Gaan na inhoud

Witstertarend

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Witstertarend
CITES Appendix I (CITES)[2]
Wetenskaplike klassifikasie edit
Domein: Eukaryota
Koninkryk: Animalia
Filum: Chordata
Klas: Aves
Orde: Accipitriformes
Familie: Accipitridae
Genus: Haliaeetus
Spesie:
H. albicilla
Binomiale naam
Haliaeetus albicilla
(Linnaeus, 1758)
Subspecies[3]
  • H. a. albicilla - (Linnaeus, 1758)
  • H. a. groenlandicus - Brehm, CL, 1831
Range of H. albicilla

     Breeding      Resident      Passage      Non-breeding      Extant & Reintroduced (resident)      Extant & Reintroduced (passage)

Sinonieme

Falco albicilla Linnaeus, 1758
Falco melanaetos Linnaeus, 1766
Falco ossifragus Linnaeus, 1766
Haliaeetus albicilla albicilla
Haliaeetus albicilla groenlandicus

Die witstertarend (Haliaeetus albicilla), soms bekend as die 'see-arend',[4] is 'n groot roofvoël, wyd verspreid oor gematigde Eurasië. Soos alle arende is dit 'n lid van die familie Accipitridae (of accipitrids) wat ook ander dag roofvoëls soos valke, vlieërs en harriers insluit. Een van tot elf lede in die genus Haliaeetus, wat algemeen seearende genoem word, word ook na verwys as die witstert-seearend.[5] Soms staan ​​dit bekend as die ern of erne (afhangende van spelling deur bronne),[6] [7] grys seearend[8] en Eurasiese seearend.[9]

Terwyl hulle oor 'n wye reeks aangetref word, broei hulle vandag van so ver wes as Groenland en Ysland tot so ver oos as Hokkaido, Japan, is hulle dikwels skaars en vlekkeloos versprei as 'n nesende spesie, hoofsaaklik as gevolg van menslike aktiwiteite. Dit het habitatveranderings en vernietiging van vleilande ingesluit, ongeveer honderd jaar van sistematiese vervolging deur mense (van die vroeë 1800's tot rondom die Tweede Wêreldoorlog) gevolg deur onopsetlike vergiftigings en epidemies van nesmislukkings as gevolg van verskeie mensgemaakte chemiese plaagdoders en organiese verbindings, wat die arende en potensiaal steeds bedreig het om steeds 'n 50 potensiaal te wees. As gevolg hiervan is die witstertarend in verskeie lande as bedreig of uitgesterf beskou.[6][10][11][12] Sommige bevolkings het sedertdien goed herstel as gevolg van regeringsbeskerming, toegewyde natuurbewaarders en natuurkundiges wat habitatte en nesplekke beskerm, stropery en plaagdodergebruik gedeeltelik reguleer, sowel as versigtige herinstellings in dele van hul vorige gebied.[13][14][15]

Witstertarende leef gewoonlik die grootste deel van die jaar naby groot liggame oop water, insluitend kussoutwatergebiede en binnelandse varswatermere, vleilande, moerasse en riviere. Dit vereis ou bome of ruim seekranse vir nes,[6][13] en 'n oorvloedige voedselvoorraad van visse en voëls (hoofsaaklik watervoëls) onder byna enige ander beskikbare prooi.[6][13] Beide 'n kragtige top-roofdier en 'n opportunistiese aasdier, dit vorm 'n spesiepaar met die Amerikaanse arend (Haliaeetus leucocephalus), wat 'n soortgelyke nis in Noord-Amerika beklee.[16]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ BirdLife International (2020). "Haliaeetus albicilla". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22695137A181768148. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22695137A181768148.en. Besoek op 19 November 2021.
  2. ↑ "Appendices | CITES". cites.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Februarie 2025. Besoek op 14 Januarie 2022.
  3. ↑ Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2020. IOC World Bird List (v10.2). doi : 10.14344/IOC.ML.10.2.
  4. ↑ "White-tailed eagle | The Wildlife Trusts". www.wildlifetrusts.org.
  5. ↑ Helander, B., & Stjernberg, T. (2003). Action plan for the conservation of white-tailed sea eagle (Haliaeetus albicilla). In Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats, Strasbourg, France.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Love, J. A. (1983). The return of the Sea Eagle. Cambridge University Press, ISBN 0-521-25513-9.
  7. ↑ Amadon, Dean (1963). "Comparison of fossil and recent species: some difficulties". The Condor. 65 (5): 407–409. doi:10.2307/1365146. JSTOR 1365146. S2CID 73710353.
  8. ↑ Amadon, Dean (1963). "Comparison of fossil and recent species: some difficulties". The Condor. 65 (5): 407–409. doi:10.2307/1365146. JSTOR 1365146. S2CID 73710353.
  9. ↑ Ridgway, R., & Friedmann, H. (1919). The birds of North and Middle America: a descriptive catalogue of the higher groups, genera, species, and subspecies of birds known to occur in North America, from the Arctic lands to the Isthmus of Panama, the West Indies and other islands of the Caribbean sea, and the Galapagos Archipelago (Vol. 50, No. 8). Govt. Print. Off.
  10. ↑ King, W. B., & Vincent, J. (1978). Endangered birds of the world, The ICBP Bird red data book (Vol. 2). Smithsonian Inst Press.
  11. ↑ Hailer, Frank; Gautschi, Barbara; Helander, Björn (2005). "Development and multiplex PCR amplification of novel microsatellite markers in the White-tailed Sea Eagle, Haliaeetus albicilla (Aves: Falconiformes, Accipitridae)". Molecular Ecology Resources. 5 (4): 938–940. doi:10.1111/j.1471-8286.2005.01122.x.
  12. ↑ Krone, Oliver; et al. (2006). "Mortality factors, helminth burden, and contaminant residues in white-tailed sea eagles (Haliaeetus albicilla) from Finland". Ambio: A Journal of the Human Environment. 35 (3): 98–104. doi:10.1579/0044-7447(2006)35[98:MFHBAC]2.0.CO;2. PMID 16846196. S2CID 34897657.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Ferguson-Lees, James; Christie, David A. (2001). Raptors of the World. Illustrated by Kim Franklin, David Mead, and Philip Burton. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-618-12762-7. Besoek op 29 Mei 2011.
  14. ↑ Krüger, Oliver; Grünkorn, Thomas; Struwe-Juhl, Bernd (2010). "The return of the White-tailed Eagle (Haliaeetus albicilla) to northern Germany: modelling the past to predict the future". Biological Conservation. 143 (3): 710–721. doi:10.1016/j.biocon.2009.12.010.
  15. ↑ Love, J. A. (1988). The reintroduction of the white-tailed sea eagle to Scotland: 1975–1987. Nature Conservancy Council.
  16. ↑ Wink, Heidrich & Fentzloff 1996.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Witstertarend&oldid=2758734"