheid van koper in die gebied Smith se dryfveer.

Die naam WP leef vandag voort in die benaming van sportspanne van plaaslike sportorganisasies.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Böeseken, A.J.: Geskiedenis-atlas vir Suid-Afrika. Kaapstad: Nasou, 1963.
  • Botha, C. Graham: Place names in the Cape Province. Kaapstad: Juta, 1926.
  • Raper, P.E.: Streekname in Suid-Afrika en Suidwes. Kaapstad: Tafelberg vir die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing, 1972. ISBN 0-624-00182-2
  • Stockenström, Eric: Historiese atlas van Suid-Afrika. Stellenbosch: ProEcclesia, 1928.

Sien ook[wysig | wysig bron]