William G. Sebold
| William G. Sebold | |
|---|---|
 William Sebold (links) praat met Duquesne, wat nie bewus was daarvan dat 'n FBI-agent die hele ontmoeting agter 'n twee-rigting spieël verfilm het nie, 1941 | |
| Geboortedatum | 10 Maart 1899 |
| Geboorteplek | Mülheim, Duitsland |
| Sterfdatum | 16 Februarie 1970 |
| Sterfplek | Walnut Creek, Kalifornië |
| Lojaliteit | Verenigde State |
| Diens/Tak | Dubbelagent spioenasie |
| Jare in diens | 1939 - 1941 (FBI-dubbelagent) |
| Poste beklee | Infiltrasie van die Duquesne Spioenasiesindikaat |
| Veldslae/oorloë | Tweede Wêreldoorlog -- Spioenasie in die VSA |
William G. Sebold (Wilhelm Georg Debrowski; 10 Maart 1899 in Mülheim, Duitsland - 16 Februarie 1970 in Walnut Creek, Kalifornië) was 'n Amerikaanse burger wat gedwing is om 'n spioen te word toe hy Duitsland besoek het en toe genader was deur verskeie senior-Nazi-lede. Hy het die Amerikaanse konsul-generaal in Keulen in kennis gestel voordat hy Duitsland verlaat het en 'n dubbele agent vir die Federal Bureau of Investigation (FBI) geword. Met die hulp van 'n ander voormalige Suid-Afrikaanse Duitse agent, Fritz Duquesne, het hy 33 agente gewerf wat bekend gestaan het as die Duquesne Spioenasiesindikaat. In Junie 1941 het die FBI al hierdie agente in hegtenis geneem. Hulle is skuldig bevind en tot 'n totaal van 300 jaar gevangenisstraf gevonnis.
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Sebold het in die Eerste Wêreldoorlog in die Duitse Ingenieurskorps gedien.[1] Nadat hy in 1922 na die Verenigde State geëmigreer het, trou hy en werk in industriële en vliegtuigaanlegte in die Verenigde State en Suid-Amerika. Op 10 Februarie 1936 word hy 'n genaturaliseerde burger van die Verenigde State.[1]
Hy het in Februarie 1939 na Duitsland teruggekeer om sy ma in Mülheim te besoek. By sy aankoms in Hamburg, Duitsland, is hy deur 'n Gestapo-agent genader wat gesê het dat hy in die nabye toekoms met Sebold gekontak sal word weens die kennis wat hy opgedoen het terwyl hy in die Amerikaanse vliegtuigfabrieke gewerk het. Sebold vertrek na Mülheim waar hy werk kry.[1][2]
Gedwing tot spioenasie[wysig | wysig bron]
In September 1939 het 'n Dr. Gassner Sebold in Mülheim besoek en hom ondervra oor militêre vliegtuie en toerusting in die Verenigde State. Hy het Sebold ook gevra om na die Verenigde State as spioenasie-agent vir Duitsland terug te keer. Gassner en 'n ander man, 'n 'Dr. Renken', het aan hom gesê dat hulle inligting sou ontbloot wat hy uit sy VSA-burgerskapaansoek weggelaat het oor die tyd wat in 'n Duitse tronk deurgebring het, tensy hy ingestem het om vir hulle te werk.[1][3] Renken was in werklikheid majoor Nickolaus Ritter van die Abwehr[1], wat verantwoordelik was vir militêre intelligensie.[2]
Na die dreigemente teen sy gesin, sy lewe en sy burgerskap, het Sebold ingestem om met die Nazi's saam te werk. Hy is daarna na 'n sewe weke lange opleidingsprogram in Hamburg, Duitsland, gestuur, waar hy geleer het om 'n kortgolfradio te gebruik, wat hy sou opstel wanneer hy na die Verenigde State sou terugkeer.[4]
Ritter het die finale instruksies aan Sebold gegee voordat hy na die Verenigde State vertrek het, insluitend die kortgolfradiokodes en die gebruik van mikrofoto's. Sebold het die alias "Harry Sawyer"[1], die kodenaam TRAMP, en Abwehr-nommer A.3549 gekry.[5]
Sebold het die opdrag ontvang om met verskillende spioene te vergader, die instruksies van Duitsland af deur te gee, boodskappe terug te ontvang en dit in kode terug te stuur na Duitsland.[6] Die bedoeling was om die pogings van spioene wat tydens die Tweede Wêreldoorlog tegnologiese geheime aan die Duitsers oorgedra het, te onttrek.[2]
Kontakte in Amerikaanse ambassade[wysig | wysig bron]
Voordat hy Duitsland verlaat het, het Sebold die Amerikaanse konsulaat in Keulen, Duitsland besoek, en daarop aangedring om met die konsul-generaal te praat. Hy het aan die konsul gesê dat hy afgepers word om 'n Duitse spioen te word, maar dat hy 'n lojale Amerikaanse burger was en met die FBI in die Verenigde State wou saamwerk. Die Amerikaanse regering het dit eens.[1][2][7] Destyds was daar geen teen-spioenasieprogram in die Verenigde State nie en Sebold het begin om die name van Duitse spioene in die land te identifiseer.[2]
Sebold vaar van Genua, Italië, en kom op 8 Februarie 1940 in New York Stad aan. Daar vestig Sebold (met geheime hulp van die FBI) homself as 'n raadgewende dieselingenieur met 'n kantoor by Times Square in Manhattan.[1][6]
Duquesne Spioenasiesindikaat[wysig | wysig bron]
Hoof artikel: Duquesne Spioenasiesindikaat
Met die hulp van die FBI kon 'Harry Sawyer' 'n kantoor op Times Square bekom vir 'n maatskappy onder die naam 'Diesel Research Company'. Hierdie kantoor het 'n oënskynlike veilige ruimte gebied waar Nazi-spioene gemaklik gevoel het om met Sebold te ontmoet en hul planne te bespreek. Die kantoor het ook toegelaat dat spioene briewe aan vervaardigers soos Consolidated Aircraft Corporation te stuur, waarna hulle dan briewe sou ontvang soos "ontwikkeling van dieselmotors."[8] Die spioene het na die kantoor gekom om bloudrukke, oorlogstydinligting en ander sensitiewe inligting rakende die Verenigde State af te lewer. Die kantoor was egter toegerus met versteekte mikrofone en tweerigtingspieëls, sodat FBI-agente die vergaderings vir toekomstige gebruik kon verfilm. Met behulp van die kantoor kon die FBI ontelbare ure van inkriminerende beeldmateriaal kry. Byvoorbeeld, die leier van die groep, Fritz Joubert Duquesne, is gemonitor tydens besprekings oor hoe brande by industriële aanlegte begin kon word om die produksie te vertraag, en het fotos van bloudrukke vir 'n nuwe bom wat in die Verenigde State gebou word, getoon. In verskillende beeldmateriaal verduidelik 'n spioen sy plan om 'n gebou te bombardeer en gaan sover as om dinamiet- en ontploffingsinstigeerders na Sebold se kantoor te bring.
Sebold is deur die Abwehr opdrag gegee om Fritz Joubert Duquesne, met die naam DUNN, 'n Duitse spioen in New York, te kontak. Duquesne was sedert die Eerste Wêreldoorlog 'n spioen vir Duitsland; voor dit was hy 'n Boere-spioen in die Tweede Vryheidsoorlog.[5][9] In die Verenigde State was Duquesne 'n New York Herald-joernalis en was hy die 'meesterkoördineerder' van die Nazi-spioene wat in die Verenigde State werksaam was. Hy het vliegtuie en ander tegnologiemaatskappye gekontak en inligting gevra wat hy beweer dat hy vir sy lesings sou gebruik. Enige planne of foto's wat hy ontvang het, is na die Wehrmacht gestuur.[2]
Op hul eerste vergadering was Duquesne baie bekommerd oor die moontlikheid van luistertoestelle in die kantoor van Sebold. Hy gee vir Sebold 'n nota waarin hy voorstel dat hulle elders moet praat. Nadat hulle na 'n wassery gegaan het, het die twee mans inligting uitgeruil oor lede van die Duitse intelligensie netwerk met wie hulle in kontak was.[1]
In sy kantoor en met kameras wat in die geheim afneem, het Sebold 'n reeks Nazi's ontmoet wat die geheime en sensitiewe nasionale verdediging en oorlogstyd-inligting aan die Gestapo wou deurgee.[6] Duquesne het Sebold van inligting voorsien vir die oordrag na Duitsland tydens daaropvolgende vergaderings, en die vergaderings wat in die kantoor van Sebold plaasgevind het, is deur FBI agente verfilm. Duquesne, wat heftig anti-Brits was, het inligting ingedien oor nasionale verdediging in Amerika, die vaart van skepe na Britse hawens en tegnologie. Hy het ook gereeld geld uit Duitsland ontvang as betaling vir sy dienste.[1]
By een geleentheid het Duquesne vir Sebold fotos en spesifikasies voorsien van 'n nuwe soort bom wat in die Verenigde State geproduseer word. Hy beweer dat hy daardie materiaal bekom het deur in die geheim die DuPont-aanleg in Wilmington, Delaware, binne te gaan. Duquesne het ook verduidelik hoe brande in industriële aanlegte begin kan word. Baie van die inligting wat Duquesne bekom het, was die resultaat van sy korrespondensie met industriële instellings. Hy het homself as student voorgestel, en hy het inligting aangevra oor hul produkte en vervaardigingsomstandighede.[1] In Mei 1940 het FBI-agente op Long Island 'n kortgolfradiostasie opgerig en kontak met die Abwehr-radiostasie in Duitsland bewrkstellig, wat deel vorm van die intelligensie-ring van Sebold. Hierdie radiostasie was vir 16 maande 'n belangrikste kommunikasiekanaal tussen Duitse spioene in New York en die Abwehr. Gedurende hierdie tyd het die FBI se radiostasie meer as 300 boodskappe met vervalste of nuttelose inligting aan Duitsland gestuur, en 200 boodskappe van Duitsland ontvang. Deur Sebold het die VSA tientalle Duitse agente in die Verenigde State, Mexiko en Suid-Amerika geïdentifiseer.[1][6]
In Junie 1941 het die FBI 33 Duitse agente in hegtenis geneem wat deel uitmaak van die netwerk van Sebold. Negentien van die agente wat gearresteer is, het onskuldig gepleit. Die res is op 3 September 1941 in die Federale distrikshof, Brooklyn, New York, verhoor. Die jurie het al 14 skuldig bevind op 13 Desember 1941.[1] Die 33 lede van die Duquesne Spioenasiesindikaat is gevonnis om altesaam meer as 300 jaar tronkstraf uit te dien. Duquesne is tot 18 jaar gevangenisstraf gevonnis. Die Duquesne Spioenasiesindikaat is steeds die grootste spioenasiesaak in die Amerikaanse geskiedenis wat met skuldigbevindings geëindig het.
As gevolg van die massiewe ondersoek, toe Amerika die oorlog betree, was die FBI vol vertroue dat daar geen groot Duitse spioenasienetwerk in die Amerikaanse samelewing teenwoordig was nie.[6] Volgens die Daily Mail: "Die tydige arrestasies het Adolf Hitler ontneem van die hulp van spioene op die oomblik toe hy dit die nodigste sou kry; die skuldigbevindings wat op 12 Desember 1941 plaasgevind het, 'n dag nadat die oorlog formeel teen Duitsland en Italië verklaar is deur die Verenigde State.[2]
Toe die verhoor eindig, het Sebold verdwyn. Hy het in 'n getuiebeskermingsprogram gegaan en onder 'n ander veronderstelde identiteit na Kalifornië verhuis. Hy het talle poste gehad, selfs probeer om 'n hoenderboer te wees, maar kon nooit 'n werk behou nie en was voortdurend geteister deur slegte gesondheid. Daarbenewens het briewe van sy familie terug in Duitsland verduidelik dat die Nazi's nog steeds hul wraak wou neem en hom in 'n konstante toestand van angs gelaat het. Sebold is met maniese depressie gediagnoseer en is in 1965 in die Napa-staatshospitaal opgeneem. Vyf jaar later het hy 'n hartaanval gekry en is hy oorlede.[5]
Boeke en films[wysig | wysig bron]
Boeke wat Sebold se loopbaan as dubbele agent aanspreek, sluit die volgende in:
• die boek Passport to Treason: The Inside Story of Spies in America uit 1943 geskryf deur Alan Hynd.
• die boek Double Agent: The First Hero of the World War II and how the FBI Outwitted and Destroyed a Nazi Spy Ring wat deur Peter Duffy geskryf is.
Film:
• Die riller van 1945, The House in 92nd Street, is 'n dun verbloemde weergawe van die Duquesne Spioenasiesindikaat.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Sjabloon:USGovernment
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Staff Reporter (13 Julie 2014). "Revealed: The unsung heroics of the New Yorker who helped bring down one of the BIGGEST spy rings in American history and helped defeat the Nazis in WWII". Daily Mail (in Engels). Associated Newspapers Ltd. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2016. Besoek op 11 Mei 2016.
- ↑ Kahn, David (1978). Hitler's Spies, Germany Military Intelligence in World War II. Da Capo Press. ISBN 0-306-80949-4.
- ↑ Theoharis, Athan G. (1 Januarie 1999). The FBI: A Comprehensive Reference Guide (in Engels). Greenwood Publishing Group. ISBN 9780897749916.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 "America's Spies". USS Westpoint Reunion Association. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2016. Besoek op 11 Mei 2016.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 "The FBI: A Centennial History, 1908-2008". Washington, D.C.: U.S. Department of Justice, Federal Bureau of Investigation. p. 44. ISBN 978-0-16-080954-5. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2016. Besoek op 11 Mei 2016.Sjabloon:USGovernment
- ↑ Reinhard R. Doerries; Gerhard L. Weinberg (18 Oktober 2013). Hitler's Intelligence Chief: Walter Schellenberg: Walter Schellenberg. Enigma Books. p. 141. ISBN 978-1-936274-13-0.
- ↑ Richelson, Jeffery T. (17 Julie 1997). A Century of Spies: Intelligence in the Twentieth Century (in Engels). Oxford University Press. ISBN 9780199880584.
- ↑ Duffy, Peter (22 Julie 2014). Double Agent: The First Hero of World War II and How the FBI Outwitted and Destroyed a Nazi Spy Ring. Simon and Schuster. p. 188. ISBN 978-1-4516-6795-0.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie William G. Sebold.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
