Wikipedia:Voorbladartikel week 49 2015
Siberië (Russies: Сиби́рь, Sibir) beslaan die grootste deel van Asiatiese Rusland. Dis ’n uitgestrekte, mineraalryke en grootliks ysbedekte gebied wat feitlik oor die hele Noord-Asië strek en reeds vanaf die 16de eeu deel van die Russiese Ryk was.
Dit sluit ’n groot deel van die Eurasiese steppe in en strek ooswaarts van die Oeralgebergte tot by die skeiding tussen die opvanggebiede van die Stille Oseaan en die Arktiese Oseaan, en suidwaarts van die Noordelike Yssee tot by die heuwels van Noordsentraal-Kasakstan en die nasionale grense van Mongolië en China.
Opgrawings getuig van gesofistikeerde nomadiese beskawings wat reeds voor die Christelike era aan die oewers van al die Siberiese mere gewoon het. Tans beslaan dit sowat 77% van Rusland se grondgebied (13,1 miljoen vk. km), maar bevat slegs 25% van die land se bevolking (38 miljoen mense). Die meeste van hulle woon in die suide, al langs die Transsiberiese Spoorlyn wat Moskou in die weste met Wladiwostok in die ooste verbind. Die grootste stad is Nowosibirsk, wat met sy 1,5 miljoen inwoners ook die derde grootste stad in Rusland is.
Die streek is buite Rusland veral bekend weens die groot aantal strafkampe, bekend as die Goelag, wat hoofsaaklik in die Sowjet-tyd daar opgerig is. Hulle was later so algemeen dat die naam "Siberië" sinoniem geraak het met verbanning en gedwonge arbeid.
Die belangrikste geografiese streke is die Wes-Siberiese Vlakte, ’n laagliggende, moerasagtige gebied waar grasvlaktes plek-plek voorkom, en die Sentraal-Siberiese Plato, ’n grootliks vulkaniese gebied met veral naaldboomwoude. Die klimaat is subarkties – die jaarlikse gemiddelde temperatuur is sowat 0°C, met die gemiddelde in Januarie -15°C en in Julie 20°C.